menu

Jessie Buckley & Bernard Butler - For All Our Days That Tear the Heart (2022)

mijn stem
3,93 (34)
34 stemmen

Ierland / Verenigd Koninkrijk
Folk
Label: EMI

  1. The Eagle & the Dove (5:49)
  2. For All Our Days That Tear the Heart (5:00)
  3. 20 Years A-Growing (4:03)
  4. Babylon Days (4:27)
  5. Seven Red Rose Tattoos (5:00)
  6. Footnotes on the Map (3:50)
  7. We’ve Run the Distance (3:27)
  8. We Haven’t Spoke About the Weather (4:18)
  9. Beautiful Regret (3:11)
  10. I Cried Your Tears (4:08)
  11. Shallow the Water (5:01)
  12. Catch the Dust (2:11)
totale tijdsduur: 50:25
zoeken in:
avatar van Barend G
De albumtitel klopt niet. Die luidt For All Our Days That Tear The Heart (net als het tweede nummer dus)...

avatar van koosknook
4,5
Prachtig dit, wat jij Lura?

avatar van Lura
5,0
Nog niet gehoord, koosknook, maar ik ga zeker luisteren. Bernard Butler deed voortreffelijk werk op The Old Wow van Sam Lee twee jaar terug.

avatar van Broem
4,5
Hier ook ontdekt. Prachtig album so far.

avatar van erwinz
4,0
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Jessie Buckley & Bernard Butler - For All Our Days That Tear The Heart - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Jessie Buckley & Bernard Butler - For All Our Days That Tear The Heart
Britpop gitaarheld Bernard Butler werkt op For All Our Days That Tear The Heart samen met de Ierse zangeres Jessie Buckley, wat een intiem, intens en vooral wonderschoon album vol invloeden oplevert

De samenwerking tussen de Britse gitarist Bernard Butler en de Ierse zangeres Jessie Buckley was op voorhand goed voor hooggespannen verwachtingen en het tweetal maakt deze meer dan waar. For All Our Days That Tear The Heart is een voornamelijk ingetogen en akoestisch album, waarin fraai gitaarspel wordt gecombineerd met hier en daar groots klinkende orkestraties. Het past prachtig bij de stem van Jessie Buckley, die indruk maakt met haar expressieve en emotievolle voordracht. For All Our Days That Tear The Heart maakt het de luisteraar nooit echt makkelijk, maar dit draagt alleen maar bij aan de overtuigingskracht van dit bijzondere album en deze zeer geslaagde samenwerking.

Jessie Buckley timmerde in eerste instantie vooral aan de weg als actrice, maar werd ook als muzikante serieus genomen nadat ze in de film Wild Rose, over een jonge Schotse zangeres die een carrière in Nashville van de grond probeert te krijgen, niet alleen de hoofdrol vertolkte, maar ook de soundtrack voor haar rekening nam. Ze nam bovendien deel aan een Britse talentenjacht die haar moest introduceren in de wereld van de musical.

Deze week duikt de Ierse singer-songwriter (en actrice) op met de Britse muzikant Bernard Butler, die we kennen als de gitarist op de eerste twee albums van Suede. De carrière van Bernard Butler gaat na zijn vertrek uit Suede alle kanten op, want naast soloalbums maakte de Britse gitarist muziek met de soulzanger David McAlmont en dook hij tot ieders verrassing samen met Suede zanger Brett Anderson op in de gelegenheidsband The Tears.

Deze week duikt Bernard Butler dus op met Jessie Buckley wat een fraai en over het algemeen zeer ingetogen album oplevert. Op For All Our Days That Tear The Heart schittert de Britpop gitaarheld Bernard Butler vooral door afwezigheid en domineren de stemmige akoestische klanken, die hier en daar worden gecombineerd met rijke orkestraties. Het betekent overigen niet dat de Britse gitarist voor spek en bonen mee doet op het album, want het ingetogen gitaarspel op For All Our Days That Tear The Heart is prachtig.

Het is echter Jessie Buckley die de meeste aandacht trekt op het album. De Ierse muzikante laat op For All Our Days That Tear The Heart horen dat ze een zeer getalenteerd zangeres is. Het is een zangeres met een bijzonder stemgeluid en een zeer expressief stemgebruik, wat hier en daar herinneringen oproept aan de muziek van Joni Mitchell. Die invloeden hoor je vooral in de wat jazzy aandoende songs, terwijl de meer folky songs op het album doen denken aan Laura Marling.

Het is vergelijkingsmateriaal waarvoor Jessie Buckley zich zeker niet hoeft te schamen, maar dat de lat ook hoog legt. For All Our Days That Tear The Heart heeft hier geen problemen mee en dat is niet alleen de verdienste van de zang van Jessie Buckley, maar zeker ook van de kwaliteit van de muziek en de songs op het album.

Zeker bij de eerste beluisteringen van For All Our Days That Tear The Heart werd ik vooral gegrepen door de intense zang van Jessie Buckley, maar nu ik het album wat vaker heb geluisterd ben ik steeds meer onder de indruk van het geweldige gitaarspel van Bernard Butler en van de kwaliteit van de songs.

Jessie Buckley en Bernard Butler kiezen in deze songs meestal niet voor de makkelijkste weg, maar maken indruk met bijzondere spanningsbogen en songs vol urgentie. Het is in muzikaal opzicht een sterk maar ook divers album. For All Our Days That Tear The Heart bevat flink wat invloeden uit de folk, de soul en de jazz, maar duikt ook in de archieven van de Ierse volksmuziek, is soms niet ver verwijderd van Amerikaanse Appalachen folk en blues en verwerkt bovendien invloeden uit de Spaanse Flamenco muziek wanneer Bernard Butler los gaat op de akoestische gitaar.

Het klinkt allemaal fantastisch, maar het is voor mij toch vooral de stem van Jessie Buckley die van For All Our Days That Tear The Heart een album van een zeldzame kwaliteit maakt. De carrière van Bernard Butler schiet zoals gezegd alle kanten op, maar deze samenwerking smaakt echt naar veel meer en schreeuwt om een opvolger van For All Our Days That Tear The Heart. Erwin Zijleman

avatar van meneer
Momenteel op staan. Klinkt lekker en ook (tot nu toe) loom. Ik kende Jessie Buckley alleen als actrice van de film I'm Thinking of Ending Things (Film, 2020) - MovieMeter.nl (waarvan ik na een dik jaar kijken mij nog steeds afvraag wat ik nou precies gezien heb en waar het nou echt over ging). Bernard Butler ken ik absoluut niet. Er zitten idd wat Joni Mitchell momenten in. Daar mag ik graag naar luisteren. Ja, album om de zomer mee in te gaan.

avatar van Poles Apart
4,0
erwinz schreef:

de Britse muzikant Bernard Butler, die we kennen als de gitarist op het debuutalbum van Suede.

Niet alleen op het debuut, speelde ook op (en schreef mee aan) het tweede album, "Dog Man Star". Essentieel onderdeel van de beginjaren van de band.

avatar van erwinz
4,0
Poles Apart schreef:
(quote)

Niet alleen op het debuut, speelde ook op (en schreef mee aan) het tweede album, "Dog Man Star". Essentieel onderdeel van de beginjaren van de band.


Klopt. Ik heb het aangepast. Verliet de band voor de release van Dog Man Star, maar is er wel op te horen.

avatar van Lura
5,0
Zojuist beluisterd, bevalt goed. Babylon Days heeft trouwens een hoog Laura Marling gehalte.

avatar van Lura
5,0
For All Our Days That Tear the Heart kreeg terecht de afgelopen dagen al de nodige aandacht, maar een beetje extra kan geen kwaad. Zelf werd ik door iemand afgelopen zaterdag op MusicMeter geattendeerd op dit magnifieke album. Bernard Butler behoeft natuurlijk als voormalig Suede bandlid geen nadere introductie. Tegenwoordig is hij vooral actief als producer. In die rol was hij twee jaar geleden actief op het excellente Old Wow van Sam Lee.

Jessie Buckley (33) stond reeds in 2009 op de planken van het West End Theatre in de Britse musical “Oliver”. Daarna schitterde ze op het witte doek en in het laatste deel van de uitstekende misdaadserie "Fargo". In de film “Wild Rose” uit 2018 speelt ze de countryzangeres Rose-Lynn Harlan uit Glasgow, die reeds jarenlang droomt om haar troosteloze omgeving te ontvluchten en het te gaan maken als superster in Nashville. Bij de film verscheen ook het gelijk getitelde album, vijf van de eenentwintig nummers schreef ze samen met Ian W Brown, Simon Johnson en Nicole Taylor. In die film blijkt dat Jessie een uitstekende zangeres is.

Dat kan ook bijna niet anders met twee muzikale ouders. Vooral moeder Marina Cassidy, die klassiek geschoold is in zang en harp en zang coach is. Vader Tim is niet alleen muzikaal, maar schrijft ook gedichten.

Toen Buckley en Butler elkaar ontmoette hadden ze direct een klik. Buckley komt uit Killarney, Butler is Brits, maar zijn ouders zijn Iers en komen uit Dún Laoghaire. Inspiratie verkreeg men uiteraard uit muziek (Nina Simone, Beth Gibbons, Talk Talk, Patti Smith, Gram Parsons, Pentangle en Laura Marling). Daarnaast uit schilderkunst, gedichten, de flamenco dans, caravan vakanties in Ierland. En een boek in het speciaal, Maurice O’Sullivans Memoires uit 1933 “20 Years A-Growing”, een ode aan het afgelegen leven op de Blasket-eilanden, voor de kust van County Kerry, al 15 jaar een favoriet boek van Butler en de favoriet aller tijden van Buckley's oma.

Die inspiratie levert een zowel tekstueel als muzikaal boeiend, regelmatig donker album op. De liedjes zijn zonder uitzondering prachtig gearrangeerd en is de zang van Buckley, waarin af en toe de invloed van Laura Marling te horen is, de kers op de taart. For All Our Days That Tear the Heart zal veel luisteraars weten te gaan ontroeren en zal daardoor volgens mij in veel jaarlijstjes gaan opduiken. Het is me trouwens niet helemaal duidelijk of de cd versie reeds uit is, volgens Bol.com nog niet. Het goedkoopst is de cd en het vinyl volgens mij te koop bij Concerto.

avatar van meneer
Ik ben nu een paar dagen met dit album bezig maar, heb ik vaker, ik moet er de tijd voor nemen. Het ‘kwartje’ valt nog niet. Jazeker, het is heel mooi maar ik vind het net iets te, te, te (tsja, hoe moet ik dat noemen) te gekunsteld ? Te graag willen ? Net iets te perfect ? Ik weet het niet precies. Maar dat kan ook komen omdat die strot van Buckley echt heel strak is, perfect bijna.

En dat hoor je er ook aan af. Maar dat staat mij soms juist tegen. Ik heb dat weleens meer bij bepaalde zangeressen. Dan staat de muziek in het teken van de zang en neemt de zangeres de hoofdrol, eist alle aandacht op en ergens verdwijnt de muziek dan naar de achtergrond. Ik heb nog geen echte kans gehad om die muziek hier te beluisteren omdat Buckley, in mijn oortjes dan, zo sterk op de voorgrond treedt. Mijn vrouw riep gisteravond opeens: “Ja, nou weet ik het wel dat ze kan zingen en ik heb haar nu wel genoeg gehoord”. Dus muziek uit.

Voor mij is hier de kers op de taart het nummer ‘We Haven’t Spoke About the Weather’. Tekstueel zeer sterk voor degenen die dit ooit zelf ervaren hebben…

Ik ga er de aankomende tijd zeker ook ‘de tijd’ voor nemen maar of ik vind dat alle nummers op elkaar lijken of ik ontdek de schoonheid van het geheel.

En idd.. Een aantal bands hebben de queeste naar de heilige muzikale graal van de twee laatste albums van Talk Talk en het vervolg van Mark Hollis op hun muzikale reis gezet. Ook hier soms..

avatar van Lura
5,0
Dat blijft het leuke aan muziek, soms valt het kwartje meteen, soms wat later en soms helemaal niet. Benieuwd of het kwartje nog gaat vallen bij jou, meneer.

avatar van overmars89
4,0
Schandalig goed dit. Gewoon jaloersmakend, hoe kan iemand over zo veel talenten beschikken ?!

avatar van overmars89
4,0
Hoewel ik Jessie Buckley in de reactie hierboven nog heel erg prijs heb ik na de vele luisterbeurten toch besloten om dit een halfje minder te waarderen. De productie van Bernard Butler is weergaloos en daar is echt niets op aan te merken.

Over de prestatie van Jessie Buckley heb ik af en toe het gevoel dat het net iets te geforceerd is. Eigenlijk acteert ze fantastisch een goede zangeres te zijn. Ik mis soms ook een tikkeltje diepte in haar stem. Dit klinkt negatiever dan ik het uiteindelijk echt vind, maar het zit 'm in de details.

avatar van Broem
4,5
Hier de tegenovergestelde beweging (zie hierboven) en ‘n 1/2 * toegevoegd. Wat een belachelijk goed album is dit toch. Tijd niet meer gehoord en vanavond maar eens via m’n hoofdtelefoon lekker binnen laten komen. Tjoe. Dit zit fantastisch in elkaar. Die stem, die strijkers, de bezieling…eigenlijk alles wat muziek zo mooi en ook ongrijpbaar maakt. Normaal gesproken zou dit op LP in aantocht zijn…maar die prijzen. Om verdrietig van te worden.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:03 uur

geplaatst: vandaag om 08:03 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.