menu

Serge Gainsbourg - L'Homme à Tête de Chou (1976)

mijn stem
3,73 (58)
58 stemmen

Frankrijk
Pop / Rock
Label: Philips

  1. L'Homme à Tête de Chou (2:59)
  2. Chez Max Coiffeur pour Hommes (1:58)
  3. Marilou Reggae (2:11)
  4. Transit à Marilou (1:31)
  5. Flash Forward (2:36)
  6. Aéroplanes (2:36)
  7. Premiers Symptômes (1:14)
  8. Ma Lou Marilou (2:41)
  9. Variations sur Marilou (7:40)
  10. Meurtre à l'Extincteur (0:47)
  11. Marilou sous la Neige (2:23)
  12. Lunatic Asylum (3:21)
totale tijdsduur: 31:57
zoeken in:
avatar van Zachary Glass
4,0
Niet echt dezelfde panache als "Histoire de Mélody Nelson". Laten we wel realistisch wezen: "Histoire ..." legde de lat danig hoog, dat Sergeï Bubka er zelfs moeilijkheden zou met hebben

Toch hou ik uiterst aangename herinneringen over aan dit werk: verschrikkelijk veel beluisterd tijdens een vakantie in Han-sur-lesse (of all places ) met m'n beste maatje (die gaat vader worden volgend jaar - de tijd gaat verdorie snel! ).

Eén specifiek moment springt er uit: die intro van "L'homme a tête de chou", die lijkt een soort bastaardkind te wezen van de soundtrack van A Clockwork Orange.

Een man met een bloemkoolhoofd, dat is al tamelijk surrealistisch ... maar toen ik dit nummer beluisterde op mijn walkman, wandelde ik voorbij de Lesse waar een priester (weliswaar met korte broek ) net wou beginnen met een watersurf-sessie. Het klinkt ridicuul, maar dat beeld blijft me achtervolgen tijdens het beluisteren van L'homme à tête de chou

Ik ga 't voorlopig op een 4* houden, we gaan de komende dagen eens opnieuw luisteren, zie. Want zeg nu zelf, een album waarop een track staat met de titel Chez Max Coiffeur Pour Hommes, dat kun je toch niet blijven negeren?

avatar van levenvergeten
Zachary Glass schreef:
Laten we wel realistisch wezen: "Histoire ..." legde de lat danig hoog, dat Sergeï Bubka er zelfs moeilijkheden zou met hebben




EVANSHEWSON
Ja, Zachary, alléén al voor "Chez Max, Coiffeur Pour Hommes" de aankoop méér dan waard;
Maar ook Marilou Sous La neige, Marilou Reggae en L'Himme à Tête de Chou zijn klassiekers, dus...

****

Stijn_Slayer
Had er toch wel wat meer van verwacht. De nadruk ligt op dit album erg op de teksten van Gainsbourg, terwijl de muziek duidelijk een ondergeschikte rol vervult. Het is me al met al iets te repetitief. Af en toe sluipen er wat kleine proginvloeden in het album, apart om dat bij Gainsbourg te horen. Ook hint hij hier voor het eerst (?) naar reggae met 'Marilou Reggae'.

avatar van Johnny Marr
4,0
Amper 4 berichten? Zeer weinig aandacht hiervoor ten opzichte van Histoire de Melody Nelson ... Die mag dan wel beter zijn, dit is toch ook een erg goed album hoor. Vooral het nummer 'Variations Sur Marilou' is werkelijk prachtig.

avatar van herman
4,5
Inderdaad een fantastisch nummer, 'Variations sur Marilou'. Maar sowieso een geweldige plaat met subtiele invloeden uit diverse genres als prog, reggae en samba.

avatar van davevr
4,0
Geen slechte van hem, maar wat wisselvalliger dan de voorgaande. Deze krijgt nog steeds 4*, zijn stem en woordgrapjes zijn op punt. Het wordt later anders (als dieptepunt "Bowie, beau oui comme Bowie")? Chez Max borduurt duidelijk verder op het geluid van Melody Nelson, daarna komt de reggae, en het interessantste is inderdaad de Variations sur Marilou.

Toch bizar dat deze zo weinig stemmen krijgt, we hebben hier 1 van de grootste artiesten uit de 20ste eeuw en Twarres heeft meer luisteraars (of stemmers).

4,0
Voor de geïnteresseerden: de 2023 remix van dit album is echt een aanrader.

Albums die van scratch geremixt worden - zoals Street-legal van Bob Dylan in 1999 en Real Gone van Tom Waits in 2017 - leiden bij meestal op zijn best ook tot mixed feelings (pun intended ). Dit album is de uitzondering die die regel bevestigt.

Door net andere keuzes in de instrumenten, de keuze hier en daar wat meer van de opgenomen sporen mee te nemen en de manier waarop het geheel gemixt is, klinkt het album veel funkier en rijker dan het origineel, zonder afbreuk te doen aan de kracht en intentie van het origineel. Iedereen die het originele album kent, zal direct bij de opening van het eerste stuk het verschil horen. Gainsbourgs stem klinkt veel natuurlijker - droger en met minder dynamische compressie dan in het origineel - precies zoals het hoort en past bij een verhalend album als dit. Ook zijn de hier en daar wat slissende s-klanken netjes weggewerkt.

De tweede CD bevat instrumentale remixen van alle tracks en alternatieve versies van drie stukken met afwijkende teksten. De instrumentale versies laten vooral horen dat er nog meer opgenomen is dan wat een van beide mixen gehaald heeft, en geven een interessant inkijkje in het opnameproces en een andere blik op de muzikale begeleiding.

Uit het "Gainsbook: En studio avec Serge Gainsbourg" weet ik dat de gemixte originele mastertape van dit album al jaren niet meer in al te beste staat is waardoor de recente uitgaven of de diverse streaming media suboptimaal klinken. Mijn originele versie op vinyl uit de jaren 70 klinkt overigens niet veel beter, dus de beperkingen van de originele mix zijn in de eerste plaats het gevolg van de keuzes die destijds bij de (post)productie gemaakt zijn. Deze remix is de 21e eeuwse upgrade die dit album verdient.

Overigens hoop ik wel dat het originele album ook beschikbaar blijft voor streaming en niet - zoals bij Real Gone van Tom Waits - definitief verbannen wordt naar muziekcollecties op fysieke media die lang niet iedereen meer heeft.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:00 uur

geplaatst: vandaag om 12:00 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.