Via huisvlijt ook in coronaomstandigheden doodleuk albums blijven afleveren gaat een supercreatieve band als KG&LW perfect af. Dat onze kameleonband op deze 18e (!) zo op afstand bovendien nog eens met een geheel andere sound uitpakt, geheel vanzelfsprekend. Dat het uiteindelijk synthesizer-gedreven droompop met een aureooltje van luchtige feelgood is geworden, nee, hadden wij dan weer helemáál niét verwacht. Eens die onwennigheid overwonnen dus, blijkt hun radicale switch op de koop toe behoorlijk innovatief, zo totaal ook zonder de vertrouwde elektrische gitaren. En al die dichtgeknepen, hoge stemmetjes à la Of Montreal, er is dus nu ook een dance-KG&LW! Het begint even vreemd en bovenaards als 'The Wild Signals' in Spielbergs 'Close Encounters...' Het luistert als één ondeelbare brok speelse futuristische muziek voor het verre Oosten, waarbinnen de stukjes geheel natuurlijk bij elkaar horen en een na een in elkaar overlopen. Leuk en bovendien goed gearrangeerd dit alles. Luister maar naar het frivole 'catching Stars' of '2.02 Killer Year', staalkaarten voor het hele virtuoze werkstuk. Op de festivals kan deze veelkleurige live-band KG&LW dus straks steeds meer podia gaan vullen. Vóór de moshpit of de dampende dance-tent, geen probleem, ze presteren het telkens met verve!