menu

Soulfly - Totem (2022)

mijn stem
3,42 (20)
20 stemmen

Verenigde Staten
Metal
Label: Nuclear Blast

  1. Superstition (3:14)
  2. Scouring the Vile (2:51)

    met John Tardy

  3. Filth Upon Filth (2:53)
  4. Rot in Pain (2:47)
  5. The Damage Done (3:58)
  6. Totem (5:31)
  7. Ancestors (3:09)
  8. Ecstasy of Gold (3:36)
  9. Soulfly XII (2:34)
  10. Spirit Animal (9:32)
totale tijdsduur: 40:05
zoeken in:
avatar van Eddie
4,0
Een nieuwe Soulfly! Ik vind de laatste platen van Soulfly eigenlijk geen van alle echt interessant, maar toch worden ze elke keer wel gechecked in huize Eddie. Het eerste nummer is direct een lekkere binnenkomer, en laat direct zien dat Soulfly doet wat ze al jaren doen. Ik verwacht dan ook geen grote verassingen maar gewoon een onderhoudende beuker

avatar van smoozycat
Scouring the Vile is met John Tardy op zang

avatar van milesdavisjr
4,0
En Cavalera spuugt plaat nummer 12 uit. De beste man wordt ouder maar zeker niet milder. Nog steeds spuwt Max zijn gal in de microfoon en vliegen de riffs je om de oren. Weinig nieuws onder de zon, maar voor vernieuwing hoefde je natuurlijk nooit bij deze Braziliaan te zijn. Totem had prima eind jaren 90 uit kunnen komen, veel ''groove'', een kleine knipoog naar enkele industrial bands uit die periode en enkele gierende gitaarsolo's. Het is degelijkheid troef en dat is prima, de songs steken allemaal solide in elkaar hoewel het materiaal over de hele linie op den duur wat inwisselbaar wordt. De eerste twee tracks zijn redelijk, mijn hart gaat wat sneller kloppen bij Filth Upon Filth; een zwaar ''groovende'' song met meer riffs en gitaarsolo's per strekkende meter en met een vette knipoog naar de jaren 80, zeker met de gitaarsolo's die je om de oren vliegen. Voor Ecstasy of Gold geldt eigenlijk hetzelfde. Het traditiegetrouwe instrumentale titelnummer vormt een weinig schokkende maar welkome afwisseling in het brute geweld. Met Spirit Animal vergaloppeerd Max zich, het is immers geen Mikael Akerfeldt of Maynard Keenan. Deze afsluiter duurt veel te lang en mist de brille om lang te blijven boeien, hoewel de breaks en overgangen goed geplaatst zijn. Met Totem levert Cavalera een ouderwets degelijk schijfje af waar weinig mis mee is. Een redelijke aanvulling op het flink uitdijende oeuvre van Soulfly, het vormt echter ook geen topper, daar is het songmateriaal net te mager voor. De plaat tovert wel een glimlach op mijn gezicht al is het maar dat Max passie en met aandoenlijke accent zijn teksten de wereld in blijft brullen, sommige dingen moeten behouden blijven.

avatar van Michiel Cohen
2,0
Ik vind er niets aan behalve track 9.

avatar van Eddie
4,0
Michiel Cohen schreef:
Ik vind er niets aan behalve track 9.


Goed verhaal

Ik wordt wel nieuwsgierig eigenlijk. Vanavond in de auto maar eens opzetten. Soulfly verrast al jaren niet meer maar levert ook nooit echt slechte platen af. De eerste nummers klinken niet verkeerd.

[Edit] net de eerste luisterbeurt gehad en de eerste indruk is exact zoals ik verwacht had. Niks nieuws onder de zon, maar gewoon weer een heerlijke neo-thrash (een beter term kon ik zo niet bedenken) plaat van Max en consorten. Wat ik wel knap vind is dat Max na al die jaren nog steeds dezelfde agressie en power in de songs weet te leggen. Van alle Soulfly platen vind ik eigenlijk alleen Prophecy echt een stuk minder, voor de rest is alles van een zeer acceptabel niveau. Soulfly begint een beetje het 'Motorhead-syndroom' te krijgen (en dat bedoel ik positief) eens in de zoveel jaar een nieuwe plaat die niet verrassend is maar gewoon goed.

avatar van james_cameron
4,0
De nu metal- en tribal-elementen van de eerste paar albums liggen inmiddels ver in het verleden; ook ditmaal is het hoofdzakelijk een woeste mengeling van thrash- en death metal dat hier de klok slaat. Sporadisch doet het songmateriaal me ook wel een beetje denken aan Slayer's Reign In Blood. Veel afwisseling is er niet tussen en binnen de overwegend korte tracks, maar gelukkig is de plaat voorbij voordat de verveling toeslaat. Het afsluitende Spirit Animal zeurt dan helaas wel een paar minuten te lang door.

avatar van milesdavisjr
4,0
De songs op Totem scheuren nog regelmatig door mijn gehoorbeentjes en dat is geen straf. Hoewel Max zelden te betrappen is op veel avontuur met Soulfly is het altijd wel degelijkheid troef. De instrumentale titelnummers kunnen ook altijd wel mijn goedkeuring wegdragen, het vormt voor mij een welkom rustpunt in het geheel. Het exotische tromgeroffel blijft ditmaal achterwege en dat is weleens fijn, die tribal achtige elementen kwamen op den duur mijn keel uit. Twee dingen vallen op; de zorg voor de productie, hoewel massief, is er genoeg ruimte geboden om alle instrumenten goed uit de verf te laten komen. Tenslotte doen de scheurende en gierende gitaarsolo's mij regelmatig terugdenken aan de jaren 80, een decennium waar dergelijke elementen nog wat meer op waarde werden geschat dan het decennium dat hierop volgde. De brute thrash en afwisseling tussen midtempo en snelle stukken is goed in balans en dat maakt Totem voor mij een van de betere platen in het oeuvre van Max. Geen echte uitschieters maar de relatief korte speelduur, de zorg voor de productie en een setje solide tracks maken Totem tot fijn geheel. Een kleine herwaardering van mijn kant, naar boven wel te verstaan.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:44 uur

geplaatst: vandaag om 10:44 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.