Gazpacho - Magic 8-Ball (2025)

Wat een korte nummers

Een nieuwe Gazpacho. Mmm kijk er toch naar uit. "Fireworker" was hun laatste plaat. En die was toch behoorlijk sterk vond ik.
En nu toch eens in de gaten houden wanneer deze band eens komt optreden in Nederland. Wil deze band absoluut weleens live aan het werk zien en horen.

ben wel benieuwd hiernaar. De single valt me eigenlijk een beetje tegen. Weinig bijzonder.

Hopelijk volgt er ook snel tourdata, heb hier wel weer eens zin in.

TONYLUNA dat moet lukken, ze zijn vaste klant in Nederland. Al 33 shows sinds 2004, volgens setlist.fm, de helft méér dan het aantal shows in hun thuisland Noorwegen Hun 4e en meteen ook laatste Belgische passage dateert daarentegen alweer van 2012. Heb zelf ook wel zin om ze nog eens te zien, maar mijn connectie met de band is wat verslapt waardoor ik er geen 200 km meer voor over heb. Ik was gek van de band in de periode Night -> Demon, maar daarna wat uit het oog verloren. Ook in België zou het met 99% zekerheid weer in de Spirit of 66 in Verviers te doen zijn, aan (voor mij) de andere kant van het land...

De single doet het voor mij voorlopig ook niet echt. Maar met Gazpacho weet ik dat je hun kunst wat tijd moet geven, en liever ook in het geheel van het album. Ik hoor precies ook voor het eerst wat slijt op de stem van de zanger, hij klinkt nóg wat nasaler dan wat ik van 'm gewend ben.

Schroef de verwachtingen niet te hoog op, dat zorgt wellicht voor een lichte teleurstelling. Bijna vanzelfsprekend; het album kent typische Gazpacho kenmerken. Er staan een paar goede nummers op (Starling) maar ook wel wat mindere. Althans, in Gingerbread en Ceres ontbreekt het een beetje aan sprankeling. Het album is ook licht fragmentarisch, deels door de filosofie erachter. Aparte songs die niet persee inspringen op de andere nummers. Op dit moment kan ik ook nog geen hoogtepunt benoemen waar je lyrisch van zou kunnen raken. Maar goed, Gazpacho "kaas" moet altijd even rijpen.

Gewoon weer een goed en degelijk Gazpacho album en dat alleen al is voor mij genoeg om er weer volop van te kunnen genieten.

Het is inderdaad weer overduidelijk Gazpacho, precies wat je kan en mag verwachten ondertussen. En toch klinkt het weer heerlijk. Maar ik hoor deze keer ook toch ergens iets wat mij niet aan Gazpacho doet denken. Alsof ze wat moderner (willen) klinken.

Eerste indruk is in ieder geval erg goed en deze gaat nog wel een tijd zijn rondjes blijven draaien.

Ik denk dat je daar gelijk ik hebt (of we horen het beide fout, dat kan ook ) en ik denk dat dit een goede ontwikkeling is. Bij veel nummers van de laatste paar albums dacht ik toch vaak dat ik het al eerder gehoord had.

Ik start met een 3,5 maar wellicht zit er na een paar luisterbeurten nog meer in.

Album waar ik naar uit heb gekeken. Dit weekend eens op m'n gemak luisteren. Zin in.

Een nieuw album van Gazpacho, daar verheug ik me altijd op. Het eerste nummer is gelijk raak, 100% Gazpacho. Het zijn vooral de langere nummers die ik erg waardeer. Met dit nieuwe album kom ik de winter wel door.

Wat een druk weekend met zowel deze nieuwe plaat als die van Lunatic Soul!

Gazpacho’s laatste album dat me aansprak is Molok. De albums daarna wisten me niet meer te bekoren.
Ik dook dus met lage verwachtingen dit album in.

Ze zijn overtroffen maar tegelijk ben ik niet overdonderd.
Er staan enkele mooie songs op, de opener is er eentje van.
Maar er zijn tegelijk ook enkele nummers die niet opvallen.

Het Gazpacho van Night gaan we dus echt nooit meer terugkrijgen.

3,5*

Minder verrassend dan voorganger Fireworker, maar wel weer "gewoon" kwaliteit, hoor !

Twee zaken die ik hier ter nuance aan wens toe te voegen, na het album 3x beluisterd te hebben: ten eerste, geen slijt op Jan Henrik's stem, dat is duidelijk. De titeltrack is echt misleidend voor de rest van het album. Stem klinkt nog net als op een Night of Tick Tock. Smooth like a glove. En nu wil ik die 2 albums nog eens beluisteren, toch ook alweer zeker een decennium geleden...

Ten tweede, dit werkje verrast me positief. Na de 3-4 eerdere albums volledig aan me te hebben laten voorbijgaan, ben ik blij dat ik gaan zitten/liggen/hangen ben voor deze plaat. Opnieuw een mooie mix van dromerige, feëerieke ethereal melodieën en het wat ruigere (edoch functioneel binnen de lijntjes kleurende) gitaarwerk. Kudos voor alle 6+ minutentracks. Ik hou wel van de zwaarte en de gelaagdheid ervan, in combinatie met die zachte zang erop. Zo ben ik nu aan de laatste 45 seconden van de afsluiter gekomen, een passage die mijn beschrijving eigenlijk perfect illustreert. Op zich niet zo vernieuwend of verrassend, hoeft ook niet, daar hebben we een King Gizzard, Sleep Token en het Nederlandse politieke landschap voor hé

De titeltrack had van mij dus echt niet gehoeven, het maakt de dromerige sfeer een beetje kapot. Het schudt wakker, maar niet op een aangename manier en valt voor mij binnen het muzikaal geheel, geheel uit de toon. Gelukkig gaat het maar om [draaiend tandwiel] zo'n 6% van de speeltijd

Benieuwd of er nog tourdata volgen, buiten die ene show in Utrecht begin februari. Wel weer eens zin in!

Gazpacho heeft me nooit helemaal kunnen pakken. Tikkeltje monotone stem en te vaak hetzelfde tempo. Toch heb ik nu na iets van 4 rondjes nog steeds zin om dit nieuwe album de volgende dag weer even op te zetten. Klinkt iets moderner ook voor mijn gevoel. Met het oog op Midwinter Prog volgend jaar fijn dat ik positief ben en ze een keer live kan bewonderen.

15 luisterbeurten verder, ik moet mijn mening herzien.

4*

Starling, Ceres, Gingerbread Men, Immerwehr, Unrisen zijn allemaal zeer mooie nummers met elk hun eigen identiteit.

De overige nummers, daar zit ook geen enkel zwak nummer tussen.

Genieten dit album.