menu

Gruff Rhys - Seeking New Gods (2021)

mijn stem
3,70 (27)
27 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: Rough Trade

  1. Mausoleum of My Former Self (4:53)
  2. Can't Carry On (3:37)
  3. Loan Your Loneliness (5:21)
  4. Seeking New Gods (5:10)
  5. Hiking in Lightning (3:24)
  6. Holiest of the Holy Men (4:42)
  7. The Keep (4:23)
  8. Everlasting Joy (5:10)
  9. Distant Snowy Peaks (5:34)
totale tijdsduur: 42:14
zoeken in:
avatar van Lura
4,0
Op voorganger Pang! zong Rhys in het Welsh en eenmaal zelfs in het Zulu. Voor zijn zevende soloalbum Seeking New Gods besloot de zanger te kiezen voor het Engels. Belangrijke inspiratiebron voor het nieuwe album werd Mount Paektu, die afgebeeld staat op de hoes. Paektusan is een actieve vulkaan op de grens van Noord-Korea en China, met een enorm kratermeer en panoramische vergezichten. Toen Gruff eenmaal aan het schrijven was geslagen en begon na te denken over de leeftijd van de piek Paektu in verhouding tot het menselijk bestaan én de kenmerken van een vulkaan die zoveel mythologisch leven hebben gebracht, werden zowel de liedjes als de berg steeds persoonlijker. In een drietal gevallen levert dat net zoals op de voorganger aanstekelijke nummers op met interessante ritmes en soms fraai trompetspel. Vooral het refrein van Can't Carry On is een echte oorwurm. En Hiking in Lightning is een bijzonder aanstekelijk nummer, wat je heel graag live zou willen horen. De overige songs zijn meer ingetogen en hebben regelmatig fraaie koortjes. Seeking New Gods van de inmiddels vijftigjarige Rhys behoort tot zijn fraaiste in zijn oeuvre.

avatar van peterjames777
4,0
Weer een heerlijk album van deze man. Pop op z’n Gruffs. Soms zoet, soms melancholisch, nooit te zwaar. Lekker. Eerste drie nummers zijn een krachtig trio met een heerlijke energie.
Meer nog dan de twee voorgangers Pang! en Babelsberg doet dit aan het werk van Super Furry Animals denken.

avatar van Kaaasgaaf
4,5
Nou kan Gruff sowieso vrij weinig verkeerd doen bij mij, maar goeie grutjes wat een onwaarschijnlijk fijn plaatje is dit zeg! Ik ben al erg lang groot Furry-fan, maar moet bekennen dat ik sowieso de laatste jaren steeds meer richting Gruffs solowerken opschuif. Ik haakte in bij Candylion en die bleef voor mij wel altijd op eenzame hoogte staan, hoe tof ik ook al zijn platen sindsdien vond, maar na twee luisterbeurten durf ik te stellen dat deze minstens zo briljant is. Ik vind het knap dat er enerzijds zo'n hoop in elk nummer gebeurt, en dat anderzijds zelfs op de meest epische momenten die typisch rhysiaanse haast achteloze helder-droge relaxtheid bewaard blijft. Hier ga ik echt nog heel lang van smullen!

avatar van deric raven
4,0
Was Pang! nog een mooie toeristische reis door de bruisende tropicana van Zuid Amerika, op Seeking New Gods wordt de inspiratie gezocht in het Oost-Aziatische gebied. Inderdaad een ontdekkingstocht waarbij kennis wordt gemaakt met nieuwe culturen en gewoontes, en wat een totaal andere plaat oplevert, alleen Taranau Mai verwijst al naar de te volgen koers die ingeslagen wordt.

Gruff Rhys vind de rust in meer mediterende songs, waarbij de door sneeuw bedekte mythologische Mount Paektu vulkaan symbool staat voor de eeuwigheid, maar tevens gevoed wordt door innerlijke onrust die explosief staat te wachten om tot uitbarsting te komen. De magische kracht van deze berg wordt versterkt door het feit dat de stichter van het eerste Koreaanse rijk, koning Tangun en ook de latere leider Kim Jong I in deze streek geboren is.

Het gaat vervolgens eigenlijk allemaal vanzelf. Gedurende de Amerikaanse tournee werd het merendeel van de plaat al geschreven, vervolgens klopt Gruff Rhys in Los Angeles aan bij de van The Beastie Boys bekende producer Mario C en het opnameproces wordt in werking gezet. Met zijn relaxte hiphop en reggae achtergrond weet Mario C de juiste werksfeer te creëren. De voormalige The Flaming Lips drummer Kliph Scurlock zorgt voor de ritmische ondersteuning. Deze percussionist is geen onbekende van Gruff Rhys, hij was al een ondersteunend bandlid tijdens de American Interior tournee.

De ritmische licht psychedelische pianoballad Mausoleum of My Former Self is het startpunt van de innerlijke ontdekkingstocht, waarbij de oudheid van het bestaan centraal staat. Tevens is het te herleiden tot de pieken en dalen in het leven die men moet trotseren om een stap verder te komen. Die berg wordt beklommen om uiteindelijk als ultiem geluksmoment die top te bereiken. De Mexicaanse blazers staan aanmoedigend op de grond paraat en zwaaien nogmaals de sound van voorganger Pang! uit.

Het beheerste Can’t Carry On wordt vervolgd door de futuristische krautrock klanken van de retro soft glamrocker Loan Your Loneliness. Een mooi contrast waarmee een geslaagde avontuurlijke zijweg wordt ingeslagen. Gruff Rhys heeft de landingsplaats bereikt op het prachtig melodieuze gezongen soulvolle titelstuk Seeking New Gods met een lekker new wave einde, waar hij de gegronde zelfverzekerde vocalen afwisselt met hemelse hoge uithalen. Een song waarbij de zanger de aarde verlaat en de het kosmos op zoek gaat naar andere leefvormen. Een heerlijke trippende ruimtereis door het universum, wegzwevend van de wereldse problematiek.

Er wordt ouderwets stevig gerockt in het spacende Hiking in Lightning, al remt de ingetogen zang het geheel wel aardig af. Gelukkig revancheert hij zich op dit vlak sterk in het zachte breekbare Holiest of the Holy Men. Het aansluitende The Keep begint met dezelfde sensitiviteit, waarna schurende blazers het overnemen. Het filmische orkestrale Everlasting Joy is lomp en zwaarder waarbij de rol van drummer Kliph Scurlock zeer bepalend is en een mooie ritmische basis neerlegt, waar de pianotoetsen eigenwijs overheen wandelen.

Het lijkt er in eerste instantie op dat Gruff Rhys met Distant Snowy Peaks zijn eindbestemming bereikt heeft. De track roept daadwerkelijk een Oosters new age gevoel op, en eigenlijk is dit nummer nog het beste te plaatsen in de totale opzet van Seeking New Gods. Stiekem hoop ik dat dit juist het startpunt is van een te vervolgen nieuwe weg; het hoogtepunt van de plaat.

Gruff Rhys - Seeking New Gods | Pop | Written in Music - writteninmusic.com

avatar van henrie9
4,0
Gruff, in een vorig leven frontman van de Super Furry Animals, vond inspiratie voor zijn nieuwste bij een mythische actieve vulkaan op de grens van China en Noord-Korea. De existentiële vragen over mens, natuur, herinnering en tijd die de klimtocht van onze Welshman daar opwerpen contrasteren alleen maar met de opgewekt springerige, swingende muzikale  inkleding van z'n songs. Je hoort aanstekelijke, radio-vriendelijke pop met elegante Django Django-/Beach Boys-harmonieën, T.Rex- of Supertramp-aanzetten en zachte psychedelische toetsen. Opvallend ook, dat strelende antieke synthesizergeluid opduikend in wel haast elke song. Een pareltje van kinderlijke speelsheid dit, van gratie, charme en fragiliteit. Heel mooi, in deze tijden van hoop.

avatar van Kaaasgaaf
4,5
Mijn enige kritiekpuntje is wel dat als je teveel op dat synthesizergeluidje gaat letten (zeker op koptelefoon) het kan gaan overheersen en daarmee afleiden. Van al mijn luisterbeurten tot dusverre had ik dat één keer, het was toen echt vrij moeilijk mijn aandacht weer te verleggen, maar ook wel weer grappig en bijzonder dat toen opeens de plaat heel anders was.

avatar van henrie9
4,0
Kaaasgaaf schreef:
Mijn enige kritiekpuntje is wel dat als je teveel op dat synthesizergeluidje gaat letten (zeker op koptelefoon) het kan gaan overheersen en daarmee afleiden. Van al mijn luisterbeurten tot dusverre had ik dat één keer, het was toen echt vrij moeilijk mijn aandacht weer te verleggen, maar ook wel weer grappig en bijzonder dat toen opeens de plaat heel anders was.


Oei, en Gruff zat nochtans heel dicht bij de 5 bij jou...

avatar van peterjames777
4,0
Kaaasgaaf schreef:
Mijn enige kritiekpuntje is wel dat als je teveel op dat synthesizergeluidje gaat letten (zeker op koptelefoon) het kan gaan overheersen en daarmee afleiden. Van al mijn luisterbeurten tot dusverre had ik dat één keer, het was toen echt vrij moeilijk mijn aandacht weer te verleggen, maar ook wel weer grappig en bijzonder dat toen opeens de plaat heel anders was.


Ik vind het wel grappig dat die synth elke keer terug keert, een soort rode draad. Las op Pitchfork dat Gruff die synth bedoeld heeft als een soort mist wat om Mount Paektu heen hangt. Geinig detail en weer typisch Gruff.

avatar van Kaaasgaaf
4,5
henrie9 schreef:
Oei, en Gruff zat nochtans heel dicht bij de 5 bij jou...
Haha, dat is zo, maar die halve punt hangt niet af van dat geluidje hoor. In zekere zin vind ik het juist heel sterk, zolang je er maar niet teveel op gaat focussen.

avatar van Kaaasgaaf
4,5
peterjames777 schreef:
Ik vind het wel grappig dat die synth elke keer terug keert, een soort rode draad. Las op Pitchfork dat Gruff die synth bedoeld heeft als een soort mist wat om Mount Paektu heen hangt. Geinig detail en weer typisch Gruff.
Ja, ik vind het in feite ook heel sterk. Had die omschrijving nog niet gelezen, maar dat er zo'n idee achtergaat verbaast me natuurlijk niets. Typisch voor hem inderdaad!

avatar van AstroStart
Wat een leuke ontdekking. Na een positieve recensie in OOR hier uitgekomen en lekker album. De uptempo nummers zijn op dit moment wel favoriet. Loan Your Loneliness is het verre zusje van Boy With The Arab Strab, erg goed gedaan.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:38 uur

geplaatst: vandaag om 09:38 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.