menu

Motörhead - Louder Than Noise… Live in Berlin (2021)

mijn stem
3,68 (11)
11 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Metal
Label: Silver Lining

  1. I Know How to Die (3:51)
  2. Damage Case (3:31)
  3. Stay Clean (3:37)
  4. Metropolis (4:44)
  5. Over the Top (2:45)
  6. Doctor Rock (3:46)
  7. String Theory (2:01)
  8. The Chase Is Better Than the Catch (5:36)
  9. Rock It (2:59)
  10. You Better Run (5:39)
  11. The One to Sing the Blues (8:16)
  12. Going to Brazil (2:16)
  13. Killed by Death (5:37)
  14. Ace of Spades (5:42)
  15. Overkill (8:43)

    met Anthrax

totale tijdsduur: 1:09:03
zoeken in:
avatar van AOVV
4,0
Spetterend concert van Motörhead in Berlijn, 5 december 2012, opgenomen tijdens de Kings of the Road-tour. Een goeie mix van regelrechte klassiekers, wat minder bekende songs en frivoliteiten. Lemmy had er schik in, zijn betrouwbare sidekicks Phil Campbell en Mikkey Dee evenzeer, en het publiek al helemaal. Op het laatste nummer, de onverwoestbare klassieker Overkill, mogen de mannen van Anthrax, die een tijdlang samen met Motörhead tourden, nog mee op het podium.

De rauwe, brute energie van in hun vroegere jaren wordt niet bereikt, maar dat is niet meer dan normaal, natuurlijk. Dit is gewoon een live-registratie van een enorm geroutineerde band mét ballen, en dat levert altijd wel wat op.

4 sterren

Toen ik deze op Spotify wou beluisteren zag ik dat er bovenaan nog een ander nieuw live album staat: The Lost Tapes Vol. 1. Opgenomen in Madrid 1995. Het lijkt echter geen album te zijn, maar alleen een online publicatie. Je vind hem ook op YouTube. Hopelijk brengen ze die ook uit op album, want The Lost Tapes.... is echt een aanrader. Motorhead was echt in vorm, Lemmy klinkt erg overtuigend en ze spelen een mooie, gevarieerde set. Ik was nooit zo kapot van het album Sacrifice, maar het nummer Dog face boy daarvan komt op deze live registratie ontzettend goed over!

Om niet te veel af te dwalen: Louder dan noise... mag er ook zijn. Al hoor je wel dat de tijd vat begint te krijgen op Lemmy, maar 3 jaar later was het dan ook helaas voorbij....

avatar van B.Robertson
4,0
Een half jaar na uitgave nu de 2LP bij Bol in bestelling omdat die in de outlet staat en ik ook nog eens een bescheiden cadeaubon had verdiend. Zo veel is het me dus waard dit soort postume uitgaven, want wat schiet je er mee op als je The Wörld Is Ours, Vol. 1 & Vol. 2, de tour-editie van Afterschock en Clean Your Clock ook hebt? Dat beslaat een tijdspanne van 2010-2015. Enige nieuwe nummers die voor de setlist wat toevoegen zijn The One to Sing the Blues en You Better Run, en verder ligt Rock It ook niet voor het oprapen. De rest is vaak tot zeer vaak live verschenen. Heb de recensie op Zware Metalen dan ook ter harte genomen en kan me er in vinden dat na verscheiden van Lemmy de merchandisingtrein doordendert. Maar dit moet geluidstechnisch wel beter zijn dan Clean Your Clock en als ik Over the Top en Rock It aanklik op YouTube zit er best wel pit in. Doctor Rock wordt meer met een gemoedelijk gangetje gespeeld maar ik ben al overstag gegaan en laat me verder graag verrassen. Een gastbijdrage van Anthrax is een leuke bijkomstigheid. Wordt vast genieten met Louder Than Noise...

avatar van B.Robertson
4,0
Live in Berlin op vinyl legt het qua artwork en verzorging op alle punten af tegen Clean Your Clock. Artwork is lelijk en als je de gatefold sleeve opent krijg je die twee posters die links en rechts de 'warpig' flankeren op groot formaat te zien. Eén van de twee ook nog eens op een kant van de insteekhoezen voor de platen, die aan weerskanten met weinig bijzondere zwart-wit foto's zijn opgesierd (daar waar Clean Your Clock volop voor kleur gaat). Interessantste is de informatiezijde waaruit blijkt dat Mikkey Dee en Phil Campbell er hun medewerking aan hebben verleend (Motörhead thanks). Wat het optreden zelf betreft is het toch altijd weer genieten van de informele sfeer; ze speelden pas als iedereen er klaar voor was en leverden geen strak geregisseerde show zoals Mikkey Dee bij Scorpions zou ondervinden. Er staan een aantal nummers met de nodige pit op, waarna omwille van Lemmy de daaropvolgende tracks in bedaarder tempo zijn. Nadeel van een concert op dubbelelpee is dat plaatkanten soms aflopen als nummers aan elkaar vastzitten. Dat wordt hier met Going to Brazil / Killed by Death prima verzorgt door een fade out en -in. Geluidstechnisch beter dan Clean Your Clock al verzuipt de slaggitaar, zoals vaker, wel eens in de mix bij een dominerend basgeluid. Drie jaar voor overlijden van Lemmy opgenomen is de lading iets minder tragisch. Als postuum album mag het er zijn.

Gast
geplaatst: vandaag om 01:00 uur

geplaatst: vandaag om 01:00 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.