Gerards Dream schreef:
Vooralsnog blijf ik op vijf sterren zitten die zijn er zat in de ruimte. Wellicht raak ik op een gegeven moment van dit album in een soort trance, waardoor ik het niet meer helder hoor. Zal hem eens luisteren terwijl iemand met een zekere regelmaat van de klok een emmer met koud water over me heen gooit.
Lijkt me een originele, maar geen prettige luister-ervaring
.
Overigens moet ik er bij vermelden, dat dit één van de albums was, die ik bij me had, tijdens een rondreis door China, een jaar of 8 geleden.
Tijdens de verschillende ritten in de trein en/of de tourbus, had ik dit album vaak in m'n discman zitten. De combinatie van de muziek en de verschillende landschappen die aan me voorbij trokken, terwijl ik uit het raam keek, zorgde ervoor dat de muziek voor mij een extra dimensie kreeg.
Wat dat betreft krijgt de muziek op dit album meer impact als je er bij wijze van spreke een (natuur)-documentaire bij zou kijken, of op reis bent, en ondertussen dit album draait. Heel veel, en dan vooral instrumentale muziek wordt beter, als je er een bepaald beeld bij krijgt.
Of simpelweg je ogen sluiten, en de muziek ervoor laten zorgen, dat je verbeelding er zelf iets bij haalt. Dit album vereist dat wat dat betreft meer, dan toegankelijkere albums van TD, zoals Le Parc en Underwater Sunlight, om maar wat voorbeelden te noemen.