Bruce Soord - Luminescence (2023)

Vol verwachting klopt het hart. Ik ben benieuwd. Zoals altijd naar nieuw werk van Bruce Soord. Met of zonder The Pineapple Thief. Het vrijgegeven liedje klinkt weliswaar heel ingetogen, maar het is wel weer een mooie Bruce song!

Had 'm vanochtend net toegevoegd aan m'n watchlist en zie nu de tracklist; ben ook erg benieuwd, wel erg veel nummers met de bonus erbij, hoop maar niet dat overdaad schaadt...

Het originele album neemt amper 42 minuten van je tijd in beslag. Dus denk ik dat het met de 'overdaad' wel mee zal vallen. Het zijn vrij korte nummertjes. En als het je na die 42 minuten even teveel wordt, kun je de bonusnummers altijd nog op een ander tijdstip beluisteren.
Ik moet Bruce toch meestal wel gedoseerd tot mij nemen.

Dan blijft het mooi!

Maar... we gaan het horen!

Edit: Op de gewone CD uitgave staan maar 12 nummers. Wil je ook de bonusnummers (en meer) hebben, dan zal je - volgens mij - de duurdere cd box moeten kopen.

Enfin ... hieronder de mogelijkheden:

Luminescence CD & blue vinyl bundle - burningshed.com

Dear Life klinkt weer erg fijn. De deluxe versie ook maar weer besteld. Ik blijf toch fan van de beste man en met een complete bonus cd voor mij de moeite ook wel weer waard.

Ook de deluxe editie besteld ! Ben zeer benieuwd !

Ik draag The Pineapple Thief een warm hart toe en Bruce zingt altijd met heel veel gevoel.
Net 3dear Life" even beluisterd. Mooi zeg.
Ondertussen al een cd recensie gelezen :Bruce Soord - Luminescence | Eigentijds | Written in Music - writteninmusic.com

Wat een fijne liedjessmid is Bruce toch. Daarom hou ik van Bruce. Met of zonder The Pineapple Thief. De liedjes lijken inderdaad bedrieglijk eenvoudig, maar het zijn stuk voor stuk weer hele fijne composities. Met een soms indrukwekkend mooie muzikale begeleiding. Ook instrumentaal is het dus heel herkenbaar als een echte Bruce.

Zal ik nou toch maar voor die 'special edition' gaan? Voor nog meer mooie liedjes en de 5.1 surround sound uit een echte doos?
Want deze muziek kun je altijd en overal draaien.

En blijven draaien.

Een eerste luisterbeurt doet vooral het vermoeden bevestigen, wat een heerlijke plaat is dit weer geworden. Vanmiddag de deluxe versie even ophalen bij het Postnl punt. Ben ook erg benieuwd naar de bonus cd.

En volledig eens Alicia, dit kan je blijven draaien.

Voor mij mist het stemgeluid van Bruce wat karakter. Tuurlijk zingt hij vol bezieling. Maar zijn stem weet mij - mede door de eentonigheid van melodielijnen - niet over de gehele plaat te boeien. Het mist wat bite.

Instrumentaal kan dit door een heel mooi ringetje en doet het me denken aan Talk Talk. Aan kwaliteit geen gebrek.

Eerste indrukken zijn positief. Rustig, bijna ingetogen op het eerste gehoor, maar naar blijkt later erg gelaagde muziek, heel smaakvol georchestreerd en heel goede productie. Blijven luisteren!

Vanavond naar concert in Helmond. Support act: Smalltape. Dat is leuk, die wilde ik ook al een keer zien, en kom er nu pas achter dat hij meekomt.

Acoustische optredens van Engelse artiesten vallen wat tegen sinds de brexit. Weinig merch, weinig gitaren mee, geen geld voor een geluidstechnicus, zelf tussen ieder nummer wijzigen van tune, wat best veel tijd in beslag neemt. Zo wordt een optreden van 1,5 uur toch vrij kort als je er ongeveer 10 minuten af moet trekken. Het resultaat: toch een mooi optreden. Zowel Bruce als Jon Sykes waren erg goed bij stem. De vrouwelijke drummer had een mooi gevoel voor jazz ritmes en dat gaf het gehee een relaxte sfeer. Ik snapte sommige keuzes alleen niet. Waarom begin je een concert alleen op je akoestische gitaar met TPT nummers? Ik zou dan beginnen met de rustige akoestische nummers en daarop uitbouwen. Na 2 nummers kwam Jon erbij om nog een aantal nummers samen te spelen: gitaar en bas. Uiteindelijk sloot de drummer aan.

Smalltape in aanloop was leuk, maar wat kaal. Ook hij speelde in zijn eentje met een loopstation. Nadien begreep ik dat Bruce niet wilde dat hij zijn band zou meenemen. Daarom kwamen sommige nummers niet helemaal uit de verf. De krachtsexplosie bij Colours bijv

Bruce Soord wist mij al te verrassen met zijn vorige solo-album die hier bijzonder goed in de smaak viel, ook beter dan de laatste The Pineapple Thief albums.
Zou het hem dat weer lukken met zijn nieuwe album? Het antwoord is overtuigend "Ja!"

Alicia verwoordt het wat mij betreft erg treffend met de term liedjessmid. Het klinkt allemaal niet erg ingewikkeld, maar doordat het zulke mooie liedjes zijn, weet hij je toch steeds weer naar het puntje van de stoel te trekken bij elke beluistering. Mooie melodieën en sterke composities, waarin er niet heel veel lijkt te gebeuren, maar toch meer dan genoeg om het spannend en afwisselend te houden. Sterker nog, om je helemaal in op te laten gaan.

Ik zou het niet beslist onder de noemer prog willen scharen. Gek genoeg roept het qua gevoel, vooral op het gebied van de composities en melodieën wel wat associaties op met Neil Finn van Crowded House. Maar goed, dat kan goed aan mij liggen.

Hoe dan ook, bijzonder sterk album!