menu

Ray Barretto - Acid (1968)

mijn stem
3,97 (52)
52 stemmen

Verenigde Staten
Wereld / Jazz
Label: Fania

  1. El Nuevo Barretto (5:52)
  2. Mercy, Mercy, Baby (2:46)
  3. Acid (5:07)
  4. A Deeper Shade of Soul (2:49)
  5. The Soul Drummers (3:49)
  6. Sola Te Dejare (3:51)
  7. Teacher of Love (2:30)
  8. Espiritu Libre (8:25)
totale tijdsduur: 35:09
zoeken in:
LocoHermano
Ray FUCKIN Barretto. Knielen mensen, vervolgens weer opstaan en schudden met die billen. Likken uit de Amazone, afspoelen in de Rio Grande. Caramba por favor. 4 sterren.

avatar van iemand74
5,0
Een onverwachte , maar zeker terechte 5,0

Wat is dit geweldig energieke latin (salsa?)! Aan de ene kant heb je de pure salsa met spaanstalige achtergrondzang, wilde ritmische piano en trompetten, en aan de andere kant de vrolijke latin-soul nummers, zoals bijvoorbeeld Teacher of Love en A Deeper Shade of Soul, met gelijk pakkende zangmelodieen en nog steeds die heerlijke salsa-groove. Geen enkel nummer klinkt minder of beter dan een ander nummer, het is allemaal van een heel gelijk hoog niveau.

Dit is trouwens nog het enige album van Ray Barretto dat op MuMe staat, dus ik heb gisteren Together toegevoegd, en ik zal binnenkort nog wel een paar doen.

avatar van judgepaddy
4,5
Geinig dat ik er anno 2012 achterkom waar UDS zijn sample van A Deeper Shade of Soul vandaan haalde.
Lekkere Funky-Soul Salsa is dit zeg!

avatar van ArnoldusK
4,5
Dit knalt de pan uit.
Via een gare verzamelaar (How Pink Is that Elephant Over There) hier bij uit gekomen.
Zie boven.

avatar van ArthurDZ
5,0
Heerlijke plaat, probeer hier maar eens stil op te zitten. Voor mij toch wel de allerbeste (latin) jazzplaat ooit. Briljante move ook om in het midden van de plaat twee heerlijke popliedjes te zetten. A Deeper Shade Of Soul en Soul Drummers knallen beiden zo hard de speakers uit, ik kan echt niet kiezen welk nummer ik heerlijker vind.

Weer of geen weer, met dit plaatje op de achtergrond is het sowieso een bloedhete zomer

avatar van Mssr Renard
De meest essentiele boogaloo-plaat die ik ken en ook een knaller. Echt een heerlijke, vrolijke feestplaat.

avatar van AOVV
4,0
Pfoeh, wat ben ik blij dat ik graag naar muziek luister. Zo leer je met enige regelmaat nieuwe dingen kennen, zoals dit album van percussionist Ray Barretto, half waanzinnig maar volledig in zijn sas te zien op de albumcover. De opener is meteen zo onweerstaanbaar dat je tijdens de tweede track al om genade roept omdat je dansbenen in brand staan. 't Mag echter niet baten.

Nu ben ik zelf allerminst van het dansende type, maar ik kan het wel voelen. Zo voel ik de titelsong na een verschroeiende opening van bijna 9 minuten als een bezwering aan; hap naar adem, maar blijf toch vooral op je hoede. Zoiets. En dan krijg je ineens volbloed popmuziek. Of het briljant is, zoals ArthurDZ hierboven zegt, weet ik niet. Vermakelijk is het zeker wel!

Voor het overige is dit gewoon een onvervalst feestje, met de afsluiter als langgerekte koortsdroom. Ik kende Barretto al van Blues Walk van Lou Donaldson, maar dit is toch nog een ander paar mouwen!

4 sterren

avatar van Mssr Renard
AOVV; deze kan ik aanbevelen, als je meer van de wat essentiëlere Boogaloo songs/artiesten wilt horen. Ik weet niet of deze te streamen is: Various – The Rough Guide To Boogaloo

avatar van T.O.
4,5
Ik vond 'wereldmuziek' altijd al een wat gare term, maar het is mij inmiddels wel duidelijk dat er muziek onder wordt geschaard die kan wedijveren met de beste albums van de 'normale' jazz en rock. Dit geldt ook voor deze Acid van Ray Barretto.

Want dit is zo'n plaat die ik al veel eerder had willen kennen. Ademt heel erg de energieke en soms psychedelische sfeer van de sixties, maar dan net even anders. Salsa is hier namelijk het fundament, met hier en daar sterke soul- en rock-invloeden. Dat is dan blijkbaar 'boogaloo', moet zeggen dat ik die term wel kende maar de muziek uit het (sub)genre nooit had gehoord.

Het enige dat ik een beetje jammer aan dit album vind is dat de Engelstalige crossover nummers - die stuk voor stuk ideaal voer zijn voor soundtracks overigens - net iets te anders zijn dan de salsatracks. Dat tast de coherentie aan. Verder niks dan goeds.

avatar van Mjuman
The Soul Drummers - jarenlang vaste prik in de dipso

En A Deeper Shade of Soul - ik hoor stukjes Guantanamera en blazers-intermezzo van Knock on Wood - en werd > 30 jaar later nog eens smakelijk geserveerd door UDS.

Wel fijn om te draaien

avatar van Mssr Renard
Is Acid niet gewoon een Boogaloo-plaat?

avatar van gaucho
Zeker. Al is die term wat verouderd. Je moet echt opgegroeid zijn in de jaren zeventig om dat woord te kennen, volgens mij. Was toen ook 'slang' voor een opstootje, volgens mij. Maar sinds Ringo Starr heeft laten weten dat hij vond dat die term maar een stapje terug moest doen, noemen we het volgens mij tegenwoordig Latin soul. Of nog wat breder: salsa.

avatar van Mssr Renard
gaucho schreef:
Zeker. Al is die term wat verouderd. Je moet echt opgegroeid zijn in de jaren zeventig om dat woord te kennen, volgens mij. Was toen ook 'slang' voor een opstootje, volgens mij. Maar sinds Ringo Starr heeft laten weten dat hij vond dat die term maar een stapje terug moest doen, noemen we het volgens mij tegenwoordig Latin soul. Of nog wat breder: salsa.


Salsa betekent saus en is volgens mij een term om alles wat maar een beetje latin klinkt onder te gooien. Ik vind dat maar niks. Latin Soul vind ik wel een goede term, want als ik het goed heb begrepen is Boogaloo een crossover van latin-muziek (uit Cuba) en New Yorkse soul. Tenminste zo heb ik het ooit eens geleerd.


Edit: ik kende dat nummer van Ringo Starr niet, maar het klinkt nog best lekker. In de youtube-reacties lees ik dat George Harrison hier de slidegitaar speelt. Lekker hoor. Maar verder wel een beetje een pop-liedje.
Er is trouwens ook nog een wat steviger variant uit New York wat Salsa Dura werd genoemd. Dat is ook erg de moeite waard, maar weet even geen artiesten uit mijn hoofd of het moeten de Fania All Stars zijn.

avatar van Mjuman
gaucho schreef:
Zeker. Al is die term wat verouderd. Je moet echt opgegroeid zijn in de jaren zeventig om dat woord te kennen, volgens mij. Was toen ook 'slang' voor een opstootje, volgens mij. Maar sinds Ringo Starr heeft laten weten dat hij vond dat die term maar een stapje terug moest doen, noemen we het volgens mij tegenwoordig Latin soul. Of nog wat breder: salsa.


Volgens mij is boogaloo ouder dan de jaren '70 - Soul Brother # 1 zingt erover in There Was a Time (van het aanbevelenswaardige Live at The Apollo Vol. 2 uit '68) en dan heeft Brown het al over het verleden:

Lookey here, dig this
Now there was a dance that I used to do
The name of the dance
They call it Boogaloo


Salsa, merengue, kaseko, soka calypso

Gast
geplaatst: vandaag om 07:29 uur

geplaatst: vandaag om 07:29 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.