Dan is er na 40 jaar een echte opvolger op het Touch debuut! Er was wel een tweede album opgenomen in 1981, maar die kwam pas uit in 1998, als onderdeel van "The Complete Works" dubbel CD.
"Tomorrow Never Comes" klinkt erg goed. Het debuut had wat te lijden onder het lompe drumwerk waar Mangold zelf ook niet helemaal tevreden over schijnt te zijn. Dat album is over de gehele linie heel bombastisch ook. Dat komt nu wel een beetje terug op de progrocker "Swan song", een nummer al geschreven in 1969, maar ik kan niet herleiden of het eerder is uitgebracht. Het album opent typisch Touch, met name "Let It Come" is als compositie erg herkenbaar. "Try to Let It Go" met lekker meeslepend refrein is in classic-rock stijl en bij mij erg favoriet. "Fire and Ice" heeft daarentegen enigszins een eigenaardiger refrein. Het is een veelzijdig album waarbij de meerstemmige zang ervoor zorgt dat het hele album herkenbaar klinkt, terwijl er veel nieuwe ideeën zijn gebruikt (mag ook wel na 40 jaar). Blues-rock ("Scream at the sky"), vlotte maar rustigere nummers ("Trippin' over shadows", "Frozen Ground") of meer recht-toe-recht-aan (zoals op het afsluitende "Run for Your Life"). Het is er allemaal. Met een ronkende gitaar en bijna overal veel toetsgebruik. Daar moet je van houden, maar dat doe ik