menu

Kacey Musgraves - star-crossed (2021)

mijn stem
3,27 (48)
48 stemmen

Verenigde Staten
Pop / Country
Label: Interscope

  1. Star-crossed (3:19)
  2. Good Wife (3:51)
  3. Cherry Blossom (3:04)
  4. Simple Times (2:47)
  5. If This Was a Movie.. (3:14)
  6. Justified (3:00)
  7. Angel (2:19)
  8. Breadwinner (3:20)
  9. Camera Roll (2:39)
  10. Easier Said (3:07)
  11. Hookup Scene (3:21)
  12. Keep Lookin’ Up (2:46)
  13. What Doesn’t Kill Me (2:17)
  14. There Is a Light (3:51)
  15. Gracias a la Vida (4:32)
totale tijdsduur: 47:27
zoeken in:
avatar van aERodynamIC
3,5
Kacey Musgraves... ik vond Golden Hour een prima plaatje, maar meer ook niet. Maar het sloeg aan bij mijn partner en het bleek de perfecte soundtrack voor een roadtrip in de Verenigde Staten in 2018, één van de allermooiste vakanties ooit (ik denk zelfs wel de mooiste, ondanks dat het niet de eerste keer VS was).

Golden Hour werd daardoor een album dat voor altijd verbonden blijft met die trip, hoor ik de nummers van dat album dan rijden we weer door woestijnen, zie ik prachtige natuurparken en beleef ik steden als New York, San Francisco en Las Vegas weer. Geen enkel album is zo intens verbonden aan een vakantie als Golden Hour. Het concert in Amsterdam later dat jaar was een heerlijk toetje.

Haar oudere albums vond ik ook prima, maar hadden zeker niet dezelfde impact.

Star-crossed is het eerste album van Kacey voor mij dat nieuw verschijnt en waar ik naar uit kon kijken. Gek genoeg deed ik dat niet echt. Het zou zomaar kunnen dat Golden Hour gewoon een status aparte heeft in mijn collectie. Was ik daar aanvankelijk ook niet een beetje neutraal over? Was het niet zo dat de herinneringen het allemaal mooier maakten waardoor ik er zo van ben gaan houden? En zou er op dit nieuwe album wel een Slow Burn staan?

Het antwoord kan nu gegeven worden: neen! Het is allemaal wat meer pop en hier en daar ontwaar ik wat effectjes op haar stem (was dat nodig?!). In mijn oren allemaal wat flets ten opzichte van het geweldige Golden Hour. Maar ook daar had ik wat meer tijd nodig. Ik vermoed dat dit veel draaibeurten in de auto gaat krijgen; wie weet doet ons Nederlandse landschap ook wel wonderen!

Star-crossed helt over naar de pop-kant die we op de voorganger al konden horen, en dat is opvallend daar haar huwelijksperikelen hier verwerkt worden. Ik vind de wat meer kwetsbare en langzamere nummers er dan ook wat meer bovenuit steken.

Is het een slecht album? Nee, zeker niet. Ik had alleen iets meer van een 'divorce-album' verwacht. Dat zou toch een meesterwerk kunnen opleveren en een meesterwerk is dit zeker niet. Maar het is zeker niet onaangenaam om naar te luisteren. Vijftien persoonlijke nummers in een dikke drie kwartier. We kunnen weer even vooruit met Kacey.

avatar van erwinz
3,0
recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Kacey Musgraves - star-crossed - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Kacey Musgraves - star-crossed
Kacey Musgraves levert met star-crossed een modern breakup album af, dat flink opschuift richting pop, maar ook het uit duizenden herkenbare stempel van de Amerikaanse muzikante bevat

Vorig jaar liep het huwelijk van Kacey Musgraves op de klippen. Het inspireerde de muzikante uit Texas tot een album vol melancholie. Het is een album dat nog wat meer opschuift richting pop dan het vorige album, maar star-crossed bevat ook uiterst ingetogen momenten. Op haar nieuwe album neemt Kacey Musgraves afscheid van Nashville, maar star-crossed is lang niet altijd een afscheid van haar zo bijzondere geluid. Ook star-crossed wordt gedragen door haar prachtige stem, die ook in de wat voller en elektronischer ingekleurde songs makkelijk overeind blijft. Het is voor liefhebbers van rootsmuzikante Kacey Musgraves misschien even wennen, maar er valt steeds meer op zijn plek.

Ruim drie jaar na Golden Hour, dat eind 2018 met afstand mijn jaarlijstje aanvoerde, duikt de Amerikaanse muzikante Kacey Musgraves op met een nieuw album, star-crossed (zonder hoofdletters). Het is feitelijk al haar negende studioalbum, maar de drie albums die ze tussen 2002 en 2007 als tiener uitbracht kunnen we wat mij betreft vergeten, terwijl het, overigens zeer geslaagde, kerstalbum A Very Kacey Chistmas uit 2016 toch vooral een tussendoortje was.

Van de vier albums die overblijven zijn Same Trailer Different Park uit 2013 en Pageant Material uit 2015 nog stevig geworteld in de countrymuziek, terwijl Golden Hour flink opschoof richting pop. Die lijn trekt Kacey Musgraves nog wat verder door op het deze week verschenen star-crossed, dat toch vooral een popalbum is. Het is niet alleen een popalbum, maar ook een heus breakup album, want veel songs op het album zijn getekend door het stranden van haar huwelijk met singer-songwriter Ruston Kelly.

Nu had Kacey Musgraves een heel sober en intiem breakup album in de country traditie kunnen maken, maar dat heeft de Texaanse muzikante niet gedaan. star-crossed schuift vergeleken met het al pop georiënteerde Golden Hour niet alleen nog wat meer op richting pop, maar heeft in veel van de 15 (!) songs op het album gekozen voor een wat zweverig (spacey) geluid waaraan flink wat elektronica is toegevoegd.

Wanneer deze elektronica tijdelijk plaatsmaakt voor akoestische gitaren hoor je nog wel wat van de countrymuzikante Kacey Musgraves, maar de balans is dit keer flink doorgeslagen in een andere richting, mede omdat het country instrumentarium als de pedal steel en de banjo in de koffers is gebleven.

Vergeleken met het prachtige Golden Hour klinkt star-crossed bovendien nog een stuk gepolijster, zeker wanneer extra elektronica wordt toegevoegd of wanneer de prachtige stem van de Amerikaanse muzikante, totaal onnodig, elektronisch wordt bewerkt, maar het album bevat ook een aantal ingetogen en wat ruwere tracks zonder opsmuk.

Zeker bij eerste beluistering had ik wel wat moeite met het nieuwe album van Kacey Musgraves. Het klonk me allemaal veel te glad, het in veel tracks vrijwel volledig ontbreken van invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek klonk als een groot gemis, de songs op het album bleven onvoldoende hangen en ondanks de melancholie die hier en daar van de songs af druipt, raakte star-crossed me in eerste instantie niet.

Dat is na herhaalde beluistering wel veranderd, al vind ik star-crossed nog wel wat minder dan zijn drie voorgangers. Inmiddels vind ik wel dat Kacey Musgraves er in is geslaagd om haar zo eigen geluid te behouden, wat niet alleen de verdienste is van haar uit duizenden herkenbare en nog altijd wonderschone stem.

Verder is star-crossed niet zo glas als het als het album op het eerste gehoor lijkt. Kacey Musgraves jaagt er in iets meer dan 45 minuten maar liefst 15 songs doorheen en het zijn songs die wel degelijk beschikken over ruwe randjes en die ook wel degelijk iets laten horen van de countrymuziek waarmee de Texaanse muzikante is opgegroeid.

Door het nogal zoete en elektronische geluid in een deel van de tracks op het album, vond ik alle melancholie in de instrumentatie, zang en teksten in eerste instantie wat onecht, maar inmiddels weet Kacey Musgraves me toch te raken met alle sombere overpeinzingen over haar huwelijk dat zo snel is gestrand en klinkt ze absoluut oprecht.

Hoewel de verhouding tussen roots en pop wat mij betreft wat meer in balans had mogen zijn, hoor ik steeds meer moois in de popsongs op het album, die niet lijken op alles dat er in het genre wordt gemaakt op het moment. Kacey Musgraves gaat mijn jaarlijstje waarschijnlijk niet aanvoeren dit jaar, maar star-crossed is een eigentijds breakup album, dat de komende tijd echt nog flink gaat groeien, dat me steeds dierbaarder wordt en dat een geduldig oordeel verdient. Erwin Zijleman

avatar van Edgar18
3,5
Dit album vraagt gewoon om veel gedraaid te worden.

Dat is na herhaalde beluistering wel veranderd.


Kacey Musgraves nieuwe album is er inderdaad één die niet in een luisterbeurt of twee / drie te doorgronden en beoordelen valt. Zoals één van mijn voorgangers schreef "de songs zijn niet instant". Ook ik had een paar luisterbeurten nodig, maar het album begint inmiddels steeds fijner te landen.

Het knappe vind ik dat Musgraves een break-up album heeft gemaakt waar het traditionele moddergooien en strooien met verwijten achterwege blijft. Vanuit haar eigen perspectief bezingt ze in drie delen de pijn van het uit elkaar groeien, de onvermijdelijke break-up, maar ook het nieuwe begin dat erop volgt. Steeds weer zonder vinger wijzen en zonder verwijten (al kun je er tussen de regels door soms wel uitpikken). Iets waar menig volwassene (lees: ouder) nog iets van kan leren, zoals ik ieder jaar weer ervaar in mijn werkveld.

Het verhaal vanuit Musgraves perspectief is de kracht en tegelijk bij momenten ook de zwakte van het album. Hoe kijkt ex-man Ruston Kelly tegen de break-up aan? Wat is zijn verhaal? star-crossed maakt me daar eigenlijk wel benieuwd naar. Wie weet zet hij zijn gevoelens ook nog wel om in muziek.

Het album is opgezet als Shakespeariaanse tragedie. Het eerste deel van het album verhaalt voornamelijk over de periode dat Musgraves en Kelly getrouwd waren. De liefde staat centraal, al hoor je in menig song het onbehagen al doorschemeren. Zo zingt Musgraves in cherry blossom girl: "I'm your cherry blossom, baby, Don't let me blow away, I hope you haven't forgotten, Tokyo wasn't built in a day". Vergelijkbaar zinsnedes zijn ook terug te horen in de andere openingsnummers van het album.

Vanaf het nummer justified verschuift het album richting de onvermijdelijke break-up. Hier is de scheidslijn tussen verdriet, verwijt en nieuwe hoop dun. Zeker in dit deel was het makkelijk geweest met verwijten te strooien en haar ex-man eens goed de waarheid te vertellen. Iets wat ze hier en daar best doet, maar gelukkig steeds weer op een respectvolle manier, het goede dat er geweest is daarbij niet uit het oog verliezend. Het einde van camera roll vind ik daarvan een mooi voorbeeld. "Anyway, thanks, For all the nights and the days, And everything that you gave, I'll never erase it, There's one where we look so in love, Before we lost all the sun, And I made you take it".

Het laatste deel van het album breekt aan. Het is tijd om vooruit te kijken. Musgraves doet dit op een vastberaden manier met vol vertrouwen in de toekomst. "I won't cry when the cold wind blows, Gonna let it shine, 'Cause now I know, There is a light at the end of the tunnel".

Kacey Musgraves haar vierde studioalbum (de jeugdwerkjes even buiten beschouwing latend) is er een waar ze meer opschuift richting de popmuziek. Een geluid dat past bij haar prachtige stemgeluid. Toch vind ik het als liefhebber van het traditionele Amerikaanse country / roots geluid best een beetje jammer dat de country voor even (grotendeels) in de ban is gedaan. Hoe dit album zich verhoudt tot de drie schitterende voorgangers kan ik nu nog niet zeggen. Want zoals ik bij het begin van deze recensie al schreef: "star-crossed is geen album dat zich in een luisterbeurt of twee / drie laat vangen".

Gast
geplaatst: vandaag om 16:52 uur

geplaatst: vandaag om 16:52 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.