Nadat zij in 1983 Yazoo hadden ontbonden ging Vince Clarke verder met The Assembly en daarna met Erasure.
Alison Moyet ging solo.
Haar eerste solo-album werd meteen haar best verkochte.
Het album stond in Nederland vanaf november 1984 anderhalf jaar in de LP Top-50 met een 5e plaats als hoogste.
Aangewakkerd door Music Box, Sky Channel en dat soort clipzenders die in 1984 opkwamen, leverde deze plaat 3 hits op die iedereen kent, en wel Love Resurrection, All Cried Out en Invisible, maar waarvan slechts All Cried Out daadwerkelijk de Top 40 haalde.
Album is geproduceerd door het producersduo Jolley & Swain (vooral bekend van hun werk voor Imagination) en dat kun je horen ook. Het klinkt typisch jaren 80 gladjes, met veel keyboard-inkleurinkjes en synthetische drums.
De muziek is typische jaren 80-pop met hier en daar soul- of jazzrandje, zonder dat het ergens echt scherp wordt.
Dat alles gedragen door de enigszware stem van de fantastisch zingende Alison Moyet.
Naast bovengenoemde hits of bijna-hits zijn ook Steal Me Blind, Honey For The Bees en de gedragen ballad Where Hides Sleep (wat helemaal typisch '80's klinkt) mooie nummers.
De latere albums van Alison Moyet (hoewel ik ook na 1994 ben afgehaakt) hebben hier een veel te lage quotering.
Voor deze toch nog wel een krappe 3,5.
Grote kans dat je deze op vinyl nog wel terugvindt in kringloopwinkel of rommelmarkt.
Gerust meenemen zeg ik dan.
Op vinyl.