Chat Pile - Cool World (2024)
mijn stem
59 stemmen
Verenigde Staten
Metal / Rock
Label: The Flenser
-
I Am Dog Now (3:53)
-
Shame (3:45)
-
Frownland (3:55)
-
Funny Man (3:30)
-
Camcorder (6:23)
-
Tape (4:12)
-
The New World (4:30)
-
Masc (4:09)
-
Milk of Human Kindness (4:49)
-
No Way Out (3:35)
3
geplaatst: 14 oktober 2024, 12:58 uur
Haalt Cool World hetzelfde niveau als God's Country? Spannond! En het antwoord is: zo goed als. En als dit de plaat zou zijn waarmee ik de band ontdekte zou ik 'm wellicht beter vinden dan de illustere voorganger. Het "ontdekeffect" valt niet te onderschatten.
Het basisgeluid van deze band bevalt me gewoon al zo ontzettend goed. Het is allemaal heerlijk bot, gewelddadig en in je gezicht. Zanger Raygun Busch (Reagan Bush vat u 'm?) blaft zich een weg door de plaat. Ik word blij van deze man: als hij "HUMAN FLESH" aan het schreeuwen is op een nummer als Rainbow Meat (niet op deze plaat, maar op de eerste EP) moet ik gewoon ontzettend glimlachten omdat hij er op de en of andere manier zoveel absurditeit in weet te leggen. Live wordt dat versterkt omdat hij er als een knuffelbeer uitziet als hij met zijn ontblootte Amerikaanse pens blootsvoets over het podium ijsbeert.
Op Cool World is het geluid misschien nog net een graadje botter dan op het zelf-geproduceerde God's Country. Tegelijk zit in sommige nummers iets meer lucht. Dynamiek dus! En ook: soms wat goth-vibes. En ook: nog meer kORN-achtige baslijnen, het swingt als een tiet. De nu-metal waar de bandleden naar luisterden toen ze jonge mannetjes waren komt naar buiten, alleen klink dit als iets wat nu-metal had moeten zijn in plaats van de gebakken lucht die het was.
Fun Fact: Cool World is op de dag af exact 30 jaar na het debuut van kORN uitgebracht, volgens de band volledig toevallig.
Het niveau is constant hoog, met geen uitschieters naar boven en beneden. Op Camcorder en Milk Of Human Kindness wordt met ruimte en atmosfeer gespeeld, op een manier die we nog niet eerder hoorden. Shame is heel melodieus en had bijna van Nirvana kunnen zijn ware het niet voor de hele lage grunts op het einde. Frownland is helaas niet de Beefheart-cover waarop ik hoopte maar wel heel tof. Het favorietst zijn Masc, Funny Man, The Real World en No Way out.
Het enige wat deze plaat mist is een nummer dat de hele plaat het heelal inschiet als Grimace_Smoking_Weed.Jpeg. Maar dat nummer is dan ook zo'n uitzondelijke gebeurtenis waarvan ik niet perse verwacht dat die zo even worden uitgepoept.
Live zien op Roadburn en hopelijk meer!
Het basisgeluid van deze band bevalt me gewoon al zo ontzettend goed. Het is allemaal heerlijk bot, gewelddadig en in je gezicht. Zanger Raygun Busch (Reagan Bush vat u 'm?) blaft zich een weg door de plaat. Ik word blij van deze man: als hij "HUMAN FLESH" aan het schreeuwen is op een nummer als Rainbow Meat (niet op deze plaat, maar op de eerste EP) moet ik gewoon ontzettend glimlachten omdat hij er op de en of andere manier zoveel absurditeit in weet te leggen. Live wordt dat versterkt omdat hij er als een knuffelbeer uitziet als hij met zijn ontblootte Amerikaanse pens blootsvoets over het podium ijsbeert.
Op Cool World is het geluid misschien nog net een graadje botter dan op het zelf-geproduceerde God's Country. Tegelijk zit in sommige nummers iets meer lucht. Dynamiek dus! En ook: soms wat goth-vibes. En ook: nog meer kORN-achtige baslijnen, het swingt als een tiet. De nu-metal waar de bandleden naar luisterden toen ze jonge mannetjes waren komt naar buiten, alleen klink dit als iets wat nu-metal had moeten zijn in plaats van de gebakken lucht die het was.
Fun Fact: Cool World is op de dag af exact 30 jaar na het debuut van kORN uitgebracht, volgens de band volledig toevallig.
Het niveau is constant hoog, met geen uitschieters naar boven en beneden. Op Camcorder en Milk Of Human Kindness wordt met ruimte en atmosfeer gespeeld, op een manier die we nog niet eerder hoorden. Shame is heel melodieus en had bijna van Nirvana kunnen zijn ware het niet voor de hele lage grunts op het einde. Frownland is helaas niet de Beefheart-cover waarop ik hoopte maar wel heel tof. Het favorietst zijn Masc, Funny Man, The Real World en No Way out.
Het enige wat deze plaat mist is een nummer dat de hele plaat het heelal inschiet als Grimace_Smoking_Weed.Jpeg. Maar dat nummer is dan ook zo'n uitzondelijke gebeurtenis waarvan ik niet perse verwacht dat die zo even worden uitgepoept.
Live zien op Roadburn en hopelijk meer!
* denotes required fields.
* denotes required fields.