Ik heb er eventjes een tijdje naar geluisterd maar, ik vind het wel weer vet hoor. 'James McBain' heeft mijn hart verovert na het onwijs vette concert tijdens 'Soulcrusher' vorig jaar waar ik eveneens toch aardig verrast werd door de onwijze intensiteit die hij mee brengt het podium op. Ik ben al naar aardig wat concerten en feestjes geweest, en ik moet zeggen dat dit wel één van de beste concerten is geweest wat ik heb gezien. Niet qua decor trouwens maar, wel hoe hard het feestje was.
Wellicht mede daardoor heb ik best veel verwachtingen op deze plaat gelegd, en 'McBain' weet er aardig wat mee te doen. Het is natuurlijk muziek wat niet héél origineel is maar, ik vind het beter dan sommige andere bands in het genre. En dat had hij overigens al wel gecreëerd voor het concert. Ook in deze plaat laat hij zijn veelzijdigheid weer eens zien, en het is om te smullen.
De opener 'The Nuckelavee' is erg strak, vette solo's, krijsende stem zoals we het gewend zijn. Echt lekker om te horen, en zo trekt het album eigenlijk makkelijk door. 'Warlocks Grim & Withered Hags' was al uit maar vind ik ook erg vet. Voor de rest kent het album ook wel meer leukere songs, al vond ik het verder niet benoemingswaardig genoeg. Maar ondanks mijn enthousiasme, is het ook niet helemaal wat ik verwacht. Zoals ik al zei en zoals al eerder benoemt wordt is de plaat eigenlijk best veilig. Hij gaat rustig aan het werk (althans wat je rustig mag noemen), volgens het boekje vooral.
Ik blijf de plaat zeker nog wel vaker draaien wat dat betreft. Blijft al om al, ondanks het lichte kritiek toch gewoon een lekkere rag plaat. Voor de fans erg leuk maar, ik denk voor velen niet heel bijzonder.