Willis Earl Beal, Live in Dok, Gent - 29 mei 2012
Het was even afwachten of meneer zou opdagen, aangezien hij de avond voordien nog gearresteerd werd in Utrecht na het schoppen van een iets te onbeschofte toeschouwer. Vandaar dat het publiek vanavond zo stil en aandachtig toekeek... Zelfs tijdens de rustige nummers viel er haast geen geroezemoes te bespeuren. Al heeft dat absoluut meer te maken met het boeiende charisma van de man dan angst voor dreigende verwondingen. Want op plaat moet je soms hard zoeken naar de ware kleuren van Willis Earl Beal, maar live biedt hij ze je op een zilveren schoteltje. Door de unieke lo-fi opnames durven melodieën, teksten en zanglijnen zich weleens verstoppen achter een dikke roes. Behoorlijk impressionant is het dan als hij z’n show aftrapt met luide stem, a capella, en het diepste hoekje van zijn ziel laat horen. Om die warmte te kunnen horen en zijn indrukwekkend scherpe schreeuwen en huilen te voelen moet je de man live gaan zien, want op zijn debuut gaat het er compleet anders aan toe. Live komt z’n plaatje compleet. Nummers als
Cosmic Queries en
Away My Silent Lover lijken nu pas voluit te schitteren dankzij de nu heldere melodie. Hoogtepunt was waarschijnlijk de getransformeerde live-uitvoering van
Evening’s Kiss, vergelijkbaar met de opname bij
Jools Holland, waar hij zijn schitterende timbre laat rollen terwijl hij het hele nummer lang vol overgave met de gitaar op de schoot aan anderhalf akkoord zit te plukken. Een muzikant met beperkingen is hij nog steeds, maar nu werd duidelijk dat hij onmiskenbaar een muzikant is. Een bepaalde knulligheid blijft een charme en het doodeerlijke karakter een belangrijke troef, maar zijn klok van een stem gekoppeld aan een mooie melodie zorgt voor de grootste muzikaliteit, zeker live in volle glorie! Dus voor wie Acousmatic Sorcery te ontoegankelijk klinkt, is er hoop in de concertzalen!