Young Gun Silver Fox - Ticket to Shangri-La (2022)

Retro oudelullenmuziek met een gezapigheid dat je je afvraagt waarom het niet al in de jaren 70 is geflopt. Maar dit is dus uit 2022. Ik hoor de pick-up naald een beetje door de muziek en ga er bijna van blowen. Maar toch swingt het en ik heb het hele album zowaar uitgeluisterd. Toch een soort cult, denk ik.

Young Gun Silver Fox (YGSF) heeft het in zijn ruim zeven jarige bestaan nog niet voor elkaar gekregen om door te breken bij het zogenaamde grote publiek, terwijl de kwaliteit en de toegankelijkheid daar wel voor zouden kunnen zorgen.

Andy ‘Young Gun’ Platts en Shawn ‘Silver Fox’ Lee zijn de pijlers van deze band met zoetgevooisde vocalen, melodieuze liedjes en gepolijste arrangementen. Met "WEST END COAST" brengt het duo in 2015 zijn eerste album uit, waarvan "YOU CAN FEEL IT" en "LONG WAY BACK" de prijsnummers zijn. De titel van het album geeft aan, welke richting je de muziek van YGSF kunt plaatsen, typische Amerikaanse westcoast. Pop, softrock, beetje funk, een vleugje disco en songs waar je een goed gevoel van kunt krijgen, dat is YGSF. Album #2 verscheen in 2018, "AM WAVES" met daarop het prachtige "MIDNIGHT IN RICHMOND". In 2020 brachten ze "CANYONS" uit, een album dat mij iets minder wist te bekoren, in tegenstelling tot de eerste twee.

Shawn Lee is 58 jaar, Amerikaan en geboren in Wichita Kansas. De in het Engelse Londen woonachtige multi instrumentalist heeft het album weer nagenoeg in zijn geheel volgespeeld. Zanger Andy Platts werd geboren in Kowloon Hongkong en zorgt met zijn prachtige vocalen voor de juiste sfeer. De blazers die rijkelijk vertegenwoordigd zijn op "TICKET TO SHANGRI-LA" doen de rest en geven het een Chicago of Earth, Wind & Fire (EWF) feel. Ruim 41 minuten feelgood muziek verspreid over tien tracks, dat van start gaat met "STILL GOT IT GOING ON". Toetsenspel opent het nummer waarna blazers het geheel op gang trekken. Subtiel gitaarwerk, lekkere melodie, een typisch YGSF track en een fantastisch begin. Het tempo gaat iets omhoog in “WEST SIDE JET”, er wordt vrolijk in gefluit en het is een nummer waarvan het ritme en melodie in je hoofd kan blijven zitten, een fijn liedje! In “TIP OF THE FLAME” hoor je heerlijke koortjes, is het tempo erg aanstekelijk, zijn de arrangementen mooi, het heeft een jaren zeventig sfeertje met de productie anno 2022. “ROLLING BACK” heeft een link met Steely Dan, pakkend ritme, heerlijke vocale arrangementen, zo’n track die in mijn hoofd blijft rondzingen. Het tempo zakt iets in “SIMPLE IMAGINATION”, lekkere bas, passende blazers bijdrage en een saxofoonsolo, wat wil je nog meer.

“SIERRA NIGHTS” zou je kunnen bestempelen als de eerste ballad op “TICKET TO SHANGRI-LA”. Mooie samenzang, erg mooie melodie. Ik las ergens dat het nummer zou passen bij een ondergaande zon, al zittend aan een strandbar, cocktail niet ver weg, daar kan ik mij wel in vinden, een prachtig nummer. Het kortste nummer is “LODESTAR”, een westcoast softrock track in optima forma, opgeluisterd door een fijne gitaarsolo. Chicago en EWF zijn de referenties in “WINNERS”, want meteen zetten de blazers het nummer heerlijk neer. Het heeft een midtempo en geweldige vocale arrangementen. De solo na zo’n twee minuten is de kers op de taart. “STARTING WARS” houdt het tempo van “WINNERS” vast, ook weer een mooi liedje, dat met zorg is gemaakt. “FREAK FLAG” is het langste nummer van het album, het tempo gaat in dit nummer weer omhoog, er zit weer een muzikaal oorwurmpje in en het instrumentale middenstuk dat na drie minuten start is op één of andere manier afwijkend van de rest, maar het past ook wel bij de muziek van YGSF.

De beide heren hebben met dit vierde album weer een mooi hoofdstuk aan hun geschiedenis toegevoegd. Niet geschikt voor mensen die van te gepolijste, af en toe aalgladde westcoast houden. Liefhebbers van reeds genoemde bands kunnen dit album zonder probleem beluisteren. Het levert je drie kwartier zorgeloos luistergenot op.

Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Young Gun Silver Fox - Ticket To Shangri-La - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Young Gun Silver Fox - Ticket To Shangri-La
Young Gun Silver Fox laat ook op Ticket To Shangri-La de hoogtijdagen van de Californische blue-eyed soul herleven met onweerstaanbaar lekkere songs, die ook nog eens knap in elkaar steken

Ik dacht eerlijk gezegd dat ik de nostalgische blue-eyed soul van het Brits-Amerikaanse duo Young Gun Silver Fox na drie albums wel gehoord had, maar na eerste aarzeling heb ik ook album nummer vier weer omarmd. Ook Ticket To Shangri-La staat immers weer vol met songs die uitnodigen tot wegdromen en die doen verlangen naar mooie zomerdagen. Andy Platts en Shawn Lee weten met flink wat blazers het geluid uit de jaren 70 prachtig te reproduceren en staan ook op hun vierde album weer garant voor songs die kwaliteit ademen. Young Gun Silver Fox neemt alle zorgen van deze onzekere tijden tien songs lang weg met heerlijke klanken, die ik alleen maar wil koesteren.

Ticket To Shangri-La van Young Gun Silver Fox verscheen een paar weken geleden al, maar in eerste instantie heb ik het vierde album van het Brits-Amerikaanse duo laten liggen. Ticket To Shangri-La klinkt weliswaar direct vanaf de eerste noten onweerstaanbaar lekker en blijft dit ook een album lang doen, maar de muziek van de Britse muzikant Andy Platts en de Amerikaanse muzikant en producer Shawn Lee volgt een inmiddels beproefd recept, waardoor de verrassing er wel wat af is.

Ik ging er daarom in eerste instantie van uit dat het vierde album van het bijzondere duo niet al te veel toe zou voegen aan West End Coast uit 2015, AM Waves uit 2018, dat zelfs mijn jaarlijstje haalde, en Canyons uit 2020. In muzikaal opzicht is dat ook zo. Ook Ticket To Shangri-La neemt je direct vanaf de eerste noten mee terug naar de blue-eyed soul zoals die in de jaren 70 en 80 vooral in Los Angeles werd gemaakt.

In mijn recensies van de vorige albums van Young Gun Silver Fox noemde ik de muziek van Chicago, The Doobie Brothers, Kenny Loggins & Jim Messina, Earth, Wind & Fire, America, maar zeker ook The Bee Gees, The Eagles, Boz Scaggs, Steely Dan, Toto en Hall & Oates als vergelijkingsmateriaal en al deze namen zijn ook voor het beschrijven van de muziek op Ticket To Shangri-La relevant.

Het vierde album van Young Gun Silver Fox is hierdoor een album zonder verrassingen, maar nu ik wat vaker naar het album heb geluisterd, kan ik wel concluderen dat Andy Platts en Shawn Lee hun geluid verder hebben geperfectioneerd. Ook het vierde album van het Brits-Amerikaanse duo grossiert bovendien weer in zwoele klanken en honingzoete songs.

Wanneer de eerste noten van het album uit de speakers komen word je een aantal decennia teruggeworpen in de tijd, al waren er destijds maar weinig albums die zo mooi klinken als Ticket To Shangri-La. Young Gun Silver Fox verrast ook op haar nieuwe album met klanken die de gevoelstemperatuur een aantal graden laten stijgen. De meeste songs op het album klinken in de basis vrij subtiel en zijn hierna verder aangekleed met onder andere elektronica en blazers.

Het is vastgelegd in een bijzonder mooie en heldere productie, waarin ieder detail aan de oppervlakte komt. Met name de gitaarlijnen op het album vind ik prachtig , maar ook alle andere ingrediënten van het blue-eyed soul geluid van weleer worden fraai en trefzeker gereproduceerd. Het past allemaal prachtig bij de dromerige zang, die weer wordt versterkt door de karakteristieke koortjes, die onlosmakelijk zijn verbonden met het genre.

Ticket To Shangri-La is in muzikaal en vocaal opzicht misschien geen heel verrassend album, maar de songs op het vierde album van Young Gun Silver Fox kan ik steeds lastiger weerstaan. Het zijn songs vol nostalgie waarbij het heerlijk wegdromen is, maar het zijn ook bijzonder knap gemaakte songs, die steeds weer nieuwe details laten horen.

Ik kan me best voorstellen dat er flink wat muziekliefhebbers zijn die hier helemaal niets aan vinden of het minstens een bijzonder flauwe hap vinden, maar zo op zijn tijd vind ik dit soort muziek echt bijzonder lekker en veel beter dan op Ticket To Shangri-La wordt het wat mij betreft niet gemaakt. Hebben Andy Platts en Shawn Lee me toch weer te pakken. Erwin Zijleman

Shawn Lee en Andy Platts zijn in hun vorm van Young Gun Silver Fox aardig actief en productief. Hun stijl van muziek als Young Gun Silver Fox is wel alle albums door redelijk hetzelfde gebleven. Ook op dit nieuwe album hebben ze die stijl niet losgelaten. Dat maakt het allemaal niet per se minder goed. Want die fijne relaxte vibe met wat lichte swing ligt gewoon heerlijk in het gehoor. En er zitten ook altijd wel fijne oorwurmpjes in (hier is dat West Side Jet en Sierra Knights). Je krijgt dus weer wat je mag en kan verwachten en daar is in deze vorm helemaal niks mis mee.