Mijn iPod schoot op shuffle en ik luisterde naar een nummer van Nick Drake, dacht ik. Een nummer dat ik nog niet kende in ieder geval en opvallend modern klonk. Mensen die zich afvragen hoe Nick Drake in 2021 geklonken had kunnen hebben, adviseer ik Course in Fable te luisteren, om te beginnen met 'Shiva With Dustpan'.
Natuurlijk gaat dit verhaal niet helemaal op. Ryley Walker bewandelt een aantal muzikale paden op zijn nieuwe plaat, waar folk, jazz, pop en gitaar met een rockgeluid samenkomen en -smelten tot heel prettige nummers. Zowel luisterliedjes als een stevige muur van geluid en allemaal met smaak gemaakt en gepresenteerd.
Ik kende Walker eigenlijk nauwelijks. Als mijn herinnering het echt doet, heb ik ooit geluisterd naar 'Primrose Green', een plaat die onvoldoende indruk maakte en op het vlak van singer-songwriter, folk en country zat. Voor mij bij kennismaking niet genoeg om verder in te investeren. Daarna ben Walker niet meer tegengekomen.
De nieuwe plaat werd mij toegezonden en verdween op de digitale stapel in mijn iPod. Waar die dus door toeval tijdens het boodschappen doen uit naar voren komt. Af en toe gebeurt dat en dan laat ik het ding zijn ding doen. Soms levert dat een interessante kennismaking op, zoals met Course In Fable, die inmiddels regelmatig door het huis klinkt. Prima plaat, met een prima associatie.
Het bovenstaande is een bewerking van een Engelstalige post op
WoNoBloG.