menu

Bjørn Riis - Everything to Everyone (2022)

mijn stem
4,07 (60)
60 stemmen

Noorwegen
Rock
Label: Karisma

  1. Run (5:55)
  2. Lay Me Down (11:40)
  3. The Siren (7:19)
  4. Every Second Every Hour (13:20)
  5. Descending (4:33)
  6. Everything to Everyone (7:27)
  7. Everything to Everyone [Alternate Version] * (7:28)
  8. Desolate Place * (6:32)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 50:14 (1:04:14)
zoeken in:
avatar van Rick53
4,5
Fantastische single die zich mooi ontpopt tot een typische Bjorn Riis song. Vrouwelijke zanger heeft klaarblijkelijk toevoeging, evenals de pianostukken van onze vriend Simen (Oak).
Kan niet mis gaan.

avatar van Broem
4,5
The Siren is online gezet op de diverse streamingdiensten. Lekker rustig nummer. 8 april komt dichterbij. Yeah.

avatar van Rick53
4,5
Afgelopen week al binnen gekregen. Beter dan A Storm Is Coming had ik hem niet verwacht, maar dat is hij zeker wel!
Aangenaam verrast.

avatar van Broem
4,5
Björn kan weinig fout doen bij mij. Fanboy van het eerste uur. Het lijkt allemaal op elkaar en in dit geval…gelukkig maar. Constante kwaliteit laat hij horen. Ook dit album staat vol met mooie uptempo liedjes, afgewisseld met prachtige ballads en altijd voorzien van dat mooie en herkenbare gitaargeluid. Gewoon een erg succesvol concept. I luv it.

avatar van El Stepperiño
4,0
Ik vind het gewoon echt weer goed! Bedankt, Bjørn, heel sferisch en fijne gitaarpartijen

avatar van ProGNerD
4,0
Zoals hierboven al aangegeven: niets vernieuwends, gewoon vertrouwde sfeervolle kwaliteit. En dat 'ie het (voor zijn doen ) iets steviger gitaargeluid doorzet vind ik helemaal niet erg...

avatar van Marco van Lochem
4,5
Ergens in de eerste helft van 2009 las ik een recensie over het debuutalbum "IDENTITY" van de Noorse band Airbag. Er werden veel vergelijkingen gemaakt met Pink Floyd en dat trok mijn aandacht. Nadat ik iets van het album beluisterd had, heb ik hem gekocht...en ik was meteen verkocht! Geweldige muziek, sferisch, melodieus en het gitaarspel was briljant.

Die snaren werden, en worden beroerd door Bjørn Riis. De op 4 maart 1977 geboren gitarist en vocalist bleef indruk maken op de albums van Airbag die volgden. Zijn Floydiaanse sound vermengd hij met stevigere riffs, waardoor het geen kopie is van David Gilmour. Riis heeft absoluut een eigen stijl ontwikkeld en die vind ik erg mooi. Na nog twee albums met zijn band te hebben gemaakt, "ALL RIGHT REMOVED" uit 2011 met het fenomenale "HOMESICK I-III" en "THE GREATEST SHOW ON EARTH" in 2013, vond Riis het tijd om een solo album te maken. De vraag was of de stijl veel zou afwijken van die van Airbag. "LULLABIES IN A CAR CRASH" verscheen in 2014 en de stijl van dat album lag in het verlengde van zijn band. Persoonlijk vind ik dit nog steeds zijn beste solo plaat, vooral "STAY CALM" is een juweeltje. In 2017, nadat in 2016 de vierde Airbag plaat verscheen, "DISCONNECTED", bracht Riis solo album #2 "FOREVER COMES TO AN END" uit. Persoonlijk vind ik dit een minder schijfje, de songs blijven minder hangen. In 2019 bracht hij "A STORM IS COMING" uit, met het geweldige "STORMWATCH". In 2020 kwam er ook nog een nieuwe Airbag, "A DAY AT THE BEACH" en je kunt concluderen dat Bjørn Riis een creatief en zeker een actieve muzikant is. In 2018 bracht hij ook nog een EP uit, "COMING HOME", wat het totaal aan releases op zeven brengt in acht jaar tijd, solo en met Airbag.

Die zevende is zijn vierde solo album "EVERYTHING TO EVERYONE", ruim 50 minuten muziek en zes tracks die variëren van vier en een halve minuut naar ruim dertien minuten. Het album gaat van start met het instrumentale “RUN”, dat stevig begint, waarna een rustig middenstuk volgt, om tegen het einde met een overstuurde gitaarsolo af te sluiten.
Het ruim 11 en een halve minuut durende “LAY ME DOWN” begint rustig, ingetogen zang van Riis en wat volgt is een typische Bjørn Riis track. Mooie samenzang gedeelten, instrumentale intermezzo’s en natuurlijk gaat hij helemaal los als hij soleert. Ook in dit nummer zit een iets steviger tussenstuk, waarin het tempo ook omhoog gaat. Normaliter zijn de songs van Riis midtempo, maar in dit nummer gaat het gaspedaal dus even naar beneden. Er zit ook weer een ruigere gitaarsolo in, gaaf!. Daarna volgt een rustig deel en als de drums weer invallen komt de melodielijn van het eerste deel terug, dit keer zonder zang.
“THE SIREN” is een prachtig, beklemmende track. Midtempo, sombere zang en na zo’n vier minuten volgt een geweldige Floydiaanse gitaarsolo. Ik vind dit een absolute topper.
Het ruim dertien minuten durende “EVERY SECOND EVERY HOUR” is het langste nummer van “EVERYTHING TO EVERYONE”. Lekker pakkend tempo, de zang van Riis is niet geweldig, maar past perfect bij de muziek. Het is een dreigende, soms hypnotiserende track, waar in de refreinen weer die licht overstuurde gitaarsolo’s te horen zijn. De riffs zijn heerlijk, de melodie mooi en er zitten genoeg momenten in, die je dichter naar de luidsprekers doet gaan. De gitaarsolo in het laatste deel maakt het geheel op passende wijze af…briljant!
Het instrumentale “DESCENDING” is een track die niet zou misstaan in een duistere Scandinavische krimi. Een nummer met afwisseling en een bijzonder middenstuk.
Het titelnummer is het slotakkoord en in zeven en een halve minuut laat Riis nog één keer horen waar hij goed in is. Liedjes maken die niet in een paar minuten zijn kwaliteiten prijsgeeft. Je moet ervoor gaan zitten, het over je heen laten komen en dat geldt ook “EVERYTHING TO EVERYONE”, met een rustige opbouw, samenzang met zangeres Mimmi Tamba en vanaf minuut vier gaat het weer los. Gitaarsolo die kippenvel bezorgt, een steviger deel en een laatste 25 seconden die je doet verlangen naar meer.

Bjørn Riis laat niet veel nieuws horen, al zou je de stevige passages daar wel onder kunnen plaatsen. Als referenties zou je Pink Floyd en Porcupine Tree kunnen aanvoeren, maar het is eigenlijk ‘gewoon’ een echt Bjørn Riis album, want hij borduurt voort op hetgeen hij tot nu toe heeft neergezet als solo artiest. Dit album staat wat mij betreft op hetzelfde niveau als voorganger “A STORM IS COMING” en is dus volgens mij weer een kwalitatief hoogstaande plaat geworden, die tegen het einde van het jaar zal meedingen naar een plekje bij de beste tien albums van 2022. Of die dat redt is afwachten, het jaar duurt nog lang, maar tot die tijd zal ik regelmatig genieten van vooral die geweldige gitaarsolo’s van deze bebaarde Noor.

4,0
voorlopig 4 sterren. Het komt mij meer 'automatische piloot' over. Weinig echte verrassingen.

avatar van dynamo d
4,5
Steengoed album van Bjørn Riis. Zijn beste solo album tot dusverre, vind ik. Mooie opbouw in de nummers met als hoogtepunten Lay Me Down, Everything to Everyone, Every Second Every Hour en bonus track Desolate Place.

avatar van Chameleon Day
4,0
OK. Ondanks de traditionele rocksolo's en -rifs waar ik op momenten best wel jeuk van krijg....verhoog ik naar 4*. 'Every Second, Every Hour' is toch wel erg fijn..... Maar ik ben royaal - rocksolo's en -rifs zijn immers bloedeloos saai,

avatar van cageman
5,0
Fantastisch album, van zijn solo albums, luister ik deze het meest. Klinkt allemaal zo mooi.

Gast
geplaatst: vandaag om 04:15 uur

geplaatst: vandaag om 04:15 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.