menu

Art Garfunkel - Lefty (1988)

mijn stem
2,80 (5)
5 stemmen

Verenigde Staten
Pop
Label: Columbia

  1. This Is the Moment (4:31)
  2. I Have a Love (4:28)
  3. So Much in Love (2:25)
  4. Slow Breakup (3:46)
  5. Love Is the Only Chain (4:08)
  6. When a Man Loves a Woman (4:30)
  7. I Wonder Why (3:22)
  8. King of Tonga (3:28)
  9. If Love Takes You Away (3:49)
  10. The Promise (3:56)
totale tijdsduur: 38:23
zoeken in:
Pieter Paal
Er bestaan veel covers van de doowop-song 'So much in love' (o.a. The Housemartins deden het), maar die van Art Garfunkel vind ik wel de beste.

Fedde
Beetje vergeten album van Garfunkel. Nergens is het gemis aan inbreng van Paul Simon zo sterk te voelen als op dit soloalbum. Hij staat er alleen voor en het lukt maar net niet. Het songmateriaal is niet overtuigend en tot overmaat van ramp laat de producer er een galmbak op los waardoor Art's stem afglijdt naar ijle en steriele sferen. Was niet nodig: de man kan heus wel zingen! Met een beetje andere, meer natuurlijke productie had het een stuk beter kunnen klinken. Dieptepunt: When a man loves a woman. Maar toch ... er is hier en daar best wel wat te genieten: De nummers 2,7 en 10 zijn helemaal niet slecht. Verder een beetje middelmatig allemaal, vooral de nummers van S. Bishop. Van de schrik liet de heer Garfunkel hierrna 9 jaar niet meer van zich horen. Zal ook niet best verkocht zijn ben ik bang.

avatar van E-Clect-Eddy
3,5
Die arme Art Garfunkel.... eeuwig beroemd als de krullenbol naast Paul Simon.

Ten tijde van dit album was hij al 45/46 en maakte hij een album die niet veel anders is dan de vorige 5 solo-albums die hij toen al 15 jaar lang maakte. Okay, het is een 80s album en dus iets meer ruimte voor synths maar niet te veel want hij poogt tijdloze muziek te maken. Het grootste gebrek aan dit album is het ontbreken van tekstueel sterke nummers waar Art zijn magie op kan los laten.

Dit is echt geen slecht album maar het is wel veel herhalingen van zetten en weinig muzikale of stemtechnische progressie. Geen Art die Rockt of Synthpop omarmt of een Punkerige strot opentrekt misschien mocht dat ook niet van het label, wie weet? Daar waar zijn oude maatje continue opzoek is naar andere inspiratiebronnen in den vreemden, doet Art veel van hetzelfde. De vraag is dan ook waarom zou je dit album kopen als je al 5 andere hebt die hetzelfde klinken maar met sterkere teksten?

Ook al is Paul Simon muzikaal en tekstueel de betere van het duo dat ze ooit vormde, toch heb ik Art hoog zitten. Hij is gewoon goed in het interpreteren van andermans werk en die stem is gewoon prachtig, beter dan die van Paul ook als die daar iets meer mee durft te variëren.

De betere nummers: I Have a Love, Love Is the Only Chain, I Wonder Why

avatar van Wandelaar
3,0
E-Clect-Eddy schreef:
Die arme Art Garfunkel ..... Het grootste gebrek aan dit album is het ontbreken van tekstueel sterke nummers waar Art zijn magie op kan los laten.
Daar ligt inderdaad het belangrijkste pijnpunt op dit album. Garfunkel is afhankelijk van de teksten die hij aangeleverd krijgt, maar met dit materiaal is er weinig emotionele klik. Met de wat te galmende productie erbij wordt het te steriel en te weinig persoonlijk. En dat terwijl het juist een heel persoonlijk album had moeten zijn, gezien ook de jeugdfoto op de hoes. Wat moet Art met een King of Tonga? Beetje jammer, zoals mijn neef hierboven ook al terecht opmerkte.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:57 uur

geplaatst: vandaag om 12:57 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.