menu

Eerie Wanda - Internal Radio (2022)

mijn stem
3,78 (18)
18 stemmen

Nederland
Pop / Rock
Label: Joyful Noise

  1. Sail to the Silver Sun (3:33)
  2. NOWx1000 (3:03)
  3. Long Time (3:03)
  4. On Heaven (2:20)
  5. Confess (3:08)
  6. Nightwalk (1:49)
  7. Someone's in My House (4:00)
  8. Sister Take My Hand (2:53)
  9. Birds Aren't Real (3:06)
  10. Puzzled (4:12)
  11. Bon Voyage (1:52)
totale tijdsduur: 32:59
zoeken in:
avatar van deric raven
4,0
Dat Marina Tadic zich niet in hokjes laat plaatsen hoor je overtuigend op het Eerie Wanda debuut Pet Town terug. De psychedelische filmische jaren zestig invloeden krijgen een antwoord in de luchtige country uitspattingen. Maar wat is het effect op die Eerie Wanda sound als deze genoodzaakt geïsoleerd in een hokje geplaatst wordt? Nou, dat levert een donker bijna postpunk achtige plaat op waarop geen plek meer voor die kindlief vrolijke uitspattingen is. Someone’s in My House deelt de internetgeheimen met de schimmige buitenwereld, een beangstigende ontwikkeling die de behoefte aan anoniem contact versterkt als fysieke omgangsnormen verboden terrein zijn. Je kan er niet omheen, Internal Radio is ook een product van de pandemie crisis.

Internal Radio is een vreemde, maar wel een eerlijk heerlijke stoorzender, waarbij de zangeres nog dieper opzoek gaat naar die juiste frequentie, die juiste gedeelde gemoedsstemming en die juiste intimiteit welke die kleine strak gehouden huiskamersfeer oproept. Internal Radio is een plaat voor de slapelozen onder ons, telkens het afsluiten van de dag weer uitstellen en tot diep in de nacht mogelijkheden opzoeken om het rusteloze hart juist deze rustbegeerte te schenken. Nog meer nineties Twin Peaks schemergebieden, nog meer bedrieglijke insomnia waanzin, en nog meer een samenhangend geheel van onsamenhangende stemmingswisselingen vanuit het sensitief duistere brein van de voortreffelijk zingende Marina Tadic, de misvormde wereld in zich opnemend en daarvanuit een indrukwekkende verslaglegging op muziek zet.

Natuurlijk roept het raakvlakken op met die fragiel breekbare beeldende gedachtegang van de vroeg overleden Julee Cruise. Internal Radio sluit tevens perfect aan bij de kwetsbaarheid van het Alison Shaw geluid, die hulpeloos schreeuwend haar gothic shoegazer band Cranes in bedwang probeerde te houden. Marina Tadic laat zich echter door die ziel brekende passie leiden, waarin geen ruimte voor noisy gewelddadigheden en andere destructieve dwalingen is. Versterkt met meestergitarist Adam Harding bouwt Eerie Wanda dat beklemmende sfeertje op welke misschien wel het fraaiste tot bloei komt in het depri regengrunge werkstuk Puzzled. Niet de minste naam trouwens, deze artiest heeft een uitgebreid muzikaal verleden opgebouwd, en vertolkte tevens een prominente rol in het Californische hobbyproject Dumb Numbers waarin ook Dinosaur Jr en Sebadoh legende Lou Barlow meespeelt. Dat dan ook nog de veelzeggende voormalige Butthole Surfers bassist en Low ontdekker (Mark) Kramer als producer en ondersteunend multi-instrumentalist aanschuift, is uiteraard een hemels geschenk.

Internal Radio leeft volledig in het nu, en dat het nu geen rooskleurige periode betreft nemen we voor lief. De troost van het schitterende najaar gevoel, de dagen dat de duisternis enkel bewoond wordt door schitterende hemellichamen, slaapwandelend de nacht betreden. Sister Take My Hand, samen verdwalen, samen de weg kwijtraken, hulp vragend verbonden, zonder gids, zonder duidelijk einddoel. En daar staat voor mij de plaat voor, een elftal flonkerende sterretjes die warmte scheppen zonder die melancholische geaardheid te verliezen. De lengte der dagen in eeuwigheid vastgelegd. Confess is zo aangenaam roetzwart als een dovende kaars die al strijdend dat laatste vlammetje laat afsterven.

Vaar het regenboog geluk tegenmoed. Sail to the Silver Sun. De grauwheid als een gepasseerd station waar de herfsttinten van de verdorde bladeren de spoorrails belemmeren. Geniet van die onthaasting, de schoonheid van het surrealisme in het realisme plaatsen. Zelfs de dood heeft iets moois spiritueels. Het mag duidelijk zijn dat Internal Radio dus voornamelijk een Marina Tadic project is en dat de in Nijmegen wonende Nederlands-Kroatische singer-songwriter verder kijkt dan de beperkte mogelijkheden van het kleine Nederland en zeker de behoefte heeft om internationaal haar horizon te verbreden. Al biedt het Le Guess Who? muziekfestival wel een mooie aangelegenheid om met de veelzijdige stemkleuren van Eerie Wanda kennis te maken.

Eerie Wanda - Internal Radio | Rock | Written in Music - writteninmusic.com

avatar van erwinz
4,5
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Eerie Wanda - Internal Radio - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Eerie Wanda - Internal Radio
Eerie Wanda, een project van de Nijmeegse muzikante Marina Tadic, vervolgt haar weg met het uitstekende Internal Radio, dat indruk maakt met donkere maar ook zeer sfeervolle songs vol geheimen

Marina Tadic maakte ruim drie jaar geleden indruk met Pet Town, het tweede album van haar project Eerie Wanda. Na een zeer geslaagd uitstapje met de Amerikaanse indierock band Kidbug, keert Eerie Wanda deze week terug met Internal Radio, dat nog een stuk mooier en indrukwekkender is dan zijn voorganger. Het nieuwe album van Eerie Wanda verschilt van zijn voorganger als de dag van de nacht. De zonnige klanken van Pet Town hebben plaats gemaakt voor een donker en wat dromerig geluid, waarin elektronica een belangrijke rol speelt en waarin Marina Tadic indruk maakt als zangeres. Internal Radio is een wonderschoon album dat steeds intenser betovert.

Pet Town, het tweede album van Eerie Wanda, liet ik in 2019 maar liefst tien maanden op de stapel liggen, voor ik het album eindelijk op de juiste waarde wist te schatten. Het project van de in Bosnië-Herzegovina geboren, maar in Nederland opgegroeide Marina Tadic, vermaakte op het tweede album van Eerie Wanda met buitengewoon zonnige maar ook knap in elkaar stekende popliedjes, die ik in eerste instantie omarmde als ‘guilty pleasures’, maar die uiteindelijk veel meer bleken dan dat. Het zijn popliedjes die het complete spectrum tussen Belle And Sebastian en Mazzy Star wisten te bestrijken, maar Eerie Wanda had op Pet Town ook een duidelijk eigen geluid, dat nieuwsgierig maakte naar volgende stappen.

Marina Tadic dook in 2020 op als lid van de Amerikaanse band Kidbug, die een uitstekend indierock album afleverde, maar inmiddels ligt de focus weer bij Eerie Wanda, dat deze week terugkeert met Internal Radio. Marina Tadic maakte het nieuwe album van Eerie Wanda samen met de legendarische Amerikaanse muzikant en producer (Mark) Kramer, het alter ego van Stephen Michael Bonner, die onder andere het complete oeuvre van Galaxie 500 produceerde, en hiernaast schoof Kidbug collega Adam Harding aan voor extra en altijd prachtige gitaarpartijen.

Direct vanaf de eerste noten is duidelijk dat Internal Radio een totaal ander album is geworden dan voorganger Pet Town. De zonnige klanken van het vorige album van Eerie Wanda hebben plaatsgemaakt voor een stemmiger en veel donkerder geluid, dat perfect past bij de vorige week binnengehaalde herfst. De meeste songs op het album slepen zich langzaam voort en zijn rijk versierd met wolken elektronica, wat in de openingstrack direct associaties oplevert met de muziek van Beach House.

Het Frans-Amerikaanse duo blijft het hele album lang relevant vergelijkingsmateriaal, maar ook dit keer heeft Eerie Wanda een duidelijk eigen geluid, waarin ook organische klanken hun weg hebben gevonden. Wanneer de gitaren wat steviger worden aangezet flirt Internal Radio voorzichtig met postpunk, maar het album bevat ook een aantal meer ingetogen en dromerige tracks met een vleugje dreampop en een snufje Cocteau Twins, die David Lynch zo kan gebruiken voor de prequel, sequel of spin-off van Twin Peaks.

Internal Radio is een veelzijdig album, waarop volop ruimte is voor experiment, maar Eerie Wanda slaagt er ook in om de wat donkere en mysterieuze sfeer vast te houden in alle tracks, waardoor Internal Radio een zeer consistent album is. Net als op het vorige album zijn de songs van Eerie Wanda van het soort dat makkelijk verleidt, maar ook dit keer zitten de songs van Marina Tadic knap in elkaar. Zo zijn de lagen elektronica die zijn toegevoegd verrassend subtiel en ook de andere instrumenten die zijn toegevoegd aan het mooie geluid op Internal Radio laten veel ruimte open.

Deze ruimte wordt fraai gevuld met de mooie stem van Marina Tadic, die zich als zangeres flink heeft ontwikkeld sinds haar vorige album en klaar lijkt voor een internationale carrière. Voor het op de juiste waarde schatten van het vorige album van Eerie Wanda had ik zoals eerder gezegd een maand of tien nodig, maar bij mijn eerste beluistering van Internal Radio was ik er echt onmiddellijk uit: Prachtplaat! Jaarlijstjesmateriaal! Punt. Erwin Zijleman

Gast
geplaatst: vandaag om 10:33 uur

geplaatst: vandaag om 10:33 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.