Belle & Sebastian - Fold Your Hands Child, You Walk Like a Peasant (2000)

Yak is me weer net voor..... Ook Storytelling al gehad?

Ietwat wisselvalliger dan het gemmiddelde Belle and Sebastian album. Maar ook met een van hun beste liedjes ooit (There's too much love).

Wat een ongelooflijke Samson en Gert titel heeft deze band. Ik weet verder niks van de band, behalve dan dat het een hele goede schijnt te zijn. Sorry dat ik hier over begon dan.

Nee hoor. Was ik ook niet van plan want die heb ik zelf niet en ik wil graag het album erbij hebben voor de titels-dubbelcheck



Met dat laatste ben ik het eens, en dat redt dan ook (samen met 'Family tree') dit zéér middelmatige album.

Dit is het enige Belle and Sebastian album dat ik heb. Ik vind het een erg mooie plaat, maar ik begrijp uit de berichten hier dat het een van hun mindere is... Waarom, en welke platen van deze band zijn wel absolute aanraders?

"Mindere plaat" is natuurlijk een relatief begrip bij Belle & Sebastian

Het probleem met deze cd is dat er geen lijn in te bekennen is. Het hangt als los zand aan elkaar.

Aangezien ik geen enkel probleem heb met los zand (als Guided By Voices-fan ben ik wel wat meer gewend ), vind ik dit dan ook geen zwakkere release.

Er valt ook hier alweer veel te lachen ( 'Cause Lisa learned a lot from putting on a blindfold / While she knew she had been bad / She met another blind kid at a fancy dress / It was the best sex she ever had ).

Mijn absolute aanrader binnen het B & B-oeuvre blijft toch wel "The boy with the arab strap". Ik heb me sufgeluisterd naar die cd terwijl ik menige "summers wastete"

Ha! Toevallig is "Summer Wasting" een nummer waarmee ik mij ook maar al te goed kan identificeren. De perfecte soundtrack voor mijn vakanties uit die tijd (nog steeds wel een beetje ).

"I spent the summer wasting/The time was passed so easily/But if the summer's wasted/How come that I could feel so free?"

"Fold Your Hands..." was het laatste Belle & Sebastian album dat ik kocht. Het album wordt vaak bekritiseert en ik maakte mij al op voor een tegenvaller. Wat blijkt, ik vind 'm geweldig! "I Fought in a War", "The Model" en "There's Too Much Love" zijn heerlijke nummers. De drie voorgaande albums waren dan wel wat beter maar dit blijft een typisch Belle & Sebastian album zoals enkel zij het kunnen maken!

Een dik verdiende 4.

Ook ik vind dit zeker geen tegenvaller. Zit hem nu te beluisteren en ik merk dat ik hem eigenlijk niet eens zo veel slechter vind als de andere B&S albums. Volgens mij praat iedereen dat elkaar ook een beetje aan (iedere band moet toch ook zijn mindere album hebben nietwaar).
Zo'n mooi liedje als The Model............zucht.........nee hoor: gewoon een goed album.

Er staan een paar nummers op waar ik duidelijk minder mee heb en dat heb ik bij de andere B&S albums niet zo duidelijk (Storytelling uitgezonderd). Dat maakt hem voor mij toch net wat minder.
Met Nice Day for a Sulk, Waiting for the Moon to Rise en Don't Leave a Light On heb ik bijvoorbeeld weinig en Beyond the Sunrise vind ik zelfs het slechtste B&S nummer ooit.
De andere zeven compenseren dat flink hoor. Zeker het prachtige Women's Realm en vooral en bovenal het geweldige There's Too Much Love.

Ik ken dit album nog niet echt. Ik ken wel Waiting for the moon to rise. prachtig gezongen door isobel.

Ik heb het album eindelijk volledig eens gehoord. Ik moet zeggen dat ik er wel voor te vinden ben. Isobel's stem komt hier weer perfect naar voren in de nummers. De cd is idd minder coherent dan de anderen, maar ik vind hem wel goed.

Inderdaad, dat gevoel heb ik ook bij deze plaat. De recensenten die "arab strap"en "sinister" zo veel sterker vonden, waren bijna nergens te bekennen toen deze uit kwamen, en nu Belle & Sebastian bij een groter publiek bekend zijn, waren die platen opeens veeeeeel beter. Ben ik het niet mee eens, sterker, ik vind Beyond the sunrise juist een van hun beste liedjes ooit. Wel jammer dat Isobel Campbell de groep verlaten heeft.

minder b&s album, ondanks "there's too much love" en "waiting for the moon to rise"... op 23 mei komt trouwens en b&s singles & ep verzamelaar uit: http://www.play.com/play247.asp?page=title&r=CD&title=610702

Op 1 of 2 na heb ik al die EPs allang los gekocht.

Ha heerlijk: dat is lekker handig ! Van mag het, en ik ga hem dan ook zeker aanschaffen.

Ik heb die EP's allemaal. Zo te zien zijn het de jeepster-ep's. Handig voor de mensen die ze niet hebben inderdaad. Die hebben altijd een hoop mooie liedjes gemist.

Buiten dat, is het gewoon erg prettig om alles overzichtelijk op een cd-dubbelaar te hebben staan

Tja, Belle & Sebastian, wat moet ik ermee. Variërend van briljant tot slaapverwekkend. De cd begint met het beste nummer om vervolgens af te glijden naar een zeer bedenkelijk niveau (nummers 4 t/m 8 ). Gelukkig zijn de laatste 3 nummers weer wat beter. 3*

allmusic heeft dezelfde ervaring als ik, de eerste twee nummers zijn ultiem briljant.....daarna wordt het allemaal iets minder.

trouwens voor mij wel de mooiste B&S hoes....

De eerste 4 nummers om te smullen, het 5e nummer prachtig en dan komt er enige wisselvalligheid. There's Too Much Love is een meer dan behoorlijke afsluiter. Fold Your hands...hoort bij het betere werk van B&S.

Iemand trouwens al opgemerkt dat de meisjes op de voorkant de meisjes uit Múm zijn? Of heb ik dat verkeerd?

Dat is al heel lang bekend

Dat nummer is geschreven en gezongen door Sarah.
Isobel zingt op dit album ''Beyond sunrise'' en ''Family Tree'', waarvan ze de eerste ook zelf schreef en de andere voor haar werd geschreven door Stuart (waar ze toen ook nog iets mee had)
Stevie zingt/praat mee op Isobel's Beyond Sunrise en doet leadvocals op het door hem geschreven The Wrong Girl. De rest van de nummers is gezongen en geschreven door Stuart (al zal iedereen z'n steentje hebben bijgedragen aan het eindresultaat).

Dit album is dus een echt groepsproduct en aangezien ik niet alleen fan ben van Stuart maar van de gehele band, ben ik daar erg blij om. De afwisseling werkt hier bovendien erg goed.

Na ''If You're Feeling Sinister'' is dit ook zeker mijn favoriete B&S-album. De songs, de sfeer, de arrangementen en de teksten, alles is hier even prachtig. Er staat ook geen enkel zwak moment op in mijn beleving. Misschien dat ik The Wrong Girl nét iets minder vind dan de rest, maar ook dit is natuurlijk een geweldige song en ik zou me het album niet kunnen voorstellen zonder dit nummertje. De rest is allemaal even tranentrekkend mooi!
Van het poëtische The Model tot het soulvolle Don't Leave The Light On Baby, van het sferische Waiting For The Moon To Rise tot het bittere The Chalet Lines, van het quasi-speelse Family Tree tot het uitbundige Women's Realm etc. etc.

Nu ik er zo over nadenk vind ik hem misschien zelfs wel nóg beter dan Sinister, terwijl ik toch altijd zeg dat dát mijn favorite B&S-album is. Nou ja, het zijn naar mijn smaak gewoon de 2 mooiste albums die de band gemaakt heeft, al draag ik álles wat de band tot nu toe uitgepoept heeft (van sountrack tot e.p.'s etc.) een zeer warm hart toe (en dan niet vanuit de kritiekloze navolging van een fan, maar ómdat het ook allemaal ijzersterk is, en ja óók het supergelikte pad waar ze zich tegenwoordig op begeven).

Kan iemand mij uitleggen waarom dit album door iedereen hier wordt gezien als een mindere? Ik bedoel, The Boy With The Arab Strap staat ook vol met prachtige songs en heeft een heel fijne sfeer maar is in mijn beleving toch stukken wisselvalliger. Toch noemen veel mensen dat album hier als stukken beter. Begrijp ik niets van....

Nou ja, dat ik zo uitermate positief over dit album ben kan er misschien ook iets mee te maken hebben dat het mijn eerste kenningsmaking met B&S was.

Ook mijn eerste B&S plaat, en ik kan hem nog steeds waarderen, alleen zin er veel beteren natuurlijk.

Ik kan niet voor iedereen praten maar zelf vind ik dit een beduidend minder album dan de eerste twee (en ook minder dan de latere trouwens) juist omdat het een groepsprodukt is (ik heb liever dat Stuart diktatortje speelt), en omdat er een aantal draken van nummers opstaan (Beyond the Sunrise, Don't Leave The Light On Baby, Nice Day For A Sulk, Family Tree). Als geheel is dit album gewoon te mager.

vind ik ook...
de eerste twee nummers zijn briljant, daarna wordt het minder en minder, af en toe zelfs tenenkrommend...

Vind ik ook, alleen The Chalet Lines vind ik nog wel leuk.

Nummer 2, 9 en 11 zijn voor mij dé nummers.

Ach kom op, de nummers die je noemt zijn juist fantastisch! Zéker Family Tree! Dit is helemaal geen mager album. Ik heb inmiddels alle B&S-albums/e.p.'s/etc. en kan zonder twijfel zeggen dat ik deze hun beste vind (ja, beter nog dan If You're Feeling Sinister). Het heeft hoe dan ook het mooiste en rijkste geluid. En de nummers zijn fantastisch, intrigerend, tranentrekkend mooi en wonderschoon gearrangeerd!
Ook dat er geen lijn in het album te bekennen zou zijn vind ik echt onzin. Het is een geavarieerde plaat, maar hij heeft toch wel een heel eigen sfeer en gevoel waar alle nummers perfect inpassen.
Nee, jullie moeten allemaal niet zo zeuren en High Fidelity napraten. Deze plaat is geniaal!

Dat begon al op een album hiervoor hoor. Op The Boy With The Arab Strap werd ook al zeker een derde door andere bandleden dan Stuart geschreven.