menu

Courtney Marie Andrews - Loose Future (2022)

mijn stem
3,85 (44)
44 stemmen

Verenigde Staten
Folk / Roots
Label: Fat Possum

  1. Loose Future (3:28)
  2. Older Now (3:23)
  3. On the Line (3:40)
  4. Satellite (2:54)
  5. These Are the Good Old Days (2:35)
  6. Thinkin' on You (3:09)
  7. You Do What You Want (3:16)
  8. Let Her Go (3:59)
  9. Change My Mind (3:03)
  10. Me & Jerry (3:04)
totale tijdsduur: 32:31
zoeken in:

avatar van Zwaagje
5,0
Productieve dame! Ik ben hier wel nieuwsgierig naar. De hoes is in iedergeval mooi.

avatar van Zwaagje
5,0
De vrijgegeven nummers laten een flinke koerswijziging horen. Het klinkt luchtiger dan het vorige album en is instrumentaal meer "aangekleed". Van liefdesverdriet is blijkbaar geen sprake meer. Desondanks kan deze Courtney mij ook wel bekoren; zin in!

avatar van Lura
4,5
Mij bevalt het album in ieder geval goed. Niet alleen een muzikale koerswijziging, ook qua uiterlijk en kleding is ze veranderd.

avatar van Lura
4,5
Twee keer moest ik kijken om te zien of het daadwerkelijk Andrews was in de video van Satellite, de eerste single van haar nieuwste album Loose Future. Verdwenen is het meisjesachtige kapsel van lang haar en de pony net boven haar ogen. Tegenwoordig oogt ze als een moderne, zelfbewuste vrouw met haar half lang haar en modieuzere kleding.

Niet alleen haar nieuwe uiterlijk en kleding waren even wennen. Satellite laat een nieuw geluid horen, minder haar traditionelere Americana sound, maar luchtig gitaarspel en vocalen worden hier begeleid door dromerige synthesizers. Het nummer is geen uitzondering, ook de andere vrijgegeven singles These Are the Good Old Days en titeltrack Loose Future geven aan dat ze een nieuw pad is ingeslagen.

Andrews produceerde het album samen met Sam Evian (Big Thief, Cassandra Jenkins, Anna Burch) en nam het album op in Evians Flying Cloud Recordings studio in de Catskill Mountains. Andrews benaderde het album aanvankelijk door elke dag een liedje te schrijven. Ze voelde “de geluiden van de zomer” door haar schrijven stromen, en geleidelijk aan verzamelde ze een album aan materiaal doordrenkt van een gevoel van romantiek, mogelijkheden en vrijheid.

In een strandhuisje aan de kust van Cape Cod vond Courtney Marie Andrews haar eigenliefde en haar stem. Elke ochtend liep ze lange stukken rond de paden van een eiland en mediteerde over haar leven, oude herinneringen en patronen doorbladerend als in een tweedehands boekenwinkel. Die zomer van introspectie leidde haar naar een vreugdevol gevoel van begin tot eind. Toen ze de liefde voor zichzelf binnenliet, liet ze ook de liefde van buiten toe - het zomergevoel, de wuivende cipressen, de volle maan en de mogelijkheid van gezonde liefde.

Deze fase kwam echter vlak na een van haar donkerste fases, waarin alleen zijn met jezelf het meest angstaanjagende was wat je kon doen. Na meer dan een decennium onderweg te zijn geweest, had de in Phoenix geboren songwriter, dichteres en schilderes (de hoes is van haar hand) eindelijk de ruimte om alle hoogte- en dieptepunten van een leven vol constanten te verwerken.

Chris Bear (Grizzly Bear) op drums en Josh Kaufman (Bonnie Light Horseman) op meerdere instrumenten zijn ook te horen op het album. Op dezelfde dag als Loose Future zal trouwens Bonny Light Horseman hun tweede album Rolling Golden Holy uitbrengen. Overigens zingt Andrews beter dan ooit.

Na het break up album Old Flowers wordt op een wat luchtigere manier de liefde bezongen. Maar het zou Andrews niet zijn als er geen vleugje liefdesverdriet aanwezig zou zijn. Loose Future kan zich meten met de tijdloze albums Honest Life en Old Flowers. Leve Courtney Marie Andrews 2.0!

Courtney Marie Andrews live:

12-03 BRUSSEL : Le Botanique
13-03 AMSTERDAM : Tolhuistuin

avatar van Zwaagje
5,0
Mooie recensie en goed nieuws Lura. Ik ga achter kaartjes aan.

avatar van Don Cappuccino
Deze plaat stond al op mijn luisterlijst, maar nu ik zie dat Chris Bear de drummer is op deze plaat ben ik helemaal benieuwd.

avatar van AOVV
Zeker doen, Don Cappuccino, album klinkt erg goed bij eerste beluistering. Wat luchtiger van toon (tekstueel ook), en dan slaagt Courtney Marie er moeiteloos in een glimlach op mijn gezicht te toveren; ik word er echt blij van!

Instrumentale begeleiding is uiteraard ook top, de inkleuring leunt goed aan bij de zang, wat zorgt voor een gezellig, intiem sfeertje. Ik zou Old Flowers nog eens moeten luisteren, en wat ouder werk, smaakt naar meer!

avatar van Tonio
4,0
Eerste twee luisterbeurten erop zitten. Valt mij niet mee. Al bij de eerste noten huiver ik bij de elektronische geluidjes ("oe-oe"). Dat maakt de gelijk daarna invallende (en door mij geliefde) pedalsteel gitaar niet meer goed.

Wat is dat toch voor trend, vooral bij zangeressen: het oprukken van de electronica. Ik snap dat ze na een paar albums met conventionele instrumenten aan verandering toe zijn. Maar waarom je dan overgeven aan (meestal jonge mannelijke) producers die handig zijn met de computer. Dat hebben ze meestal niet nodig. En Courtney al helemaal niet, die heeft zoveel talent!

Haar zang blijft mij daarentegen wél nog altijd aantrekken. Over de kwaliteit van de songs (een andere dealbreaker of -maker voor mij) kan ik nog weinig zeggen. daar zijn toch echt meer luisterbeurten voor nodig.

Wordt vervolgd ...

avatar van Lura
4,5
Tonio schreef:


Wat is dat toch voor trend, vooral bij zangeressen: het oprukken van de electronica. Ik snap dat ze na een paar albums met conventionele instrumenten aan verandering toe zijn.


Grappig, bij mij viel het album meteen in de smaak, terwijl ik ook over het algemeen eigenlijk niet zo heel veel met elektronica heb.

Dit is trouwens al album nummer negen.

avatar van erwinz
5,0
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Courtney Marie Andrews - Loose Future - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Courtney Marie Andrews - Loose Future
Courtney Marie Andrews leverde de afgelopen jaren een aantal fantastische albums af, maar op het weergaloze Loose Future overtreft de jonge Amerikaanse singer-songwriter zichzelf echt op alle fronten

Het duurde even voordat Courtney Marie Andrews doorbrak naar een groter publiek, maar vervolgens was er ook geen houden aan. Loose Future, al het negende album van de pas 31 jaar oude muzikante, is nog veel beter dan zijn voorgangers. De net wat lichtvoetiger klinkende songs op het album zijn ijzersterk, de muziek van Courtney Andrews is dit keer echt prachtig ingekleurd en de muzikante uit Phoenix, Arizona, zingt niet alleen de sterren van de hemel, maar zingt ook nog eens met veel emotie. In een paar jaar tijd is Courtney Marie Andrews van een obscuur talent uitgegroeid tot een grote belofte voor de toekomst, maar met het onbetwiste jaarlijstjesalbum Loose Future hoort ze echt bij de allerbesten in het genre.

De Amerikaanse singer-songwriter Courtney Marie Andrews had al vijf albums op haar naam staan toen ze in 2016 dan eindelijk doorbrak met het uitstekende Honest Life. Het zesde album van de muzikante uit Phoenix, Arizona, schaarde Courtney Marie Andrews onder de grote beloften van de Amerikaanse rootsmuziek en die status bevestigde ze met het in 2018 uitgebrachte May Your Kindness Remain en het in 2020 verschenen Old Flowers.

Deze week keert Courtney Marie Andrews terug met alweer haar negende album, wat een knappe prestatie is voor een pas 31 jaar oude muzikante. Met de kwantiteit zit het dus wel goed bij de singer-songwriter uit Arizona, maar ook in kwalitatief opzicht baart de Amerikaanse muzikante opzien. Courtney Marie Andrews schaarde zich met haar vorige albums zoals gezegd onder de grote beloften binnen de Amerikaanse rootsmuziek, maar met het deze week verschenen Loose Future is ze de belofte ver voorbij.

Zeker de vorige drie albums waren prachtig, maar Loose Future is echt op alle fronten beter en laat een muzikante horen die binnen de Amerikaanse rootsmuziek moet worden gerekend tot het allerbeste dat momenteel beschikbaar is. Ik heb het nieuwe album van Courtney Marie Andrews al een tijdje in mijn bezit en ben inmiddels hopeloos verliefd op iedere seconde van de 32 minuten en 36 seconden muziek op het album. De toch wat beperkte speelduur is echt het enige negatieve dat ik kan zeggen over Loose Future.

Ook op haar nieuwe album laat Courtney Marie Andrews weer horen dat ze moet worden gerekend tot de allerbeste rootszangeressen van het moment. De Amerikaanse muzikante beschikt niet alleen over een prachtige stem, maar ze zingt op Loose Future ook met veel emotie en precisie, waardoor de prachtige vocalen je keer op keer in het hart raken en herinneringen oproepen aan de grootheden in het genre.

De zang op het nieuwe album van Courtney Marie Andrews is wonderschoon, maar ook in muzikaal en productioneel opzicht maakt het album makkelijk indruk. Loose Future werd gemaakt met producer en multi-instrumentalist Sam Evian en muzikanten Josh Kaufman (Bonny Light Horseman) en Chris Bear (Grizzly Bear) en klinkt een stuk minder traditioneel dan de vorige albums van Courtney Marie Andrews. Het net wat lichtvoetigere geluid zal echter zeker in de smaak vallen bij liefhebbers van Amerikaanse rootsmuziek.

Courtney Marie Andrews nam net wat meer tijd voor het opnemen van haar nieuwe album en dat hoor je in het ontspannen geluid, dat continu het oor streelt. Waar haar vorige album nog in het teken stond van het einde van een relatie, lachen het leven en de liefde Courtney Marie Andrews weer toe op haar nieuwe album, dat hierdoor net wat luchtiger klinkt, al is een wolkje melancholie nooit ver weg.

Loose Future staat ook nog eens vol met songs die stuk voor stuk direct zorgen voor vlinders in de buik, maar het zijn ook songs waar je vervolgens alleen maar intenser van gaat houden. Loose Future is bovendien een veelzijdig album. Het zorgt er voor dat Loose Future nog wat beter is dan de vorige drie of eigenlijk acht albums van de Amerikaanse muzikante.

Het is een album dat absoluut behoort tot de beste albums in het genre dit jaar en bij mij is Loose Future echt nog lang niet uitgegroeid. Het is een bijna onwaarschijnlijk knappe prestatie van een muzikante die de dertig nog maar net gepasseerd is en nog vele decennia mee kan. Ik vraag me alleen wel af hoe Courtney Marie Andrews het fantastische Loose Future nog kan overtreffen, maar dat zien we later wel. Voor mij voorlopig het beste album van 2022. Erwin Zijleman

avatar van Zwaagje
5,0
Ik heb er eerlijk gezegd nog geen volledige luisterbeurt opzitten maar delen van..... En daar wordt ik heel enthousiast van. Het is absoluut een wat luchtiger album dan de voorganger(s),maar wat een prachtig album heeft een vrolijke Courtney Marie gemaakt zeg. Smaakt absoluut naar meer!

3,5
Lekker plaatje. De ontspanning en gevarieerde instrumentatie maken het voor mij haar beste van de afgelopen jaren, ook al haalt het de magie van Honest Life, met zijn hemelse melodieën, net niet.

avatar van Zwaagje
5,0
Prachtig album. Heel knap dat ze met elk album een andere weg inslaat, maar ook herkenbaar is en een eigen stijl houdt. Ik ga voor 4.5* als voorlopige stem.

avatar van Tonio
4,0
Nu - na het album nog flink wat keren te hebben beluisterd - moet ik toch enigszins terugkomen op mijn kritiek in een eerdere post. Hoewel niet zo uitmuntend als op Honest Life zijn de songs over het algemeen toch weer vrij goed.

En omdat ik nog altijd 'val' voor haar heerlijke stem wegen deze beide positieve punten uiteindelijk ruimschoots op tegen de inzet van de door mij verfoeide elektrische invloeden.

avatar van Zwaagje
5,0
Tonio schreef:
Nu - na het album nog flink wat keren te hebben beluisterd - moet ik toch enigszins terugkomen op mijn kritiek in een eerdere post. Hoewel niet zo uitmuntend als op Honest Life zijn de songs over het algemeen toch weer vrij goed.

En omdat ik nog altijd 'val' voor haar heerlijke stem wegen deze beide positieve punten uiteindelijk ruimschoots op tegen de inzet van de door mij verfoeide elektrische invloeden.

Na vele luisterbeurten passen die elektronische elementen voor mij naadloos in de songs. Een fijne toevoeging, terwijl het van mij vaak ook niet zo hoeft. Het hele album vind ik prachtig. Kaartje voor haar concert in de Tolhuistuin inmiddels binnen; ik verheug me er op na een eerdere ervaring met een live optreden. En o ja........ik ga voor de volle mep.

3,5
Tja. De first cut is the deepest vermoedelijk en voor mij was dat Honest Life. Zeker, dit is goed en best mooi maar het klinkt ook alsof de extra productiegrappen hier eigenlijk nodig zijn en op sommige momenten, zoals 'Let her go' en 'Change my mind' leiden die zelfs af van de bloedmooie combinatie van tekst, melodie en stem zoals ik die van haar eerdere albums ken. Helemaal jammer is dat het laatste nummer klinkt als kd lang, maar ja.... ik overweeg of er nog een halfje vanaf gaat.

Ik verheug me wél op het optreden komend voorjaar want de basis is goed dus live, met een echte band zonder overdreven galm en andere foefjes komt het vast weer goed.

avatar van Tonio
4,0
Mmm, nog wat vaker goed beluisterd. Ben opnieuw een tikkeltje minder kritisch dan aanvankelijk. Dat zit hem niet in de dingen die mij irriteren, zoals hier en daar onnodige electronica en wat veel 'oe-oe-tjes'. Die lichte irritatie blijft aanwezig.

Maar de kwaliteit van de songs is weliswaar niet het niveau van Honest Life, maar nog altijd buitengewoon goed. Zij kan écht goede songs schrijven. En tja, dan die stem! Als ik die hoor, dan smelt ik ...

avatar van Gladius
4,0
ja, ze flikt het 'm weer. Ook ik was in het begin sceptisch, maar na een draaibeurt of vijf valt alles op z'n plek. Even wennen met die elektronische foefjes, maar de kwaliteit van de songs is gewoonweg weer torenhoog. En die stem tja, die wordt er ook niet slechter op natuurlijk.
Ook voor mij is Honest Life veruit haar beste album, en zal ze dat wellicht nooit overtreffen.

Binnenkort in de Botanique ga ik haar voor de tweede keer (in twee jaar tijd) zien, joepie! Hopelijk deze keer mét band.

avatar van Zwaagje
5,0
Gisteren een prachtig mooi optreden mogen bijwonen in Paradiso Noord (Tolhuis). Wat komen de nummers van dit en alle andere albums tot hun recht. Dijk van een stem en ze is een goede muzikant (gitaar, orgel). De band was subliem en de geluidskwaliteit en afstelling erg goed. Veel afwisseling in song materiaal, uitvoering én ingetogen of met het gas er op. Aanrader!

3,5
Wat al te gepolijste uitvoering van een serie mooie liedjes. En inderdaad, live in de Tolhuistuin bleek de echte kracht van de liedjes, dat was wél genieten.

avatar van potjandosie
ben liefhebber van folk/roots/americana, maar zie door het bos de bomen niet meer, zo ook bij Courtney Marie Andrews, die gezien alle berichten bij haar albums wel mijn interesse heeft gewekt. zie dat deze dame ondanks haar jonge leeftijd van 32 jaar al 9 albums heeft uitgebracht. heeft iemand een tip met welk album te beginnen? heeft haar muziek raakvlakken met die van Emmylou Harris, Nanci Griffith of Patty Griffin? hou van de traditionele, meer ingetogen, folky stijl en niet van elektronica bliepjes e.d.

avatar van Jasper
4,0
potjandosie schreef:
ben liefhebber van folk/roots/americana, maar zie door het bos de bomen niet meer, zo ook bij Courtney Marie Andrews, die gezien alle berichten bij haar albums wel mijn interesse heeft gewekt. zie dat deze dame ondanks haar jonge leeftijd van 32 jaar al 9 albums heeft uitgebracht. heeft iemand een tip met welk album te beginnen? heeft haar muziek raakvlakken met die van Emmylou Harris, Nanci Griffith of Patty Griffin? hou van de traditionele, meer ingetogen, folky stijl en niet van elektronica bliepjes e.d.

Ik zou gaan voor Honest Life. Voldoet goed aan de beschrijving die je hier geeft. Ik vind zeker dat ze tussen dat soort grootheden genoemd mag worden en ik verwacht ook zeker dat je raakvlakken gaat horen. Moet erbij zeggen dat ik niet al haar vroegere werk ken, maar heb bij Honest Life al geschreven dat CMA zelf Honest Life ook ziet als een startpunt, ondanks dat ze al een aantal albums had gemaakt.

avatar van Tonio
4,0
Mee eens. Heb ook een hekel aan die elektronica invloeden. En die ontbreken gelukkig op prachtplaat Honest Life. Luisteren dus!

avatar van potjandosie
bedankt voor de tip Jasper. inmiddels deze Honest Life besteld. beoordeling volgt later. fijn om hier op de site dankzij mede users nieuwe of oude muzikanten/albums te ontdekken, zoals o.a. John Moreland, Bill Wilson en Willis Alan Ramsey. nu bezig dankzij Tonio William Prince (album Standing in the Joy) te checken. neem de vrijheid om jullie ook wat tips door te spelen, zoals "Petaluma" van Norman Greenbaum (user Droombolus noemde dit ooit "het roots album wat iedereen zou moeten hebben, maar niemand heeft...), "Hobo's Lullaby van Arlo Guthrie, "Lost in Austin" van Marc Benno, "Windmills" van Rick Roberts (ex Flying Burrito Bros.), "Kindling" van Gene Parsons (solo album, drummer Byrds) en "You Can't Relive the Past" een heel sterk comeback album van Eric Andersen, etc. singer/songwriter Larry Jon Wilson kenden jullie al, als ik het goed heb. sta zelf altijd open voor dit soort tips

Gast
geplaatst: vandaag om 12:28 uur

geplaatst: vandaag om 12:28 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.