menu

Richard Ashcroft - Acoustic Hymns Vol 1 (2021)

mijn stem
3,67 (9)
9 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: BMG

  1. Bittersweet Symphony (7:11)
  2. A Song for the Lovers (5:06)
  3. Sonnet (4:20)
  4. C'mon People (We're Making It Now) (4:54)

    met Liam Gallagher

  5. Weeping Willow (4:06)
  6. Lucky Man (4:37)
  7. This Thing Called Life (5:26)
  8. Space & Time (5:00)
  9. Velvet Morning (5:03)
  10. Break the Night with Colour (4:34)
  11. One Day (4:34)
  12. The Drugs Don't Work (5:39)
totale tijdsduur: 1:00:30
zoeken in:
avatar van Poles Apart
Met vrouwtjelief Kate (ex-Spiritualized) op de (oude) hoesfoto, herkauwt Mad Richard een selectie van z'n meest bekende nummers:

Bittersweet Symphony

De inspiratie is wel op. Wellicht weer tijd voor de volgende Verve-reünie?

avatar van milesdavisjr
Waarschijnlijk een idee van de platenmaatschappij. Nog iets eruit persen om wat centjes te kunnen verdienen aan de tanende carrière van Ashcroft. Man's solo oeuvre heeft al enige tijd een dalende lijn te pakken, een reünie met zijn oude bandleden (de vierde terugkeer wordt dat dan) zal binnenkort wel aangekondigd worden. Hoewel de heren elkaar niet kunnen luchten of zien zal voor een mooi geldbedrag dergelijke principes wel opzij gezet worden. Over dit plaatje; zit men hier nog op wachten, of ik moet verast worden maar het zou mij verbazen als deze opzet nog iets zal toevoegen aan de songs.

OOOOO
Wat een uitverkoop. En dan die hoes, slechter dan de gemiddelde bootleg. En bijna alleen maar nummers van Urban Hymns, terwijl de Verve platen daarvoor vele malen beter waren... maar ja, er moet een beetje geld in het laadje komen. Een verve reunie, laat beter maar zitten, dan worden toch ook alleen maar die saaie nummers gespeeld.

avatar van Michiel Cohen
Deze sla ik maar over als die uitgebracht word. Heb het niet zo op opgewarmde kliekjes.

avatar van pukster
4,0
Ik lees wat negatieve reacties hier. Aan de ene kant begrijp ik die, maar aan de andere kant ook weer niet. Van mij mag Richard Ashcroft tot in de lengte van dagen zijn repertoire uitmelken. Alleen al voor A Northern Soul en Urban Hymns zou de beste man een standbeeld moeten krijgen. In afwachting daarvan is er deze plaat. Waar ik weinig mis aan vind. Het luistert lekker weg allemaal en de liedjes zijn ook nog een vet aanzet met strijkers. Heerlijk! En nummers als History komen ongetwijfeld op volume 2. Ik kan niet wachten!

avatar van starsailor
De negativiteit heeft Mad Richard een beetje over zichzelf afgeroepen met zijn laatste soloalbums (niet de eerste 2). Die zijn Ashcroft onwaardig en van een bedenkelijk niveau. Dat deze acoustic albums een soort van cashcows zijn staat buiten kijf maar zijn m.i. wel een toevoeging op het mooie repertoire waar Richard voor een groot deel verantwoordelijk voor is. Natuurlijk missen we hier nog veel topnummers van The Verve die we hopelijk zien op Volume 2 .

avatar van Premonition
Wel opmerkelijk dat Liam en niet Noel hier een bijdrage aan levert. Verder snel vergeten, zonder een cruciale inbreng van McCabe is een album van Ashcroft/Verve amper de moeite waard.

OOOOO
pukster schreef:
Ik lees wat negatieve reacties hier. Aan de ene kant begrijp ik die, maar aan de andere kant ook weer niet. Van mij mag Richard Ashcroft tot in de lengte van dagen zijn repertoire uitmelken. Alleen al voor A Northern Soul en Urban Hymns zou de beste man een standbeeld moeten krijgen. In afwachting daarvan is er deze plaat. Waar ik weinig mis aan vind. Het luistert lekker weg allemaal en de liedjes zijn ook nog een vet aanzet met strijkers. Heerlijk! En nummers als History komen ongetwijfeld op volume 2. Ik kan niet wachten!

Precies waar het verval ingezet werd kom jij met een standbeeld. Verve ep, Storm in Heaven en No come down zijn de meesterwerken.

avatar van milesdavisjr
The Verve deed van zich spreken met de eerste twee platen, waarbij met name het debuut A Storm in Heaven indruk maakte in 93'. De heren vermengden Britpop/rock met een hoop psychedelische elementen wat bij vlagen enkele hallucinerende momenten oplevert. Een interessante combi wat mij betreft. Met Urban Hymns kwam de doorbraak naar het grote publiek, de weliswaar degelijke schijf zat vol met toegankelijke oorwurmpjes waar an sich niks mee is, maar de plaat ontbeerde ook spanning en durf. Vanuit commercieel oogpunt snap ik de insteek van man's laatste worp, waarom songs van de eerste twee platen in een akoestisch jasje steken als geen hond deze songs kent. Echter een standbeeld voor deze man is mij al te veel eer, de credits voor het compromisloze debuut en zijn twee opvolgers maar wat Ashcroft de laatste jaren uitpoept is wat mij betreft van een bedenkelijk niveau...Met Acoustic Hymns als voorlopig nieuw dieptepunt.

avatar van Supersid
3,0
De songs van Ashcroft en The Verve zijn op zich al geen loeiharde rockers, wat voor mij maakt dat deze versies zeer weinig afwijken van de originelen. Dat neemt de noodzaak voor deze plaat wat weg. En het "acoustische" aspect is ook eerder relatief. Daardoor voor mij toch een tegenvaller.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:12 uur

geplaatst: vandaag om 08:12 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.