Okkervil River - Down the River of Golden Dreams (2003)

leuke hoes, leuke muziek, jammer dat ik nergens platen vind van hen

ben benieuwd naar hun nieuwe album!

klinkt als the decemberists, magnolia electric co, songs: ohia, bright eyes...

... en neutral milk hotel

De beste plaat van 2003.

Ik luister nu net voor de eerste keer......maar wat is dit heerlijke muziek. Toch leuk dat je soms erg leuke dingen tegenkomt bij andere mensen op de harde schijf

Nog net wat beter dan Black Sheep Boy

4,5*

Bij mij net andersom Black Sheep Boy 5 sterren en deze 4. Beiden prachtige albums.

Ik zal ze allebei nog eens goed beluisteren (dit album vandaag al 3x).

Blanket and Crib is echt een kippevelnummer!

Neig steeds meer richting 5*, maar laat 'm even een tijdje bezinken.

Ondertussen al 5*, en een derde plek in m'n top 10, maar 't is niet ondenkbaar dat ie nog verder stijgt.
Ik kan me door dit album er nooit toe zetten om Black Sheep Boy op te zetten, omdat ik die gewoon een stuk minder vindt.

Tsja, smaken verschillen he? Vind Black Sheep Boy echt stukken beter, dit is wat meer onsamenhangend ofzo. De andere bezorgt mij meer kippenvelmomenten

I'm with Spuit 12 wat dit betreft. Ook ik vind Down the River of Golden Dreams beter dan Black Sheep Boy. Al ontlopen ze elkaar niet veel. Mooiste nummer van dit album vind ik Seas Too Far to Reach.

Leuk album, misschien een tikje te saai voor mijn smaak, maar The War Criminal Rises and Speaks vind ik zo geweldig (combinatie indrukwekkende tekst en muziek) dat ik hem een mooie 4 sterren geef.

Er zijn zo van die zangers/stemmen en bands die ik al na de eerste noot sympathiek vind. Dit is er zo 1 van. Een belangrijk kenmerk is dan dat de liedjes op zich niet zo heel belangrijk zijn omdat ik de algemene sound gewoon graag mag. Favorieten kan ik dus voorlopig niet noemen maar ik weet wel dat het een heel album lang weet te boeien. De stem lijkt op de zanger van American music club, btw.

Ik start hoog, bij 4*, maar dit pakte me van bij de eerste keer: 't kan nog meer worden. De stem heeft wat weg van de zanger van The Decemberists, soms erg hoog, maar zonder de controle ooit te verliezen. Ik vind deze nog beter dan Blacksheep Boy, en waarschijnlijk vind ik 'The stages name' hun beste. Laat me naar alle platen nog een paar keer luisteren voor een definitief oordeel.

4,5* dus. prachtige plaat, ik kan echt geen minder of favoriet nummer aanduiden. Zakt helemaal niet in, het laatste nummer behoort zelfs tot de betere. Aanrader!

'k Heb dit groepje pas recentelijk leren kennen... Heel erg mooi allemaal...

We beginnen met een 4, want dit bevalt me wonderwel ...

Moet je Black Sheep Boy eens proberen, die is nog beter dan deze (vind ik dan). Prachtige muziek idd.

Zó mooi.

Okkervil River heeft tot nu toe niks slechts kunnen doen. The Stand Ins heeft inmiddels al m'n top 10 gehaald, The Stage Names kan elk moment naar de 4,5* gaan, en deze staat daar al, vanaf de eerste keer dat ik het hoorde.

Dit is muziek waarvoor ik gelijk val. De emotie, de prachtige arrangementen en de niet perfecte, maar gevoelige stem zorgen voor zowel kippenvel als een brok in m'n keel. Wat een prachtige sfeer ook. Alsof ik me waan in een of andere Amerikaans dorpje omringd door bergen en bossen. Het zijn dit soort sfeervolle plekken waar ik maar al te graag verblijf in bepaalde muziek. The Velocity of Saul at the Time of His Conversion is hier het absolute hoogtepunt, slecht wordt het echter nergens. Op naar meer platen van een band die ongetwijfeld naar een van mijn grote favorieten zal uitgroeien.

Serieus? The Stand Ins vóór The Stage Names, Black Sheep Boy en deze plaatsen? Ondenkbaar (voor mij)!

Vanaf deze plaat werd Okkervil River interessant (heb niet zoveel met de eerste twee) voor mij. Sterke nummers te over, ik noem een For The Enemy, een The Velocity Of Saul At The Time Of His Conversion ("Little needles of sodium unstitch the seams of the sky", wat is het toch een verdomd mooie zin!), een Maine Island Lovers maar eigenlijk is alles goed. Nét geen The Stage Names niveau, deze staat bij mij zeker even hoog aangeschreven als Black Sheep Boy (= hóóg).

Prachtband.

Eigenlijk vind ik yellow wel 1 van de mooiste nummers die ik ken

Hier spreekt een grote Okkervil River fan.

Het valt me op dat de vroeger albums meer op Shearwaterplaten lijken dan bv. de twee laatste van Okkervil (Stage Names, stand ins). De twee laatstgenoemden zijn meer uptempo en instrumentaler.

De twee favorieten tot nu toe zijn The Velocity... en Dead Faces. Maar dit kan natuurlijk veranderen daar ik mijn derde luisterbeurt maar net heb afgerond. Ervaring leert me dat ik met Okkervil River veel geduld en luisterbeurten nodig heb om de waarde van hun albums ten volle te kunnen schatten.

Nog iets... The Velocity is zo'n nummer dat mijn overtuiging bewijst. Een goedgeschreven tekst is zo ontzettend belangrijk in muziek. Dit is met dit nummer het geval. Die tekst is zo goed dat de melodie vanzelf komt. De zang komt daardoor heel natuurlijk en vlot over terwijl er toch redelijk snel wordt gezongen. Héérlijk!

3,5 * omdat ik de Okkervil River platen met The Stage Names vergelijk en deze er dus, nog niet, aan kan tippen. Later meer...

correctie: hierboven had ik het over Dead Faces.

En dat terwijl The Velocity of Saul at the Time of His Conversion nog net iets mooier is ook...

Op aanraden van iemand ben ik dit album eens gaan luisteren, nadat ik Black Sheep Boy al meerdere malen had beluisterd. Ondanks dat op Black Sheep Boy de geweldige nummers For Real en So Come Back, I'm Waiting (misschien wel de beste Okkervil River nummers) staan, vind ik dit album over de gehele linie beter dan Black Sheep Boy, komt omdat het niveau zeer constant is en er eigenlijk geen zwak nummer op staat.

Misschien is de intro een beetje saai, maar dat kun je ook zien als een rustige intro naar een fantastisch album. Verder is het niveau vanaf het begin zeer hoog tot het einde met als hoogtepunten For The Enemy en Maine Island Lovers.

Zeker wel een 4.5* waard.

Inderdaad dit album is van een constant niveau. Maar dit voorkomt wellicht ook waarom er geen echte uitschieters op dit album staan. Het eerste album was wat speelser, en de kritiek op dat album lijken zij met dit tweede album iets te serieus te hebben genomen. Niettemin heb ik genoten van dit album. De beste nummers zijn Blanket and Crib en de twee nummers die daarop volgen. Tegen het einde aan wordt het allemaal iets minder, en lijkt er een beetje sprake te zijn van een gebrek aan frisse ideeën.

Ik vind juist dat er wel uitschieters staan op dit album. Die maken voor mij het album helemaal geweldig. For The Enemy, Maine Island Lovers, Seas To Far Too Reach. Ik heb nog nooit een band gehoord die met zoveel gevoel en emotie 'la la la' kan zingen.

Fantastisch album met inderdaad een groot aantal uitschieters. Voor mij zijn die vooral The War Criminal Rises and Speaks (hoe intens kan een song zijn?), The Velocity of Saul (dat refreintje is niets minder dan hemels) en Maine Island Lovers, waar mijn gemoed altijd van vol schiet. Beste album van Okkervil River wellicht al moet ik hun 2 laatste worpen nog wat beter leren kennen.

Middels Shearwater bij Okkervil River terecht gekomen en er een band bij gekregen die bij mij wel in de smaak valt. Het heeft een passie over zich, waarin als er uitgepakt wordt je wel meegetrokken moet worden. Niet alles vind ik van een evenhoog enthousiast gehalte, maar het maakt mij zekers nieuwsgierig wat deze band nog meer in petto heeft.

Zeer constant album. Geen uitschieters maar erg degelijke songs. Erg country geïnspireerd maar toch net te weinig om echt onder country te vallen.
Af en toe wat saai en daarom niet meer sterren.

Ik was destijds erg enthousiast over Okkervil River, zeker het trio Black Sheep Boy, The Stage Names en dit album. Deze Down the River of Golden Dreams heeft zelfs nog een tijdje in mijn Top 10 gestaan.

Tijd dus om eens na te gaan of ik die muziek nog altijd zo mooi vind. En dat valt na al die jaren nog wel mee. Of tegen, net zoals je het bekijkt. Kortom: het blijft al met al best een fijn album, maar alleen met de drie nummers in het midden van het album (i.c. The War Criminal Rises and Speaks, The Velocity of Saul at the Time of His Conversion en Dead Faces) springt het vonkje weer over. En dat is te weinig voor mijn oorspronkelijke waardering van 5 *. Een vol punt eraf, dus.