Belle & Sebastian - Fold Your Hands Child, You Walk Like a Peasant (2000)

Ik ben het wel eens met Kaaasgaaf, dit album wordt altijd gezien als het zwakste B&S album (Storytelling buiten beschouwing gelaten), terwijl hij zeker net zo goed is als 'The Boy With The Arab Strap', misschien zelfs iets beter. 'I Fought In A War', 'The Model', het ondergewaardeerde 'Waiting For The Moon To Rise', 'Don't Leave The Light On Baby', 'Women's Realm' en 'There's Too Much Love' zijn allemaal fantastische nummers. Alleen 'Beyond The Sunrise' en 'Family Tree' vind ik wat minder. Misschien is dat typische B&S sfeertje van de eerste albums en EP's hier wat minder aanwezig... Toch is deze plaat mij zeker 4* waard. Ik denk dat de 'mindere' periode van B&S niet te wijten is aan het feit dat andere bandleden meer input kregen, maar aan het proberen te veranderen van de sound. Op de eerste twee albums en een stel EP's was die sound geperfectioneerd, en vanaf The Boy With The Arab Strap proberen ze langzaam die sound uit te breiden, wat nog niet altijd even goed lukte. Een nieuwe sound hebben ze wat mij betreft pas op The Life Pursuit volledig onder de knie.

Niet spectaculair, maar toch wel lekkere muziek. B&S blijft toch in staat om niet te versmaden popmuziek te produceren. Nooit blasé of nietszeggend. Lekkere sfeer.

Belle & Sebastian langzaam op hun retour.
De eerste 4 tracks zijn echter nog ontzettend goed. Waiting For The Moon To Rise staat in mijn top 3 B&S-nummers en Beyond The Sunrise is een prachtig staaltje edelkitsch waar Lee & Nancy een puntje aan kunnen zuigen.

Verbazend...
"Niet spectaculair", "op hun retour"...
Vandaag het complete werk van B&S nog eens doorgenomen en deze springt er voor mij duidelijk bovenuit. Neem nou Beyond The Sunrise...dat lied - en met deze zo'n 6 andere op dit album - is echt helemaal àf! Perfecte liedjes met scherpe teksten, lieflijk voorgedragen levensellende. Gewoon zoals het hoort. Heerlijk!

Sterker nog, de beste B&S wat mij betreft. Of, wat voor mij geldt: 'de minst saaie momenten'. Leuk!

Ik vind nou juist dat dit album na track 4 behoorlijk saai wordt en juist The Boy With The Arab Strap geen enkel zwak moment kent.

Ach ja...

Nah, in ieder geval nog steeds mijn favoriete B&S.

Het is je gegund, hoor...

Dankje!

Na een eindeloos durende Belle and Sebastian-addictie die nog steeds bezig is, is dit inmiddels niet meer mijn favoriet. Toch blijft die 4 staan, dit is één van de meest onderschatte platen die ik ken. En gewoon veel beter dan The Boy With The Arab Strap of Dear Catastrophe Waitress.

really?

De eerste 2 nummers vind ik briljant, daarna zakt het niveau ver onder dat van alle andere platen van B&S. Maar goed dat is mijn idee.

Ja, ik vind deze echt beter dan The Boy of Dear Catastrophe Waitress. Maar inmiddels ben ik er achter gekomen dat de rest van de albums van Belle and Sebastian toch een stukje sterker zijn dan deze. Het 'alle bandleden komen aan bod'-idee werkt uiteindelijk toch niet zo goed. Maar de Stuart-liedjes zijn zo goed dat ze de plaat makkelijk redden. Nee, deze blijft op vier sterren staan.

Zoals eerder gezegd is het 'alle bandleden komen aan bod'-idee helemaal niet typerend voor dit album, de enige 2 B&S-platen waarop Stuart alle nummers schreef waren de eerste 2 en sindsdien is er altijd ruimte gemaakt voor een paar bijdrages van anderen. Maar als ik me niet vergis wordt in High Fidelity (de film, niet het boek) een gesprek gevoerd over B&S en dan wordt gezegd dat het bij deze plaat mis ging omdat hier andere bandleden de ruimte kregen voor compositorische bijdrages, daarbij dus over het hoofd ziend dat dit op de voorganger reeds het geval was. Mijn theorie is dus dat door die film dat idee bestaat, maar misschien is dat onzin (en misschien herinner ik het me wel verkeerd, moet die film binnenkort eens terugzien, lijkt me sowieso geen straf). Dit blijft ieder geval mijn absolute favoriet van de band, al vind ik de eerste 4 albums en 7 EP's allemaal bijna even geniaal. Stiekem hoop ik dat op een dag deze band het vuur in zichzelf terug vindt en weer eens iets echt bijzonders gaat maken. Wat ze tegenwoordig doen is niet meer dan vermakelijk, echt mijlenver onder hun oude niveau.

Voorlopig een 3,5*, maar eigenlijk weten alleen de eerste twee liedjes me echt wat te doen. Dit steekt toch wel heel schraal af tegen The Boy With The Arab Strap, die ik gisteren nog draaide. Snap ook wel dat ik destijds ben afgehaakt toen dit album uitkwam.

Ik ben het eens met Kaaasgaaf wat betreft dit album, het is ook mijn favoriet van de band.

Ook mijn favoriet. Ik dacht dat ik de enige was...
De productie is hier ook mooi warm. De openingstrack is zo mooi.

Ik leerde het liedje There's Too Much Love kennen en daardoor ook deze groep dankzij de film Hoje Eu Quero Voltar Sozinho. Daardoor nu dit album zonet een eerste kans gegeven.

Ik begin met 4*

Het beste album van B&S en ik ben niet de enige die dat vindt zie ik hierboven. Alleen het debuut is bijna net zo fijn. Waiting for the Moon to Rise is misschien wel het mooiste B&S nummer. Ook opener I Fought in a War en The Model zijn sterk.
Halverwege het album even een dipje, maar het album veert weer op. Het zijn nummers met een heerlijke begeleiding met prachtige strijkjes. Ook in Women's Realm erg fraai aanwezig. Family Tree en There's Too Much Love zijn de twee prachtige afsluiters.
Een ruime 4*.