menu

Enslaved - Heimdal (2023)

mijn stem
3,83 (27)
27 stemmen

Noorwegen
Metal
Label: Nuclear Blast

  1. Behind the Mirror (6:20)
  2. Congelia (8:01)
  3. Forest Dweller (5:55)
  4. Kingdom (5:51)
  5. The Eternal Sea (7:25)
  6. Caravans to the Outer Worlds (6:44)
  7. Heimdal (8:06)
totale tijdsduur: 48:22
zoeken in:
avatar van gigage
4,0
26 van de 48 minuten zijn reeds te streamen van album #16. Erg sfeervolle prog (+black) metal weer van de 30+ jaar oude Enslaved. Ze zijn het kunstje nog niet verleerd zo lijkt het.

avatar van Eddie
4,0
Inderdaad zeg. De nieuwe nummers klinken wel lekker hoor.

avatar van gigage
4,0
Grote smurf! Duurt t nog lang? Nee , niet zo heel lang meer. Nog maar een paar nachtjes slapen. Nou ja, twee weken!

avatar van Kondoro0614
Godsamme dat klinkt goed, vrijdag gelijk aan knallen.

avatar van gigage
4,0
Namsaap drukt de stemming alvast haha. Wat weet hij er nou van, komt net kijken

avatar van namsaap
3,5
gigage schreef:
Namsaap drukt de stemming alvast haha. Wat weet hij er nou van, komt net kijken


Geen zorgen, staan genoeg mooie dingen op hoor, en een 3,5 is nog steeds een voldoende . Mijn collega-reviewer waarmee ik een dubbelreview doe voor Zware Metalen is overigens een stuk positiever. Review een dezer dagen op ZW.

avatar van Edwynn
3,5
De helft is al te horen - en ach, het is toch ook allemaal weer meer van hetzelfde? Allemaal prima, kwalitatief meer dan in orde, leuk om te horen maar ik zie zo niet wat het allemaal toevoegt aan, pak hem beet, Vertebrae of In Times.

En in alle eerlijkheid: als ik de tomeloze energie hoor en voel van Frost en Eld, kan ik er niet omheen om te bekennen dat ik de Enslaved waar ik verliefd op werd wel erg mis.

avatar van Eddie
4,0
Eindelijk. Hier heb ik toch eigenlijk wel behoorlijk naar uitgekeken, zonder dat ik een echte Enslaved fan ben. Dat wat al uit was beviel me heel erg goed. Net als Edwynn mis ik wel de Enslaved van vroeger wel (wat was ik verslaafd aan Eld!), maar dat komt denk ik ook doordat ik die platen niet los van een bepaalde tijdsperiode kan zien. De eerste luisterbeurt loopt nu, en die bevalt eigenlijk wel.

avatar van namsaap
3,5
Hier de dubbelreview op Zware Metalen

... De meeste ingrediënten voor dit album hebben we al op eerdere albums van deze band gehoord. De psychedelische invloeden maken dat dit album toch weer anders klinkt dan Utgard. Wat dat betreft was de EP Caravans To The Outer Worlds al een voorbode van hetgeen we op Heimdal te horen krijgen. Het sterke titelnummer van die EP staat in nagenoeg dezelfde uitvoering ook op dit album. De band verrast me vooral met het titelnummer, waar Enslaved dankzij de zware en vervormde basgitaar zowaar aan Type O Negative doet denken...

... Het nieuwe album is vier minuten langer en telt twee nummers minder dan Utgard. En daarin zit voor mij gelijk het knelpunt van dit album: een aantal nummers zijn te lang voor het aantal interessante ideeën dat erin zit en missen de spanningsboog om mij als luisteraar bij de les te houden. Beste voorbeeld hiervan is Congelia, dat minutenlang nergens heen lijkt te gaan en pas in de tweede helft interessanter wordt. Ook The Eternal Sea blijft te lang doorploegen in eenzelfde stramien zonder groei of accentverschuivingen. Pas na vijf minuten krijgt de luisteraar een flinke schop onder zijn kont om weer bij de les te komen...

avatar van Eddie
4,0
Ligt het aan mij of hoor ik een flink een Immortal sausje in 'Caravans to the outer worlds' zowel vocaal als muzikaal?

avatar van Edwynn
3,5
Demonaz muntte ooit de bandnaam voor Enslaved. Maar daar houdt het volgens mij wel op. Grutle klinkt al zo sinds Blodhemn.

avatar van ABDrums
4,0
Mijn eerste indrukken van Heimdal zijn eigenlijk, zoals ook uit bovenstaande berichten doorschemert, wat gemengd. Aan de ene kant weet Enslaved, zoals we eigenlijk wel wat gewend zijn, een prima niveau te halen. Ik hoor wederom weer erg gave passages en riffs voorbij komen, en ook de eigenzinnige sound die Enslaved eigen is, is wederom erg fijn om te horen. Maar aan de andere kant is het vernieuwende en urgente er ook wel een beetje vanaf. Ik heb niet het gevoel écht iets te hebben gemist nadat ik dit album heb beluisterd, het grijpt me niet bij de lurven zoals ander werk van de band wel degelijk heeft gedaan.

Marco verwoordt het eigenlijk uitstekend. Hier en daar enkele muzikale accentverschuivingen, maar voor de rest op en top Enslaved zoals we ze de afgelopen albums telkens hebben gehoord. Is dat erg? Nee, maar stiekem hoop je toch op meer. Mijn 3,5 ster komt niet zozeer door de slechte kwaliteit, maar eerder vanwege het feit dat ik liever wat meer lef, durf en noodzaak had willen horen in de sound van Enslaved. Maar wie weet groeit 'ie nog, dat wachten we rustig af.

avatar van Edwynn
3,5
Ik heb nu toch alweer een keer of vijf gedraaid. En het is gewoon een hele goede plaat geworden die eigenlijk niet verveelt. Maar het voegt echt niets toe aan al het voorgaande spul dat vanaf Monumension op ons af kwam. Dus ja, ik kan het ook wel weer missen.

De volgende keer graat wat minder cleane zang. Die is bij vlagen wel erg jankerig. Zal wel niet gebeuren want Enslaved stapte handig in het gat dat Opeth na Watershed achterliet

avatar van gigage
4,0
Ik weet niet wat men nog verwacht bij album nummer 16 maar als de misthoorn eenmaal afgaat is het startschot gegeven voor een uiterst geslaagd album. Is het allemaal zo spannend als weleer? Waarschijnlijk niet maar het kost me maar weinig moeite om dit album opnieuw aan te slingeren.

avatar van Jelle78
4,0
Zoals ik al verwachtte heeft Enslaved weer een album afgeleverd dat niet met een paar luisterbeurten te doorgronden is. Ik heb er nu zo'n 5 luisterbeurten opzitten en ik kan er nog geen "definitief "oordeel over vellen. Wat ik wel kan zeggen is dat ik bijzonder geïntrigeerd ben en veel dingen hoor die ik heel gaaf vind. Het komt op dit moment alleen nog niet helemaal samen voor mij. Ik hoop (en ga er eerlijk gezegd een beetje van uit, de muziek van Enslaved kennende) dat dat in de komende tijd wel gaat gebeuren.

avatar van ProGNerD
4,0
Herkenbaar Jelle78, ik heb precies hetzelfde; we zullen zien hoe deze zich verder ontwikkelt...

avatar van Kondoro0614
Ik moet hem ook nog ff wat vaker om te luisteren om er wat van te vinden. Tot nu toe vind ik het allemaal nog niet echt bijzonder, om eerlijk te zijn.

avatar van Apollo
4,0
Edwynn schreef:
Ik heb nu toch alweer een keer of vijf gedraaid. En het is gewoon een hele goede plaat geworden die eigenlijk niet verveelt. Maar het voegt echt niets toe aan al het voorgaande spul dat vanaf Monumension op ons af kwam. Dus ja, ik kan het ook wel weer missen.

De volgende keer graat wat minder cleane zang. Die is bij vlagen wel erg jankerig. Zal wel niet gebeuren want Enslaved stapte handig in het gat dat Opeth na Watershed achterliet


Ik volg deze redenering niet. Op basis van uw omschrijving "hele goede plaat die eigenlijk niet verveelt" zou ik een beoordeling hoger dan 3,5 verwachten. Tevens verliest de plaat punten omdat de inhoud "meer van hetzelfde" is zoals de platen hiervoor. Maar die platen (vanaf Monumension) kent u overwegend een 4,0 of hoger toe, dus als deze plaat eerder was uitgebracht dan waren de cijfers anders verdeeld?

avatar van Edwynn
3,5
Simpel.

Die albums vervelen mij nóg minder.

Op dit moment.

avatar van ProGNerD
4,0
Net nog een keertje opgezet en vind het toch wel een mooi album. OK, het is misschien niet meer heel verrassend en vernieuwend, maar neemt me wel vanaf de eerste tonen mee en blijft me tot het einde boeien in een heerlijk mystieke sfeertje, de mooie hoes draagt daar nog eens aan bij... => dat is ook wat waard in muziekbeleving !
(vanochtend vroeg tijdens een lange ochtendwandeling in de schemer bij een opkomende zon geluisterd )

Ik vind de opbouw en ontwikkeling van de nummers over het algemeen interessant en de dynamiek met de rustigere passages en cleane zang vind ik juist sterk. Een goed voorbeeld hiervan is het afsluitende Heimdal: geweldig hoe zich dat nummer ontwikkelt en dan zo lekker groovend en passend afsluit na het mysterieuze spoken word intermezzo-

avatar van henrie9
4,5
Mysterieus, die nieuwe Enslaved-cover. Droomgezicht van onbestemd Noorse diepten met dreigende nevels overtrokken. In de waterspiegeling, vaag, Heimdal. De plaattitel verwijst naar de Noorse god van het licht, zoon van Odin en wachter van de goden. Heimdal, staat altijd onvervaard op post aan zijn regenboogbrug, bij de ingang van de hemel. Zijn Gjallarhoorn weergalmt oorverdovend tussen de fjorden bij elk naderend onheil. Heimdal, ook de god die met die meest magische en machtigste der basbazuinen iedere nieuwe dageraad inleidt. Net zo episch en groots komt Enslaved hier binnen met zijn zestiende, een compositie in zeven mooi behapbare bewegingen. Het Noorse vijftal, dat indertijd de pure vikingmetal op de kaart zette, is in de huidige line-up* met het majestueuze 'Heimdal' nog steeds aan een steile opmars in de sfeervolle progressieve metal bezig. Maar waardig gaan ze hun eigen weg van daar ergens waar Opeth's voetsporen in de sneeuw ooit afbogen...

In magistrale opener 'Behind the Mirror' verscheurt met dank aan geweldige Eilif Gundersen van Wardruna een minuut lang allesoverheersend Gjallarhoorngeschal elke kabbelende onschuld aan flarden. Onthutst slepen Enslaved's gigantische doomriffs en keyboards je mee de mist in, de nieuwe vage ochtendschemering van de mystieke wereld. Waar het gezelschap vervolgens toeslaat in al zijn expansieve hevigheid. Met godenteksten die zeker de Noren tot diep in hun zeevaardershart zullen raken en gedonder, riffs, grunts en met hevig gekrijs als bij 'Congelia', dat hen ternauwernood van een nieuwe plundering van Engeland zal weerhouden. Want ja, Enslaved, da's Noorse authenticiteit, altijd innig verworteld in rijke Noorse mythologie met pakken heidense riten.

'Congelia', een regelrecht door de bochten scherend zwart powermonster. Een acht minuten lange ontzaglijke black-metaljam geperst in een overdonderdend opgebouwde topcompositie, één oorverdovend vurige explosie van complex pulserende Iver Sandøy-drums, indrukwekkend geriff, met blastbeats opgesmukt en brullend gezang. Die ene onverlichte kant van Enslaved dus ten voeten uit, een en al zwarte kracht en brutaliteit. Terwijl toetsenwizzard Vinje dan even in de achtergrond zijn synthezisers mag laten afkoelen.

'Forest Dweller', voortgaande duistere reis in Noorse tradities. Akoestische opstap in intrinsiek Led Zeppelin's psychedelische 'Kasjmir'-sferen, clean vocale sereniteit tegelijk in beste Emerson, Lake & Palmer-traditie, met inclusief tussen de riffs heerlijke orgeling en dan kolkend en weerbarstig weer de extreemste der blackmetal-demons volop met de remmen los.

Het aarzelend optrekkend 'Kingdom' gaat zowel als eerbetoon aan de Duitse thrashers, spacerockers, als aan de seventies ambientpioniers en hoor, het vervloeit na de cleans zowaar in lekker krijtend en gruntende polka.

'The Eternal Sea', is een soort rustbrenger, complexe ritmes, weer fraaie toetsen en baspassages en stijlvolle cleanzang die altijd weer door boosaardige viezigheid wordt bijgehaald.

De explosieve kracht dan van het eerder al vooruitgeschoven, wild door de wind gierende 'Caravans to the Outer Worlds'. Nog zo'n gedenkwaardige opwindende bulldozersong vol uitzinnige riffs en tremologitaarnoten, memorabel Kjellson-gekrijs, maar evengoed met de ambient van wriemelend opeenvolgende synths en sussende cleanzang van Vinje uit de chaos zoekend naar de veilige oase.

Ook 'Heimdal', de titelsong, is opnieuw een hoogtepunt. Indrukwekkende black metal, met sludge- en industrial-erupties, onheilspellend zwaar ingeleid door synths. Een Enslaved behendig stuiterend over zijn stijlen, maar vertrouw maar dat het ook hier weer psychedelisch wordt. Fraai eindigen ze tenslotte, vervagend, met de laagst hoorbare orgelnoot.

Bij dit Enslaved verwacht je dus sowieso altijd die hard-kalm-dynamiek, grunts en growls harmonisch tegenover clean. Al die vocals, beats en riffs mooi op en neer op het ritme van de synths. Met Håkon Vinje op 'Heimdal' hier in een fantastische rol met zijn spacy keyboardpassages. Wat Enslaved serveert is verdergaande progressiviteit met grillige wendingen en geluiden. Eclectisch met zijn zwevende psychedelica, maar evengoed met zijn heavy metal, rock & roll, jazz, sax, folk of experimenterende elektronica. Enslaved versmelt het allemaal tot één organisch lichaam, wervelende soundscapes, theatrale vocals, killerriffs en -solo's, heel veel moois met wel altijd die heel rauwe, snijdende randen. Trouw aan de black metal van uur één en naadloos vervlochten in een progressieve sound op de leest van vandaag.

En dan nog zal het helaas altijd makkelijker zijn om Enslaved te verguizen voor wat ze in dertig jaar geworden zijn. In hun lange carrière in de extreme metal hebben ze een lange weg afgelegd en omwille van dit sterke 'Heimdal' is er hier niet de geringste scrupule om ze te bewieroken voor de verrassende wijze waarop ze nu ook hun zestiende hoofdstuk weten in te kleuren. Hun 'Utgard' is er zwaar mee overtroffen. Nog nooit is Enslaved met 'Heimdal' zo ver buiten zijn comfortzone getrokken. Met als resultaat een verbluffend creatief kunstwerk, donker en puur, een triomf van geslaagde vermenging van stijlen en genres, het oudere telkens als gangmaker voor het nieuwe, alles in een genuanceerde mix. Enslaved, nee, die zijn dus verre van dood. Met dit hemelse epos gaan ze een eigenzinnige weg. In 'Heimdal' zijn ongetwijfeld al de muzikale zaden geplant voor de komst van weer een nieuwe Noorse dageraad. Laat dan Heimdal's hoorn maar weer zo monumentaal schallen.


*Enslaved's line-up sedert 2020 - Stichtende bandleden: gitarist-synths-backing vocalist Ivar Bjørnson en leadzanger-bassist-synths Grutle Kjellson. Verder: drummer-keyboards-clean vocalist Iver Sandøy, keyboards-clean vocalist Håkon Vinje en sologitarist Arve 'Ice Dale' Isdal.

avatar van Edwynn
3,5
Mooi beschreven. Dat nodigt mij weer uit om ook maar weer eens te luisteren. De hoes en de titel herinneren aan vrogger tied maar de muziek biedt in mijn oren niets anders dan anders. Dus ik vat nog even niet hoe de band hier uit de comfortzone stapt.

avatar van Kondoro0614
Ik ben ook wel meer benieuwd. Ik vond de eerste luisterbeurten nog niet heel indrukwekkend, om eerlijk te zijn.

avatar van HammerHead
4,5
henrie9 schreef:
Wat Enslaved serveert is verdergaande progressiviteit met grillige wendingen en geluiden. Eclectisch met zijn zwevende psychedelica, maar evengoed met zijn heavy metal, rock & roll, jazz, sax, folk of experimenterende elektronica. Enslaved versmelt het allemaal tot één organisch lichaam, wervelende soundscapes, theatrale vocals, killerriffs en -solo's, heel veel moois met wel altijd die heel rauwe, snijdende randen.


Dit album is hier nu al richting de 20 keer voorbij gekomen en bovenstaande treft het gevoel dat ik inmiddels bij deze plaat krijg redelijk accuraat. Of je dit zou moeten omschrijven als een band die uit z'n comfort zone wordt getrokken waag ik echter te betwijfelen. Ik zou eerder stellen dat ze misschien wel meer in hun comfort zone zitten dan ooit tevoren. Het is wat mij betreft het meest organische en coherente werk dat Enslaved tot nu toe heeft voortgebracht. Een stap erbovenop vergeleken met RIITIIR en Utgard en vooralsnog de beste plaat van het jaar. Neigt naar een 4,5.

avatar van henrie9
4,5
HammerHead schreef:

Dit album is hier nu al richting de 20 keer voorbij gekomen en bovenstaande treft het gevoel dat ik inmiddels bij deze plaat krijg redelijk accuraat. Of je dit zou moeten omschrijven als een band die uit z'n comfort zone wordt getrokken waag ik echter te betwijfelen. Ik zou eerder stellen dat ze misschien wel meer in hun comfort zone zitten dan ooit tevoren. Het is wat mij betreft het meest organische en coherente werk dat Enslaved tot nu toe heeft voortgebracht. Een stap erbovenop vergeleken met RIITIIR en Utgard en vooralsnog de beste plaat van het jaar. Neigt naar een 4,5.


Een toelichting bij mijn gebruik van de term 'comfortzone' . Ook Edwynn maakte er hierboven een gelijkaardige opmerking bij. Wat ik er in eerste instantie mee bedoelde is dat Enslaved een blackmetalgroep is die geleidelijk vrij als een vogel buiten zijn grenzen is beginnen kleuren. Sindsdien is het bij hen nergens nog honderd procent black metal. Enslaved mixt gewoon alles. Nu bevat vrijwel elk nummer keyboardsolo's, ingewikkelde jazzdingen, steeds meer wordt systematisch het psychedelische opgezocht. Hun nummers zijn hierbij geen oeverloze stukken, maar bewust compacte lappen muziek waarin ze zoveel mogelijk van alles wat ze in hun dertigjarig bestaan hebben opgezogen op een kunstige manier de revue laten passeren. Dit laatste hebben ze volgens mij nog niet eerder zo divers en uitgebreid gedaan en zijn ze dus volgens mij (met het fraaie resultaat dat we kennen) niet eerder zó ver gegaan.

avatar van ABDrums
4,0
Heimdal is toch wel een heel sfeervolle plaat geworden hoor. Ook ik hoor heel veel vernuftige psychedelische keyboardriedels en gitaararrangementen weggemoffeld in de achtergrond. Bij de eerste luisterbeurten vielen die me eigenlijk niet eens zozeer op, maar hoe vaker ik Heimdal op leg, hoe meer ik ervan begin te horen. En het draagt allemaal bij aan het totaalplaatje, aan de desolate, gure sfeer waar Enslaved naar streeft.

Zodoende acht ik 3,5* net iets te laag voor de jongste telg binnen de discografie van de Noren. Vier sterren volstaat voor dit prima werkje, maar het is ook niet meer dan dat...

Helaas een matige plaat. Het vaatje met ideeën is duidelijk aan zijn eind. Slechts flarden van het 'oude' Enslaved zijn hoorbaar. Congelia is gewoon een saai en vervelend nummer, en het laatste deel hadden ze beter apart kunnen doen als intermezzo of iets dergelijks.
Voor de rest hoor ik een hoop geraas, en weinig coherentie. Wat vage koor/samenzang. Wat dissonante gitaren (Kingdom), alsof ze geen idee hadden wat voor melodie er gespeeld moest worden. De zang is in dit nummer bij vlagen beter, totdat je een soort gemompel en gejammer hoort.
Het gaat nergens heen, jammer.
Deze band bestaat al lang, met een uitstekende staat van dienst. Misschien moeten de heren een pauze nemen?

avatar van namsaap
3,5
We gaan alweer richting het einde van het jaar en lijstjestijd komt eraan. Ik loop alle releases uit 2023 die ik aan mijn collectie heb toegevoegd nog eens langs om mijn oordeel op te frissen en te kijken of ze mogelijk in mijn top 20 een plaats krijgen.

Negen maanden na de release van dit album ben ik iets positiever over dit album en merk ik dat ik het, ondanks de zwakke punten die dit album zeker heeft, met plezier draai. De krappe 3,5 is dan ook een dikke 3,5 geworden maar zeker niet voldoende om uiteindelijk in mijn top 20 terecht te komen.

1. Haken - Fauna (4,5)
2. Ahab - The Coral Tombs (4,5)
3. Katatonia -Sky Void Of Stars (4,0)
4. Hypno5e - Sheol (4,0)
5. Uriah Heep - Chaos & Colour (4,0)
6. Klone - Meanwhile (4,0)
7. OAK - Disintegrate (4,0)
8. Riverside - ID.Entity (4,0)
9. Third Eye - Vengeance Fulfilled (4,0)
10. …And Oceans - As in Gardens, So in Tombs (4,0)
11. Walg - III (4,0)
12. Enslaved - Heimdal (3,5)
13. Periphery - V: Dent Is Not A Genre (3,5)
14. Ulthar - Helionomicon (3,5)
15. Ulthar - Anthronomicon (3,5)
16. Bizarrekvlt - Den Tapte Krigen (3,5)

Gast
geplaatst: vandaag om 16:41 uur

geplaatst: vandaag om 16:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.