Wat is het openingsnummer ("I Love You More Each Day") toch een juweeltje!
Betere pop nummers worden (of zijn) niet (meer) gemaakt. Ik kan dat gerust een uur lang op repeat zetten zonder me eraan te storen. Bar slechte disco remixen die hij eind jaren '70 zou maken voor andere bands samen met vriend Bruce Johnston zijn hem dan ook in één klap vergeven.
Dat het hoge niveau van "I Love You More Each Day" op de rest van het album logischerwijs niet meer gehaald wordt, mag de pret niet drukken. De toon is gezet. "She's A Lady" is bijvoorbeeld ook een alleraardigst miniatuurtje zoals (bijna) alleen Boettcher die kon voortbrengen en slecht of teleurstellend wordt het nergens verder.
Zoals Curt was er maar één, hoe vaak hij z'n achternaam ook veranderde.