menu

RPWL - Crime Scene (2023)

mijn stem
3,83 (45)
45 stemmen

Duitsland
Rock
Label: Gentle Art of Music

  1. Victim of Desire (8:17)
  2. Red Rose (5:35)
  3. On a Cold Spring Day in '22 (4:20)
  4. Life in a Cage (6:10)
  5. King of the World (12:50)
  6. Another Life Beyond Control (7:50)
totale tijdsduur: 45:02
zoeken in:
5,0
4 jaar na "Tales From Outer Space" weer een nieuw studio-album van de heren uit Freising. Daartussen zaten de live albums: Live From Outer Space en de God Has Failed Live & Personal. Ook het prachtige solo album "Voices" van gitarist Kalle Wallner vorig jaar. Afgelopen jaar gaf RPWL enkele live optredens met als thema: The best off. Een prima manier om de nieuwe bassist Markus Grüzner voor te stellen en afscheid te nemen einde 2022 van toetsenist Marcus Jehle die er vanaf 2005 bij was. RPWL als 4 tal dus nu voorlopig... In de eigen studio geen probleem, Yogi Lang neemt naast de zang ook de toetsen voor zijn rekening, wat wel vaker gebeurde. Op de vorige studio plaat speelde Kalle Wallner nog alle baspartijen maar dat is dus ingevuld met Markus Grüzner als vast bandlid. Voor de aankomende toer zal er wel een toetsenist worden toegevoegd aan de line-up, maar of dat ook voor vast zal blijken.

In november 2022 werd het nieuwe studio album "Crime Scene" aangekondigd. Release 17 maart 2023. Dat was lang wachten...gelukkig ontving ik de promo al afgelopen week en kan vast een inkijkje geven...
Crime Scene is een concept album zoals de vorige: een centraal thema met op zich staande songs die gaan over het thema Crime! Waar houdt liefde op en begint haat, woede, en erger..."the darkside of the soul".

De opener "Victim of Desire" is al te beluisteren en als "Crimi" te zien als video. De heren spelen zelf de hoofdrollen in de crimi van 8 minuten, Tatort is er niets bij...
Maar ik hou het liever bij de tracks zelf; Victim of Desire is een heerlijk stuwende opener die gelijk "aan staat". Tempowisselingen en verrassende wendingen die doen denken wat ouder werk van de heren. Het is duidelijk de RPWL sound die je hier hoort. De stem van Yogi, de sound van Kalle en de altijd warme en uitgebalanceerde mix en productie zorgen ervoor dat je direct weet dat het om RPWL gaat. In eerste instantie kan de reactie dan zijn: weinig nieuws, niet verrassend. Wellicht is het niet verrassend maar wanneer je de nieuwe tracks vergelijkt met eerder werk dan hoor je toch duidelijk nieuwe sounds en andere structuren. Maar als fan kunnen ze met deze soort muziek nooit vervelen, ook al zal het voor andere wellicht klinken als bekend. Een echte stijlbreuk of grote verrassing zit er niet in. Dit is RPWL en die maken hun muziek zoals zij dat willen en van mij mogen ze nog jaren doorgaan op deze manier. Mij verveelt het niet.

Red Rose is een prachtige ballad, wat een pakkende melodie. Heel erg melodisch wat betreft zangmelodie maar ook instrumentaal. Het bezorgde me direct kippenvel bij de eerste keer. Beluister dit pareltje op de koptelefoon en geniet ook van de melodieuze baslijntjes. Grüzner blijkt een aanwinst!

A Cold Spring Day in '22 is een erg lekker in het gehoor liggend nummer. Zoals ook in Red Rose wordt er gebruik gemaakt van akoustische gitaar wat bij mij een jaren 70 sfeertje creëert, ook door de gebruikte synth. sounds. De gebruikte synth. sounds zijn wat meer helder van kleur op dit album dan op voorgaande.

Life in a Cage is een heel "donker" nummer met veel opgebouwde spanning. Het refrein wordt gezongen met een halve vocoder stem en achter in de mix een heerlijke snijdende gitaar. Midden in het nummer komen de drums in komt de gitaar op de voorgrond. Wat een sterke song is dit. Alleen jammer dat deze track een fade-out kent.... Het album is al niet zo lang (ongeveer 46 minuten) en hier hadden ze deze track wat mij betreft mogen uitwerken met een echt einde.

King of The World is de langste song. Ruim 13 minuten. Ook hier weer tempo en sfeerwisselingen. Bij de eerste keer dat je luistert denk je: het die kant op maar dan dan blijkt het toch weer anders te gaan. Fraaie melodie en heerlijk gespeeld. En mr. Moog himself Yogi, gaat ook nog even los.

Another life Byond Control is al weer de afsluiter. Een begin met een gitaarsound die me even aan Muse doet denken begint het stevig. Maar zoals RPWL het als geen ander kan wordt de stevige opening samengebracht met een zeer pakkende melodie. Dat valt me sowieso op aan dit album: het is heel warm, melancholisch en muzikaal heel melodisch. Prachtige pakkende melodieën en briljante composities die niet snel vervelen.

Zoals zovelen platen verdiend het aanbeveling om het album eerst een aantal keren te draaien en binnen te laten komen. Het moet zich nestelen...ik kwam er de afgelopen dagen niet meer los van. Wat een prachtplaat hebben ze weer afgeleverd. Stellen nooit teleur en weten me altijd te boeien zowel muzikaal als wat betreft thema's. Heel benieuwd wat anderen hiervan vinden.

Zowel als Cd als op vinyl te verkrijgen vanaf 17 maart. Daarna een uitgebreide tour door diverse landen. Veel plezier,

avatar van Marco van Lochem
5,0
De oorsprong van de bandnaam RPWL ligt in de jaren negentig. Toen bestond het uit het Duitse Freising, in de deelstaat Beieren, afkomstige kwartet uit drummer Phil Paul Rissettio, bassist Chris Postl, gitarist Kalle Wallner en zanger en toetsenist Yogi Lang. De eerste letters van hun achternamen vormen de bandnaam. Ondanks dat de eerste twee al jaren geen deel uitmaken van RPWL, hebben Wallner en Lang de naam gehouden. Wallner en Postl kwamen uit de band Violet District, Lang was als gastmuzikant en producer betrokken bij het enige album dat die band maakte, "TERMINAL BREATH". Niet lang nadat dat album uitgebracht was, werd RPWL opgericht.

Ze begonnen als een Pink Floyd cover/tribute band en in 2000 verscheen het eerste album met zelfgeschreven nummers, "GOD HAD FAILED". Dertien prachtige tracks, met een duidelijke Floydiaanse link, maar ook al een eigen identiteit. Twee jaar later verscheen het eveneens mooie "TRYING TO KISS THE SUN" met daarop het erg gave "HOME AGAIN". "STOCK" uit 2003, "WORLD THROUGH MY EYES" met de RPWL klassieker "ROSES" uit 2005 en "THE RPWL EXPERIENCE" uit 2008 volgden. Op die laatste staat een fenomenale cover van de Bob Dylan klassieker "MASTERS OF WAR". In 2012 verscheen één van de beste RPWL albums "BEYOND MAN AND TIME", twee jaar later gevolgd door het wat mindere "WANTED". Vier jaar geleden verscheen mijn absoluut favoriete album van de Duitsers, "TALES FROM OUTTA SPACE". Geen zwak moment, weergaloze solo’s en ook live stond het album als een huis, getuige de twee optredens die ik van ze in Oberhausen heb gezien.

De lat lag dus hoog en na een paar jaar stilte hebben ze "CRIME SCENE" uitgebracht, zes tracks en 45 minuten muziek. Net zoals het vorige album is dit negende studioalbum een conceptalbum. De teksten gaan over vraag hoe het slechte in ons, in de mensheid, ontstaat. Komt het door onze omgeving of is het genetisch bepaald. Als input hebben ze gebruik gemaakt van de daden van de seriemoordenaar en kannibaal Karl Denke en de radioloog Carl Tanzler. Het krankzinnige verhaal van die laatste is dat hij zo verliefd was op Maria Elena Milagro de Hoyos, dat toen deze Amerikaanse-Cubaanse op jonge leeftijd overleed, hij haar dusdanig prepareerde, dat zij zeven jaar in zijn bed heeft gelegen. Al deze gegevens leveren geen depressief of donker album op, want RPWL zorgt er altijd voor dat de melodie en positiviteit overheerst.

"VICTIM OF LOVE" was het eerste nummer dat werd vrij gegeven, compleet met een prachtige videoclip. Het gitaarspel is hemels, Wallner laat het thema dat hij vrijwel aan het begin inzet, elke keer terug komen, waardoor je elke keer weer getrakteerd wordt op die prachtige melodie. Verder is het opgebouwd uit tempowisselingen en is ook de zanglijn pakkend, al met al een weergaloos begin. Het vijf en een halve minuut durende sfeervolle en zeer melodieuze "RED ROSE" is een typisch RPWL track. De band heeft in zijn oeuvre meer van dit soort toegankelijke nummers zitten, die keer op keer van geweldige kwaliteit zijn en dat geldt ook voor "RED ROSE". Natuurlijk ontbreekt een korte, maar smaakvolle gitaarsolo niet. Het poppy "A COLD SPRING DAY IN 22" is ook weer zo'n nummer, ongelofelijk pakkend, melodisch, lekker gezongen en een refrein dat in je kop blijft zitten, het bekende oorwurmpje.

"LIFE IN A CAGE" begint dreigend, elektrische drums, subtiel gitaarspel en je voelt dat ze naar iets toewerken...en dat doen ze ook. Als halverwege de boel open breekt, zorgt Wallner met heerlijke gitaarsolo ervoor dat de zon gaat schijnen. Hierna volgt het langste nummer van "CRIME SCENE", het bijna dertien minuten durende "KING OF THE WORLD". Toetsen en gitaar wisselen elkaar af in het eerste deel, waarna het tempo teruggeschroefd wordt. Een afwisselend stuk volgt met zang, heerlijk ritme en smaakvol gitaarspel. Lang produceert een heerlijke toetsensolo waarna Wallner eens te meer duidelijk maakt dat hij tot de beste progressieve rock gitaristen behoort. Ondanks de lengte blijft het nummer boeien, want ook in het laatste deel is er veel te genieten en laat Lang horen dat hij over een stem beschikt die perfect past bij de muziek van RPWL. "ANOTHER LIFE BEYOND CONTROL" begint met een modern toetsen geluid. Het tempo is heerlijk, de melodielijn pakkend en je kunt genieten van een toetsensolo. Lang zingt al vanaf het eerste album met dezelfde klank, warmte, maar ook met een accent. Dit vind ik geen moment hinderlijk en dat bewijst hij keer op keer, ook weer in dit nummer. Een waardig slot van het album, waarna ik de play knop elke keer weer indruk.

Yogi Lang en Kalle Wallner hebben met drummer Marc Turiaux en nieuwkomer Markus Grützner op basgitaar het hoge niveau van "TALES FROM OUTTA SPACE" weten te evenaren. Op enkele momenten had een extra gitaarsolo niet misstaan of zou een toevoeging van een paar minuten aan een reeds geplande solo het album naar een nog hoger niveau hebben gebracht. Maar dit is slechts een klein minpuntje van een album dat ik van wereldklasse vind en dat in mijn jaarlijstje ongetwijfeld in de top 5 zal staan en misschien zelfs bij de beste drie van 2023. Het jaar is nog jong, maar wat heeft RPWL mij omver geblazen met "CRIME SCENE"...moorddadig goed!

avatar van jorro
4,0
(Eerder verschenenn op jorros-muziekkeuze.nl

Ik beluister het album regelmatig en het eerste woord dat telkens bij me opkomt is ontspanning. Melodieuze, harmonieuze nummers die tot in de puntjes verzorgd klinken. Alleen het Duitse accent van zanger Yogi Lang in de in het Engels gezongen nummers valt (nog steeds) op.

De band komt uit Freising dat iets ten noorden van München ligt. Ik heb ooit 2,5 jaar een vriendin gehad die daar woonde. Het was dik aan, maar de afstand bleek toch te groot. De stad ook van de oudste brouwerij ter wereld. Weihenstephan. Waarmee deze band op plaats 3 komt van het beste wat Freising te bieden heeft.

De band is ooit begonnen als coverband van Pink Floyd en dat is op dit album (weer) goed te horen. Dezelfde sfeer, hetzelfde tempo. Het lijkt een uitgekauwd genre, maar dat geldt niet voor dit album.

De muziek heeft mooie melodielijnen en de samenwerking tussen de gitaar en de zang is uit de kunst. En hoewel het tempo binnen de nummers veelal hetzelfde blijft, lijkt dat niet zo door die afwisseling van gitaar en zang

Een topper in het progrock genre zo vroeg in het jaar. Ik hoop echter niet dat het te snel verveelt. Deutsche Gründlichkeit dit album

Gast
geplaatst: vandaag om 17:02 uur

geplaatst: vandaag om 17:02 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.