menu

Phideaux - Doomsday Afternoon (2007)

mijn stem
3,95 (75)
75 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Bloodfish

  1. Micro Softdeathstar (11:15)
  2. The Doctrine of Eternal Ice (Part One) (3:00)
  3. Candybrain (4:06)
  4. Crumble (2:55)
  5. The Doctrine of Eternal Ice (Part Two) (8:08)
  6. Thank You for the Evil (9:17)
  7. A Wasteland of Memories (2:21)
  8. Crumble (2:55)
  9. Formaldehyde (8:17)
  10. Microdeath Softstar (14:39)
totale tijdsduur: 1:06:53
zoeken in:
avatar van Anamorph
4,5
Verassend goed album. Had de eerdere van Phideaux ook wel eens gehoord, maar moet zeggen dat dit het eerste album is wat echt indruk maakt!

avatar van vigil
4,5
opzich niet echt verassend dat dit een goed album is. Heb de andere albums van Phideaux ook wel eens gehoord, daar was ik erg van onder de indruk. Ook deze maakt weer veel indruk, sterker nog misschien wel de beste van het stel!!

nijme255@adsl
Sterke plaat.
Groep met een eigen sound.
Om steeds maar weer te draaien en je mee te laten voeren in de eigen wereld van Phideaux Xavier en de zijnen......

avatar van snarf349
dit noem ik - op de bank lig muziek -, koptelefoon op, ogen dicht en weg dromen.
mooi.

3,0
Heb net wat van ze gehoord op internet, klinkt zeer interessant. Moet ik achteraan!

avatar van Kasperbert
4,0
Eerste kennismaking met Phideaux. De vocalen van de mannelijke zanger doen sterk denken aan die van Arjen Lucassen, die van de vrouwelijke zanger erg sterk aan Pure Reason Revolution. Tja wat valt er nog meer op aan dit album? In elk geval niets slechts.... Integendeel. Een band met een heel eigen sound, briljante composities en het instrumentale Crumble (de eerste) kon zomaar eens een inbeuk doen op mijn top 10 favoriete nummers (ge-wel-dig ). Dit is gewoon een meesterwerk en wordt terecht vaak genoemd als een van de beste progplaten van 2007. 4,5*

avatar van vigil
4,5
Hoewel jouw keuzes in de Marillion KO veelal anders waren dan de mijne ben ik het nu helemaal met je eens

avatar van Kasperbert
4,0
En bijgeschaafd naar 5*....

basketballerke
Nou ben ik nog niet aan het eind, maar kan wel alvast zeggen dat ik met m'n bek wagenwijd open hier zit. Wat is dit geweldig!!

Even snel dan nog wat meer, het zijn vooral de kortere nummers die hier indruk maken, de al genoemde eerste Crumble, maar ook het voorafgaande Candybrain is prachtig, mijn favoriet hier zelfs voorlopig. Dat orgelriedeltje doet me zelfs denken aan m'n favo videogame.

2,5
Deze plaat staat al een tijdje op mijn lijstje en door al deze lovende reacties ben ik nu wel zeer benieuwd geworden.

basketballerke
Wat Phideaux hier tentoonspreid gaat me echt te buiten. Vele vergelijkingen heb ik getracht te zoeken, en dan kom ik nog het dichtst bij Genesis uit, misschien zelfs nog een héél klein beetje Jethro Tull, maar denk dat niet voor lang. Dit Amerikaanse gezelschap (ja, het moet gezegd worden, Amerikaans) gaat uiteindelijk toch zijn eigen weg op Doomsday Afternoon: Groots, Episch, Filmisch en vooral zeer sfeervol zijn de woorden die opkomen bij dit album.

Het avontuur wordt gelijk met een groots nummer geopend. Micro Deathstar hakt er gelijk flink in, en geeft al veel prijs van de opbouw van het gehele album, orgineel, apart, groots en verassend.
Maar hier begint het dan nog maar net. Met de volgende drie nummers heb je wat mij betrefd hier het beste gedeelte in handen. Het begint met de eerste Doctrine of Eternal Ice, waarin allerlei invloeden uit andere culturen te vinden zijn en de instrumentatie ook erg breed is.
Candybrain is dan zelfs het allermooiste wat op deze plaat te vinden is, spannend begin, met een geweldig al genoemd orgelriedeltje, héél, héél erg mooi.
Met zijn korte lengte zou je Crumble haast wat anoniem aan je voorbij laten gaan, maar sprookjesachtiger dan dit ben ik maar weinig tegengekomen, alsof ik door de straten van een middeleeuwse stad midden in de nacht loop, de kaarsen in de huizen brandend e.d., onbeschrijflijk mooi.
De tweede Doctrine of Eternal Ice is dan weer een wat langer nummer, waar de grootsheid van dit album weer vaak duidelijk naar voren komt. Prachtig staaltje sfeerbouwen, wat dit gezelschap briljant kan.
Met Thank You for the Evil heb ik dan nog de meeste moeite op dit album. Waar dit album juist heel progressief is en de ene wending na de andere heeft, blijft dit nummer eenzelde ritme aanhouden. Niet slecht, maar niet veel nieuws onder de zon, niet verassend, dat wat dit album juist zo mooi maakt.
Dan volgen weer twee meesterlijke korte nummers, A Wasteland of Memories begint met mijn alom geliefde dwarsfluit, strijkers en blazers, en doet heel erg filmisch aan.
De tweede Crumble is dan weer bijna net zo mooi als de eerste, het piano-loopje is weer precies hetzelfde, alleen wordt er nu nog gezongen. Nog vergeten te noemen trouwens, dat beiden hier erg mooi kunnen zingen, maar mevrouw nog het mooist.
Formaldehyde doet me dan nog het meest aan Genesis denken. Een groots lang nummer weer, met de dwarsfluit en de typerende Genesis synth-klanken. Sterk opgebouwd nummer, voor de zoveelste keer, waarbij vooral de laatste twee minuten heerlijk zijn.
Een avontuur als dit krijgt dan een toepasselijk eind. Nog een laatste epos, met de naam Microdeath Softstar. Prog/symfo rock op z'n allerbest hier, waar vooral het moment dat de gitaar uithaalt rond 6,5 minuten briljant goed is, maar sluit daarbij de rest niet uit, meer dan geweldig allemaal.

Nou heb ik hier wel wat geprobeerd te beschrijven, maar een plaat als deze is een typisch voorbeeld van voelen, beleven. Avontuurlijker dan dit kom je heel weinig tegen, en iedere prog/symfo liefhebber die zichzelf een beetje serieus wil nemen moet dit wel een keertje gehoord hebben dacht ik zo. Ik had de hoop dat mijn top10 eindelijk een beetje solide aan het worden was, maar Doomsday Afternoon zou er zo nog inkunnen, maar wat moet er nu uit...

avatar van vigil
4,5
Opzich wel Amerikaans maar er zit ook Canadees bloed in (zie Franstalige achternaam). Verder vind ik de connectie met Genesis nou niet extreem al zitten er wel wat Banks achtige tapijten in.

Verder kan je misschien de recensie lezen op Progwereld (http://www.progwereld.org/) want daar staan nog wel verwijzingen in en tevens ook de andere platen van gezelschap.

@ Ik vind het altijd maar een rare vraag welke plaat er dan uit zou moeten want logischer wijs is dat toch altijd de nr 10

avatar van Kasperbert
4,0
Leuke review, basketballerke . Kan me er wel grotendeels in vinden. Thank you for the evil is inderdaad een wat lastiger nummer om in te komen, maar dan heb je ook wat

3,0
Sorry jongens, ik ga het gemiddelde omlaag halen wel een mooi album, zeker potentiele 4,5*-klant...

voltazy
mooi album

Micro Deathstar en Thank You for the Evil als hoogtepunten

waarbij ik de laatste wel het toegankelijkste nummer vind eigenlijk en niet moeilijk om in te komen.

avatar van ErikM
3,5
Schitterende plaat dit. Doet hier en daar wat aan Pink Floyd denken, soms ook Genesis of Jethro Tull (zoals al eerder werd gezegd), maar dit wordt combineert met een unieke eigen sound. Amper zwakke momenten op een album dat nooit verveelt, er wordt een geweldige sfeer neergezet. De afwisseling tussen mannelijke en vrouwelijke zang draagt daar ook aan bij. Progressief, ook weer een beetje folk, prima in mijn straatje dus. 4,5*

4,5
Een van de mooiste albums van de laatste jaren.
Geniaal, en verassend. Superlatieven schieten je te kort.

avatar van Ayreonfreak
3,5
Ik kan nog steeds niet echt warm draaien voor dit album, ondanks dat het vakkundig gemaakt is. Zoals ik het zeg kan dat een compliment of belediging zijn, vraag het mij niet, want ik weet het zelf niet eens. Er zitten echt wel elementen in die ik kan waarderen, zoals de klassieke instrumenten, maar ik mis gewoon iets ondanks dat het allemaal goed in elkaar zit. Ik verlies dit niet uit het oog, maar ik weet niet of het lichtje nog gaat branden...

Misterfool
gewoon weg brilliant. meer hoeft er niet over gezegd te worden

avatar van Papartis
4,5
Soms hoor ik er ook Pure Reason Revolution in.
Dit komt denk ik ook door de mannelijke en vrouwelijke zang.

avatar van Forza
4,5
Zo hoort een progplaat te zijn. Ben benieuwd waar ze straks mee komen.

avatar van Jester
4,0
Mooi album. Mijn oogst uit de Progrock KO. Voorlopig 4 sterren.

Misterfool
Forza schreef:
Zo hoort een progplaat te zijn. Ben benieuwd waar ze straks mee komen.


in juni komt een nieuw album uit en aan de lengte van de tracks te zien is het weer klassieke prog

avatar van tumkie
3,0
knap album, beetje theatraal maar kan dit best wel pruimen.
(spuuglelijke hoezen...)

m3LL3
Rationeel vind ik dit erg overdreven muziek met teveel poespas. Rommelig, druk, en een mierzoete vrouwenstem

Maar dat geeft allemaal niet Dit album weet gewoon te raken! Na iedere luisterbeurt denk je: wow

Wat mij ertoe heeft gebracht dit album verder te luisteren was het nummer Thank You For The Evil. Prachtig lang nummer dat niet verveelt met een sterk Pink Floyd geluid

En die vrouwenstem... Tsja, die went

nicoot
Ben hier helemaal in aan het geraken. In het begin wat afgeschrikt door de vreemde vocale capriolen in het eerste lied (dat geeft onvermijdelijk een eerste indruk die moeilijk weggaat), maar na verloop van tijd bloeit de schoonheid open. Niet zo toegankelijk. Doet me bij momenten denken aan Genesis en ook (op andere momenten, vooral mede dankzij de vrouwenstem) aan Pure Reason Revolution (The Dark Third). Erg fijne muziek. Lange rit ook al zijn het "maar" 66 minuten - ik bedoel dat ik platen heb van 70-80 minuten waar ik zo door ben... Een nipte 4* (die waarschijnlijk niet meer zal zakken).

nicoot
Vergat ik nog: zeker ook Jethro Tull invloeden!

avatar van smash016
5,0
Erg leuk album, ben het eens met de lofzang hierboven. Echter, ook wat puntjes van kritiek ter nuancering...

- Droge dertien-in-een-dozijn productie met weinig bastonen
- Erbarmelijk zwakke drums
- Beetje pompeus, bombastisch en clichématig af en toe (maar ja, dat is Phideaux's stijl)
- Repetitief soms - terugkerende thema's, graag, maar je kunt ook overdrijven

avatar van smash016
5,0
Wijziging t.o.v. bovenstaande...

- De thema's zijn prima en bij nader inzien helemaal niet te repetitief.
- De drums zijn matig, maar "erbarmelijk zwak" is overdreven.

Wat een fantastische plaat, ik kan niet wachten om het andere werk van Phideaux te beluisteren. Deze groeit nog steeds. Helaas is de muziek moeilijk (legaal) verkrijgbaar...

avatar van Anamorph
4,5
...een paar CD's later vind ik dit nog steeds de beste, en da's dan weer jammer!

Gast
geplaatst: vandaag om 12:44 uur

geplaatst: vandaag om 12:44 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.