Ik wist eigenlijk helemaal niet meer dat ik deze cd nog ergens had staan, maar zo zie je.
Er zijn heel veel dingen bekend over MJ, positieve en veel negatieve, maar zijn fans dragen hem nog steeds op handen. Het draait allemaal om de muziek, de artiest. De nalatenschap. Niet de persoon.
Er is ook heel veel geschreven over Michael Jackson's albums vanaf Off The Wall maar wat weten we eigenlijk nog van zijn beginperiode, de tijd dat hij begon met eigen albums, goed beschouwd vér voor zijn grote commerciele doorbraak?
Dan krijg je met deze cd een aardig kijkje in de oude keuken. Het is oprechte soul, het één wat meer dansbaarder, het ander meer breekbaar, de ballads. Michael Jackson klinkt nog oprecht en ontspannen.
Het keurslijf van de prestaties, hoge commerciële belangen en een smooth klinkende sound is helemaal nog niet (dominant) en het draait allemaal nog om de muziek in plaats van ingestudeerde danspasjes.
Ik weet nog dat ik Ben een mooi en enigszins tragisch aandoend nummer vond, met mooie weemoedige dramatiek in de muziek. Dat was eind 1972, begin 1973. Het werd best wel een grote hit en de muziek paste mooi in de tijd. Het zal voor Jackson een aangename periode zijn geweest om aan terug te denken. De stress dat het steeds grootser moest worden, duurder opgezet, geheel gericht op een million selling bedrijf in vakpop, ontbreekt nog volledig.
Dat maakt deze samenvatting een aardig album om weer eens te horen.