menu

The Ophelias - Crocus (2021)

mijn stem
3,38 (4)
4 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Joyful Noise

  1. Crocus (3:21)
  2. Sacrificial Lamb (2:03)
  3. Neil Young on High (3:07)
  4. Vapor (2:57)
  5. Spirit Sent (3:43)
  6. Biblical Names (2:49)
  7. Mastermind (1:29)
  8. Becoming a Nun (2:40)
  9. Spitting Image (3:04)
  10. Under Again (2:38)
  11. The Twilight Zone (4:36)
  12. Vices (4:50)
totale tijdsduur: 37:17
zoeken in:
avatar van erwinz
4,0
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: The Ophelias - Crocus - dekrentenuitdepop.blogspot.com

The Ophelias - Crocus
De Amerikaanse band The Ophelias schotelt je een vat vol tegenstrijdigheden voor, maar als alles eenmaal op zijn plek is gevallen is Crocus ook een spannend en wonderschoon album

Bij de eerste beluisteringen wist ik niet zo goed wat ik aan moest met Crocus van de Amerikaanse band The Ophelias. De muziek van de band uit Ohio klinkt bij vluchtige beluistering bekend, maar uiteindelijk doet Crocus bijna nooit wat je verwacht. Het album valt op door een sobere instrumentatie, fraai gearrangeerde strijkers en de prachtige stem van Spencer Peppet, maar de songs van de band bieden weinig houvast. Het zijn songs die een bijzondere sfeer creëren, maar iedere keer als je ze hoort lijk je ze weer voor de eerste keer te horen. Het is daarom lang wennen aan de muziek van The Ophelias, maar als je eenmaal bent gevallen voor dit bijzondere album groeit het maar door. Crocus is een obscure parel, maar het is echt een hele mooie.

The Ophelias is een band uit Cincinnati, Ohio, die ik de afgelopen jaren al een of twee keer ben tegengekomen, maar echt bijgebleven was de muziek van de Amerikaanse band me eerlijk gezegd niet. Het nieuwe album van The Ophelias, alweer het derde album van de band, viel me in eerste instantie vooral op vanwege de vermelde bijdrage van Julien Baker, die met haar stem opduikt in de track Neil Young On High.

Het is altijd goed om Julien Baker te horen, maar haar bijdrage aan het album van The Ophelias is zeer beperkt en zou me zonder de vermelding waarschijnlijk niet zijn opgevallen. Het heeft me er wel toe gebracht om eens te luisteren naar de muziek van The Ophelias en inmiddels bevalt deze muziek me wel, al ging dat zeker niet vanzelf.

The Ophelias heeft met Crocus een album gemaakt dat zich niet makkelijk in een hokje laat duwen of laat duiden. Het is een album waarmee de band uit Ohio waarschijnlijk niet de wereld gaat veroveren, maar interessant is het zeker.

De muziek van The Ophelias zal in de smaak vallen bij liefhebbers van zachte vrouwenstemmen en liefhebbers van muziek die afwisselend sereen en gruizig klinkt. Crocus opent fluisterzacht met akoestische gitaarlijnen, flink wat strijkers en de fluisterzachte stem van frontvrouw Spencer Peppet, die ook tekent voor flink wat instrumenten op het album en voor alle songs.

Het viertal uit Cincinnati bedwelmt in de openingstrack met mooie klanken, maar de muziek van de band heeft ook iets tegenstrijdigs, zonder dat direct duidelijk is wat dit is. In de tweede track klinkt de muziek van The Ophelias opeens wat gruiziger en dat gruizige geluid keert nog een enkele keer terug op het album.

Over het algemeen genomen is de muziek van de Amerikaanse band echter behoorlijk ingetogen. De meeste songs op het album hebben een laag tempo en zijn redelijk sober ingekleurd. In de instrumentatie vallen vooral de strijkers op, die hier en daar wat steviger uit mogen pakken, zonder dat de muziek zich heel erg opdringt of de fluisterzachte zang in de weg zit.

Na een paar tracks heb je door waarom de muziek van The Ophelias zich ondanks een aantal smakelijke ingrediënten niet genadeloos opdringt. Het zijn overigens smakelijke ingrediënten, die met name in de jaren 90 heel wat uitstekende albums hebben opgeleverd, maar waar deze in de jaren 90 werden gecombineerd met aanstekelijke popliedjes, blijft Crocus ver weg van refreinen die je na één keer horen mee kunt zingen.

The Ophelias zoeken het vooral in het creëren van een bijzondere sfeer in songs die ook folky klinken, maar dan anders dan je gewend bent. Het betekent overigens niet dat de muziek van de Amerikaanse band ontoegankelijk is, want dat is Crocus zeker niet.

Zeker als je in de stemming bent voor de muziek van The Ophelias of wanneer je enigszins gewend bent aan de songs op het album, is het een album vol songs die de fantasie eindeloos prikkelen en die zijn voorzien van een bijzondere schoonheid en hier en daar een bijzondere twist.

Crocus is een album vol flarden uit de jaren 90, maar het nieuwe album van The Ophelias borduurt nu eens niet fantasieloos voort op alles dat er al is. Crocus is bovendien een album vol groeibriljanten die je zelf mag slijpen. Geen album dat je in één keer van je sokken blaast, maar geef het een kans en je hebt er een heel bijzonder album bij. Erwin Zijleman

avatar van jorro
4,0
Dit album pakte me al tijdens de eerste draaibeurt bij de strot. Dat strookt niet helemaal met de opmerking van erwinz dat het album je niet in een keer van de sokken blaast. Toch ben ik het wel met hem eens dat het een bijzonder album is.
Net als erwinz ben ik een liefhebber van vrouwenstemmen en met deze stem van Spencer Peppet zit het wel goed. Het zijn stuk voor stuk fijne liedjes met onder meer een heerlijk strijkje in de begeleiding.

Opener Crocus geeft me direct een goed gevoel. Was het maar weer lente! Sacrificial Lamb pakt het wat steviger aan en Neil Young on High is misschien wat minder toegankelijk dan de overige nummers. En diezelfde afwisseling vind ik ook in de overige nummers terug. Dan weer lichtvoetig, dan weer wat zwaarder op de hand. En dat heeft tot gevolg dat het geen moment saai wordt, integendeel het blijft boeiend tot en met de laatste achterstevoren gezette noot.
4*

Gast
geplaatst: vandaag om 11:45 uur

geplaatst: vandaag om 11:45 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.