menu

Alvvays - Blue Rev (2022)

mijn stem
3,71 (114)
114 stemmen

Canada
Pop / Rock
Label: Polyvinyl

  1. Pharmacist (2:04)
  2. Easy on Your Own? (2:54)
  3. After the Earthquake (3:05)
  4. Tom Verlaine (3:26)
  5. Pressed (2:09)
  6. Many Mirrors (2:58)
  7. Very Online Guy (2:22)
  8. Velveteen (3:09)
  9. Tile by Tile (2:58)
  10. Pomeranian Spinster (3:24)
  11. Belinda Says (2:45)
  12. Bored in Bristol (3:00)
  13. Lottery Noises (3:18)
  14. Fourth Figure (1:20)
totale tijdsduur: 38:52
zoeken in:
avatar van thetinderstick
4,5
Na 5 jaar eindelijk een nieuwe plaat van Alvvays. ´Pharmacist´klinkt alvast het meest shoegazerig dat ze ooit hebben geklonken. Lekkere single. 2 nieuwe bandleden zie ik. Hoop dat de rest net zo goed is.

https://www.youtube.com/watch?v=eH5mqLjwg6U

avatar van Marty McFly
4,0
Eindelijk!!

Gelukkig, ze bestaan nog. Deze single maakt nieuwsgierig.

avatar van thetinderstick
4,5
Tweede single, 'Easy On Your Own':
https://www.youtube.com/watch?v=tWfG7F-TAWY&feature=emb_imp_woyt
weer raak wat mij betreft!


avatar van thetinderstick
4,5
´After the Earthquake´
https://www.youtube.com/watch?v=YbQYrVILo6o
Smiths achtige sound!

avatar van galleryplay
4,5
Wat een heerlijke plaat! Wat een onweerstaanbare hemelse luchtigheid!

avatar van galleryplay
4,5
Hallo MM ben je wakker? Plaat van het jaar hier.

Het debuut was zeker niet verkeerd en tijdens BKS 2015 ben ik dan ook even langs gegaan bij alvvays. Ik schaalde ze in als "leuk bandje". Daarna leken ze wat in vergetelheid te raken. Dus een dergelijke explosie van geniale melodieën, frisse ideeën, en flinke production value zag ik niet aankomen.
Het helpt zeker mee dat mijn platenkast nogal "overlapt" met de muzikale referenties die op deze plaat te horen zijn.

avatar van erwinz
4,0
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Alvvays - Blue Rev - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Alvvays - Blue Rev
De Canadese band Alvvays keert terug na een stilte van vijf jaar, maar is het maken van onweerstaanbaar lekkere popliedjes met een vleugje shoegaze en dreampop gelukkig niet verleerd

Na een uitstekend titelloos debuutalbum verraste de Canadese band Alvvays in 2017 met het fantastische Antisocialites, dat terecht meerdere jaarlijstjes haalde, waaronder dat van mij. Een serie tegenslagen heeft er voor gezorgd dat we lang hebben moeten wachten op album nummer drie, maar op Blue Rev klinkt de Canadese band of de tijd heeft stilgestaan. Ook Blue Rev verleidt weer meedogenloos met bitterzoete popliedjes vol gruizig of melodieus gitaarwerk en de onweerstaanbare zang van Molly Rankin. Het zijn popliedjes die de klassiekers uit de shoegaze en dreampop kennen, maar Alvvays geeft ook dit keer een aangename eigen draai aan invloeden uit het verleden.

Ruim vijf jaar was het stil rond de Canadese band Alvvays, die in 2014 voor het eerst opdook met haar titelloze debuutalbum. Het was een album vol gruizige gitaarsongs met betoverend mooie gitaarloopjes en een al even mooie vrouwenstem. Het is in de popmuziek inmiddels een beproefde combinatie, maar het is er nog steeds een die ik maar heel lastig kan weerstaan.

Alvvays putte op haar debuutalbum stevig uit de archieven van de dreampop en de shoegaze, maar deed veel meer dan het fantasieloos reproduceren van de muziek uit deze genres. De Canadese band sleepte er nog wat invloeden bij en bleek bovendien een meester in het vertolken van bitterzoete popsongs.

Het uitstekende debuut van de band uit Toronto werd in 2017 gevolgd door Antisocialites, dat nog een stuk beter was dan het debuutalbum van de Canadese band. Op dit album sleepte Alvvays er nog wat invloeden bij en profiteerde het bovendien van de productionele vaardigheden van topproducer John Congleton. Het leverde de band een terechte notering in mijn jaarlijstje over 2017 op.

Sindsdien werd mijn geduld flink op de proef gesteld, maar deze week is dan eindelijk het derde album van Alvvays verschenen. Dat het album zo lang op zicht heeft laten wachten is overigens niet zo gek, want de band kreeg de afgelopen jaren te maken met een aantal serieuze tegenslagen. De tour die volgde op Antisocialites liep uit, een recorder met demo’s werd gestolen, een overstroming vernielde alle apparatuur van de band, de ritmesectie vertrok en net toen alles weer op orde leek, legde de coronapandemie het openbare leven lam.

Het heeft vast gezorgd voor een hoop woede en frustratie, maar daar is niet veel van te horen op het deze week verschenen Blue Rev, al heeft het album hier en daar zijn net wat stevigere momenten. Ondanks het feit dat er vijf lange jaren tussen Antisocialites en Blue Rev zitten, is het nieuwe album van Alvvays een logisch vervolg op zijn voorganger.

De Canadese band maakt nog altijd bitterzoete popliedjes met hier en daar een gitaarmuur maar vooral heerlijk melodieuze gitaarloopjes. Het gitaarwerk wordt gecombineerd met dromerige toetsenpartijen en natuurlijk met de heerlijke stem van frontvrouw Molly Rankin, die nog beter is gaan zingen. Net als op Antisocialites zet Alvvays op haar nieuwe album een aantal stappen vooruit, al zijn die niet zo groot als vijf jaar geleden.

Invloeden uit de shoegaze en dreampop hebben nog een stapje terug gedaan ten gunste van invloeden uit de indiepop en indierock. De vorige twee albums van Alvvays waren zo goed omdat de Canadese band eigenzinniger was dan haar soortgenoten en dat is de band nog steeds. Blue Rev heeft een nog duidelijker eigen geluid dan de twee voorgangers, maar dit is geen moment ten koste gegaan van de meedogenloze verleiding van de muziek van Alvvays, dit keer prachtig geproduceerd door The War On Drugs producer Shawn Everett.

Die verleiding is verstopt in relatief korte songs, want de Canadese band heeft slechts een kleine veertig minuten nodig voor maar liefst veertien songs. Het levert een album op als een mooie doos bonbons. Het is allemaal heerlijke chocolade, maar de vulling is iedere keer net wat anders, waardoor je maar blijft eten. We hebben vijf jaar moeten wachten op een nieuw album van Alvvays, maar Blue Rev was het lange wachten wat mij betreft meer dan waard. Erwin Zijleman

avatar van davevr
Dat huppelt verder alsof er geen 5 jaar tussen zat. Net zoals erwinz heb ik een zwak voor garagerockachtige gitaren, melodieuze lijnen en zo een typische vrouwelijke zangstem (genre ik ben meer blond dan Beyoncé, zie de Belgische Annabel Lee). Maar dit is echt leuk, beste plaat van t jaar? Nee, dat ook niet. Nu is t echt een leuke plaat voor alle liefhebbers van dit soort indierock/gaze en dat is genoeg...

avatar van Tommoo
4,5
Ze hebben erg goed geluisterd naar Heaven or Las Vegas (1990) zo te horen. Als je dan die invloeden op een zodanige manier verpakt en uitvoert in iets nieuws dan kun je dat alleen maar bewonderen. Dit is voor mij wel een van de betere van dit jaar in dit genre.

avatar van Mathough
4,5
Zeker één van de betere nieuwe releases die ik dit jaar heb beluisterd. Vooral de wat meer up-tempo nummers zijn heerlijk catchy.

Deze band weet trouwens hoe ze effectief en smaakvol een bridge aan hun nummers moeten toevoegen. Zowel in After the Earthqueke, Pressed als Velveteen vormt de bridge absoluut een toegevoegde waarde. Samen met Many Mirrors zijn dit gelijk ook mijn favorieten van het album.

avatar van galleryplay
4,5
Veel referenties zijn al genoemd maar Radiohead nog niet . En dan bedoel ik de "pre-OK computer Radiohead". Een nummer als Belinda says had zo op 1 van de eerste 2 platen van Radiohead kunnen staan. Je hoeft niet eens Yorke's stem erbij te fantaseren want zijn en Molly Rankin's bereik liggen niet ver uit elkaar.
De wall of sound van The Bends kom je op Blue Rev ook volop tegen en zo nu en dan tijdens de wat meer ingetogen intermezzo's gaat Molly heerlijk engelachtig Yorke-ish zwieren.

avatar van TornadoEF5
3,5
Dit is verrassend goed, klinkt best fris en zeer poppy aandoenende shoegaze. Ik vind het wel leuk, zou de vorige albums van Alvvays ook wel nog eens moeten opnieuw luisteren (en deze ook meerdere keren). Wel één van de besten van dit jaar, zal mijn toplijstje zeker halen.

avatar van thetinderstick
4,5
Ontzettend fijne plaat is dit geworden zeg. Eerste luisterbeurten sprong er niks echt uit, maar de nummers bloeien langzaam open als je ze vaker hoort. De muziek is hier erg gelaagd en er gebeurt zo veel, bij iedere beluistering hoor je weer andere details in de gitaren, baslijnen, harmonieën etc. Meer dan op de eerste twee platen is Blue Rev doordrenkt met reverb en shoegaze achtige gitaarmuren. Maar de gouden jangle pop catchy melodieën zijn gebleven, zij het wat meer begraven in het gitaargeweld dan voorheen.
Wat ook opvalt is dat sommige nummers ('After the Earthquake', 'Pressed') juist heel erg Smith achtig klinken.

Tekstueel weet Molly Rankin ook weer prima op dreef, met spitsvondige teksten over haar harteleed. Maar de rol van gitarist Alec O'Hanley moet zeker niet onderschat worden, hij bepaalt grotendeels het geluid van Alvvays.

Als ik toch wat favoriete nummers moet noemen, 'Easy On Your Own', 'After the Earthquake', 'Bored in Bristol' en vooral 'Many Mirrors', dat nummer is tegelijk snoeihard en heel lieflijk, prachtig.

Dus, minder toegankelijk dat het debuut en Antisocialites, maar deze Blue Rev is hard op weg om mijn favoriete Alvvays plaat te worden.
Enne, beste nummer van 2022 ('Belinda Says') en 2-na beste album van 2022 (volgens Pitchfork althans..), en toch relatief weinig aandacht hier op MuMe, jammer!

I dropped out
College education's a dull knife
If you don't believe in the lettered life
Then maybe this is our only try
And how I gauge
Whether this is stasis or change
Fill out the requirements on the page
And burn out before you can get paid
'Cause we're always
Crawling in monochromatic hallways
Dream we pull a one-eighty some day

avatar van 123poetertjes
4,5
Ik deel de tendens dat dit een enorme groeier is en inmiddels, nu mijn jaartoptien langzaam in een plooi begint te komen, ben ik helemaal om. VVaar ik na het eerste viertal(ish) luisterbeurten voornamelijk het gevoel had dat de shoegazeyness vooral vvas toegevoegd om het gebrek aan pakkende melodieën te maskeren blijkt nu juist precies het omgekeerde het geval: hier zit zoveel briljants onder, het is nu alleen vvat dieper door de sneeuvvlaag graven dan bij hun fantastische voorgangers. En vvanneer die sneeuvv dan smelt, dan smelt ik ook. Ik raak nu bijna opgefokt als ik vvéér nieuvve lijntjes ontdek (deze luisterbeurt vveer bij Very Online Guy) maar echt boos kan ik hier toch niet op vvorden?

Blue Rev is perfect uitgebalanceerd, boordevol fun en simpelvveg errug cute. Verrek, precies vvat Alvvays en Antisocialites ook zijn. Toch zou het me niks verbazen als dit uiteindelijk mijn favoriet van Molly 'n fvvendz gaat blijken, het is nét dat stapje extra, de formule geperfectioneerd. Soms is incremental change daadvverkelijk a good thing.

Oh, en Belinda Says doet me errug denken aan 12 Steps van Japanese Breakfast, fijn heur.

avatar van Mastroianni
4,5
123poetertjes schreef:
Ik deel de tendens dat dit een enorme groeier is en inmiddels, nu mijn jaartoptien langzaam in een plooi begint te komen, ben ik helemaal om.

Dit verwoordt precies mijn ervaring met dit album.

avatar van Mausie
4,5
Mausie (crew)
Wat een perfecte blend van shoegaze en pop, echt een briljant album verder niks toe te voegen aan 123poetertjes, wijze man is het ook.

avatar van Snoeperd
5,0
Ik ben om.

avatar van Snoeperd
5,0
In retrospectief had dit album zeker in mijn top 5 staan van 2022, het duurde echter tot in 2023 na zo'n tiental luisterbeurten dat het kwartje echt viel. Nu is de verslaving aangebroken en zal het me niet verbazen als het mijn meest beluisterde album van 2023 gaat zijn. Het is gewoonweg onweerstaanbaar.

Wat mij betreft voegen ze ook zeker iets toe aan het shoegaze-genre. De frisheid en pop gecombineerd met de vele geluidslagen zorgen voor een zomersheid die ik nog niet op vele andere shoegazeplaten heb gehoord (tips altijd welkom uiteraard).

Favoriet van het moment: Very Online Guy

avatar van Mausie
4,5
Mausie (crew)
TIL dat de bassist van Alvvays, Brian Murphy, ook de bassist is van Kiwi Jr.

avatar van Snoeperd
5,0
Pomeranian Spinster staat hier laag qua waardering, maar is stiekem het briljantste van de plaat.

Live speelden ze het zonder pauze na hun hit Archie, Marry Me, een overgang die ze niet beter hadden kunnen plannen. De bonk energie die het nummer is kwam zo tot perfectie uit de verf.

Ik heb het album opgewaardeerd naar 5 sterren. Iedere keer als ik het album weer luister ben ik direct weer verslaafd.

5,0
Pas vorig jaar ontdekt. Wat een knappe nummers. Dit wordt beter bij iedere luisterbeurt.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:43 uur

geplaatst: vandaag om 12:43 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.