menu

Francis Alban Blake - Passages (2022)

mijn stem
3,75 (4)
4 stemmen

Nederland
Folk / Rock
Label: King Forward

  1. Storm Behind a Window (4:46)
  2. Blisters (4:26)
  3. Bread Games Giants Slaves (2:39)
  4. Wonderful Life (1:30)
  5. Sunshine Stay (4:49)
  6. On Darkness (5:37)
  7. More Is Not the Answer (4:34)
  8. Maybe I've Been Lying (4:07)
  9. Here in the Mountains the Visions Will Come (1:12)
totale tijdsduur: 33:40
zoeken in:
avatar van Lura
4,0
Singer-songwriter Frank Bond zal menigeen kennen als de frontman van de Volendamse indiefolkband AlascA, waarin zijn broer Paul toetsenist is. Onlangs debuteerde broer Paul op voortreffelijke wijze met de EP Sunset Blues.

Wat beide broers gemeen hebben is dat ze Engelse literatuur aan de Universiteit van Amsterdam gestudeerd hebben. In zijn Masterscriptie “Bob Dylan Lyrics versus the Academics” beargumenteerde Frank aan de hand van Bob Dylans werk hoe en wanneer songteksten een onderwerp van academisch onderzoek kunnen zijn én presenteerde hij zijn eigen analysemethode. Zijn scriptie werd gepubliceerd en wordt nog steeds regelmatig geraadpleegd door academici wereldwijd.

Ook in zijn muziek speelde de literatuur, net als bij zijn broer Paul, al een belangrijke invloed. Zo was het tweede album Prospero van AlascA losjes gebaseerd op “The Tempest” van William Shakespeare.

Het nieuwste project van Paul heet Passages onder de naam Francis Allan Blake. Volgens het persbericht was Francis Alban Blake het pseudoniem van dichter, filosoof en musicus Frans de Blaak, die sinds 2018 wordt vermist. Familie en vrienden zijn er met behulp van zijn dagboeken, gedichten en notitieboekjes achter gekomen dat zijn verdwijning een vrijwillige keuze was.

Voordat Francis Alban Blake verdween werkte Frank Bond met hem in de studio aan Passages. Na zijn verdwijning kreeg Bond van de familie toestemming om het album af te maken. Bond beweert dat hij in dat proces een manier heeft ontdekt om de verdwenen De Blaak terug te roepen. Daarvoor heeft hij een ritueel bedacht met salie, thee, wijn en een klein klokkenspel in combinatie met een tekst en een choreografie.

Het is een prachtig album geworden, wat bij mij snel onder de huid kroop. Naast de nodige gitaren maakt Frank gebruik van instrumenten als de zither, xylofoon, de nodige percussie, een orkest, een tapemachine en hier en daar opvallende koortjes. Hij krijgt onder andere hulp van AlascA maatje Martin Tol (bas).

Passages is opgedragen aan Julius van Zelk. Het was het pseudoniem van kunstenaar Sander Tuijp (1974-2020). Zijn werk bestaat grofweg uit ongeveer honderd schilderijen en honderden tekeningen. De werken an sich zijn gevuld met tegenstrijdigheden en zijn even fantasierijk als rigide, even rationeel als misleidend. Sander was een kunstenaar met uitzonderlijke kunde en techniek in de vingers die monnikenwerk niet schuwde. Twee uitersten die dit en de rijkdom van zijn werk samenvatten, zijn de architectonische tekeningen en zijn oude meesters serie met speelgoed in de hoofdrol.

Vanavond proberen Frank en AlascA om Francis Alban Blake op te roepen tijdens de Rituele Release Show Passages van Francis Alban Blake in Pop & cultuurhuis PX Volendam.

avatar van RoyDeSmet
4,5
Afgelopen november kondigde Volendammer Frank Bond aan bezig te zijn het album Passages van Frans de Blaak af te ronden. Frans was een filosoof, muzikant en dichter uit Warder die in de Space is the Place Studio van Bond bezig was zijn debuutalbum op te nemen dat moest verschijnen onder het pseudoniem Francis Alban Blake. In 2018 verdween Frans de Blaak echter. Uit de dagboeken van Frans bleek dat Frans’ verdwijning zelfverkozen was. Aanvankelijk nam Frank aan dat Frans naar de Belgische kust was getrokken, of dat hij ergens aan de Schelde zat. Door gesprekken te voeren met de vrienden en familie van Frans, en de talloze dagboeken en notities die hij achterliet door te spitten, kwam Frank tot de conclusie dat Frans middels een omvangrijk ritueel onze dimensie moet hebben verlaten.

Ik luisterde de cd voor de eerste keer af terwijl ik op de fiets vanaf de Grote Kerk in Edam richting Oosthuizen en Etersheim vertrok. De negen nummers op Passages ontwaren zich in het Waterlandse landschap dat zo vertrouwd was voor Frans de Blaak en waar ik wel eerder doorheen was gereden maar nooit echt zoveel acht op had geslagen. Het voorbijrazende verkeer op de N247 en de plotselinge bedrijvigheid op de boerderijen weerklinken in de synthesizers en vlotte xylofoon die in veel nummers te horen zijn. De wind die door de open weilanden op je trommelvlies beukt, vindt zijn weg op het album middels het ontstemde harmonium uit 1865 dat door Frans de Blaak werd ingespeeld op de tapes die de basis vormen voor Passages. Frank Bond heeft veel van Frans’ originele opnames behouden en daar soms dingen aan toegevoegd. Het opnameproces werkt vaak zo dat muziek en zang apart van elkaar worden opgenomen. De muziek is dus (grotendeels) van Frans zelf, maar hij verdween voor hij zijn nummers heeft kunnen inzingen. De stem die je op het album hoort, is dus van AlascA-frontman Frank Bond.

Terwijl ik de spoorwegovergang bij Oosthuizen nader, klinkt ‘On Darkness’ door mijn koptelefoon. De tweede helft van het album neemt een duisterdere toon aan. Door het hele album heen klinkt de onverenigbaarheid van Frans de Blaak en de moderne wereld in de teksten door. Van de cultuur waarbinnen zelfontplooiing middels creatieve uitingen de kop in wordt gedrukt en van waaruit Frans in ‘Blisters’ probeert te ontsnappen, tot de kapitalistische reuzen die in ‘Bread Games Giants Slaves’ de kleine spelers opslokken. Als ik het landschap om me heen en de muziek op Passages op me laat inwerken, denk ik dat Frans verlangde naar een kleinschaliger leven waarin de mensen bewuster omgaan met hun omgeving. In ‘More is not the Answer’, dat Frans schreef vanuit het perspectief van de natuur, uit hij ook zijn ongenoegen over het feit dat de economische belangen altijd zwaarder worden gewogen dan de ecologische belangen.

In de laatste twee liedjes lijkt Frans, via Frank, direct tot ons te spreken: “I cannot lead the way, I’m just a dying flame”; “I know what to do, but don’t you follow me.” Uit ‘Here in the Mountains the Visions will Come’ blijkt dat Frans heeft gevonden wat hij zocht, daar waar hij nu is. Naar mijn mening moeten we niet proberen Frans terug te roepen. Voor iedereen die na het beluisteren van dit album voelt dat hij Frans de Blaak kent en dat Frans in ieder van ons aanwezig is, vormt Passages de doorgang tot hem.

Dit stuk is door mij geschreven voor de EnClave-blog en daar 29 maart 2022 voor het eerst gepubliceerd: Francis Alban Blake - Passages - enClave - en-clave.nl

Gast
geplaatst: vandaag om 16:27 uur

geplaatst: vandaag om 16:27 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.