Efterklang - Parades (2007)

eerste stem...

geniale plaat: pop meets minimaal klassiek meets steve reichiaanse polyfonie meets subtiele electronica

mum op lsd

Ben hier erg benieuwd naar.

*kwijl*

Wat een geweldig album is dit. Polygyne is zo mooi, zo dynamisch, lekker met de hele band zingen, als een echte groep. De band gaat hier een hele andere kant op vergeleken met hun experimentele electronische plaat Tripper. Het is bombastischer, meer orkest, meer met de hele groep zingen, en toch blijft het Efterklang, met hun eigen stijl, en nog altijd de electronische invloeden.

De eerste 4 nummers zijn echte uitblinkers, dan tot Caravan is het mooi, maar het zijn geen opvallende nummers, luistert gewoon lekker weg als je het hele album luistert. Maar dan Caravan met erachter het prachtige Illuminant. Dan tot slot Cutting Ice To Snow, wat een lekkere afsluiter, beginnend met een zachte trompet en harmonica (volgens mij?), een heerlijk rustig piano stukje erop volgend, de gitaren vallen in, en dan rammen de trommels erop los, en Efterklang schreeuwt de laatste kreten.

Vergeleken met Tripper geeft dit album me na het beluisteren ervan een goed gevoel (ik vond Chapter 6 van Tripper een beetje een deprimerend nummer ^^), en ik kan er naar blijven luisteren! 4,5*

Hier ben ik erg benieuwd naar

Eerste impressie is erg positief. Vooral het eerste nummer is echt prachtig met een fantastische opbouw.
Verder is dit een beetje Sufjan Stevens, veel koortjes, bombastische trommels en sprookjeselekronica.

Heb dit net via de luisterpaal beluisterd. Ik had er nog nooit van gehoord, maar is dit eventjes geweldig zeg.
Sufjan uit zijn eenvoud getrokken en overgoten met een polyfonische sfeer. Duidelijk het resultaat van de veelkoppige band.
Dit komt zeker in mijn verlanglijstje. Voor nu een *4.

Mirador en Maison de Reflexion zijn geweldig, net als de clip voor Mirador.

Veel goede recensie's gelezen over dit, maar het viel me toch een beetje tegen... Als je me zou vragen wat valt dan tegen?, ik zou het je niet kunnen zeggen. Het is afwisselend, maar voor mijn gevoel komt de muziek niet tot een uiting. het blijft een beetje steken.
Zie het als volgt; je hebt een geniaal idee voor een boek, echt super geniaal en in je hoofd is het helemaal perfect maar je hebt niet de capaciteiten om het op papier te zetten. Dit beschrijft een beetje mijn gevoel rond dit album

Dit is hoe ik er nu over denk, maar goed... mijn mening qua muziek veranderd vaak, naar mate ik het meer luister.

3*

En verder met het luisteren voor m'n jaarlijst 2007...

Dit album is toch een beetje een enigma voor me. Ik vind het mooi maar weet eigenlijk niet zo goed waarom. Het is de eerste keer sinds ik ze in november live in London heb gezien en de muziek gaat nu toch meer voor me leven hoewel ik het euforische sfeertje (denk Arcade Fire maar dan anders ) van het concert wel een beetje mis bij dit album. Het is intrigerende muziek maar er moet wel een keer een moment komen dat dat gevoel omslaat in bewondering want anders ben ik bang dat het toch niet beklijft.

Neemt niet dat ik wel durf te stellen dat deze band voor mij toch wel de ontdekking van 2007 is en dat alles doordat ik bij toeval een YouTube filmpje van een optreden van hun te zien kreeg.

De hoes van deze als je hem op vinyl hebt is heel erg mooi.
Mijn broer heeft hem ze gekocht en heeft het laten zien. Als het om doe hoes ging was het zeker de moeite van het kopen wel waard....
Hoe de plaat echter is zou ik niet weten maar oudere dingen van ze vind ik niet echt boeiend dus denk dat ik deze ook maar ff laat voor wat het is.

Parades lijkt eigenlijk qua klankkleur helemaal niet meer oudere werk. Tripper word gedomineerd door electronica en die is nu helemaal op de achtergrond gekomen en daar voor in de plaats zijn een karrevracht aan extra muzikanten (strijkers, blazers, percussionisten, koren) gekomen.

Deze plaat blijkt voor mij echt een groeibriljantje. In eerste instantie ergerde ik me vooral aan de juichende koortjes en trof de plaat me als een erg intellectueel en afstandelijk werk. Maar de plaat groeide met elke luisterbeurt. Intussen vind ik het een heerlijk excentriek, muzikaal verhalend epos waar ik helemaal in op kan gaan en dat zijn weg naar de cd-speler steeds vaker vindt. Ik heb zelfs al een cd aan goede vrienden cadeau gedaan, zo goed vind ik het. En een plekje in mijn top10 ervoor gereserveerd met de bijbehorende 5 sterren natuurlijk.

heeeeel mooi

Weet niet zo goed wat ik met deze muziek moet..

Prachtig!

Ik vind het best wel heel jammer dat Efterklang geen orkestje meer is zoals hier op Parades..
Piramida en Magic Chairs zijn knappe albums maar deze plaat is de Efterklang die ik het liefste hoor. Superprachtiggeweldigmooi album.