Ahhhhhhh heerlijk zoals lekkere vuige zompige bluesrock hoort te zijn. Vergeet Grinderman en The White Stripes even en zet dit waanzinnige album op. Het is mijn eerste kennismaking met de Beasts Of Bourbon, maar wat een kennismaking.
Het begint al gelijk goed met ...I used to give my money to the poor, but i don't care about nothing anymore... i used to watch the t.v. and worry about the war, but i don't care about nothing anymore...
Lekkere simpele en doeltreffende gitaarlijnen met de grove whisky stem van Tex Perkins.
Alle nummers zijn echt fantastisch en zelfs om 7.00 uur 's ochtends krijg je gelijk zin om er een goede fles van het een of ander bij te pakken, mits er maar veel alcohol in zit.
Heerlijk zoals die slepende ronkende gitaren je door het album heen loodsen.
Het nummer
Little Animals is een rustpunt in het album en gelijk het beste nummer met een fantastische tekst, wat begint als een gevoelige "powerballad" eindigt met een leuke twist, gewoon naar luisteren en je begrijpt wat ik bedoel, een glimlach is moeilijk te onderdrukken.
Het laatste nummer is een waardige afsluiter van dit helaas te korte album. Het begint nog rustig met een bedankje voor het water, maar er gaat elke keer een schepje bovenop, tekstueel gezien bedoel ik daarmee, muzikaal blijft het dat geweldige doorrookte geluid wat de hele plaat typeert.
...Thanks for the water and the wine, thanks for giving me such a good time...
Hele vette aanrader...gaat dat uitproberen.
Verslavend!!!