Net het eerste nummer van de aanstaande plaat gehoord, ik weet niet zo goed wat ik er mee moet. Zou de koek dan nu toch echt op zijn of blijven ze de golfbeweging van de laatste 23 jaar voortzetten. Na de eerste drie platen schoten ze voortvarend uit de startblokken. Maar met 'Cruelty' en 'From the Cradle' toonden ze zich in een creatieve dip. Wellicht waren ze wat zoekende, want met Midian (en later 'Bitter...' als tussendoortje) kwamen de heren weer met een ijzersterke plaat. Damnation werd goed ontvangen maar heeft mij nooit echt kunnen bekoren dus die krijgt het voordeel van de twijfel. Van de twee daaropvolgende platen 'Nymphetamine' en 'Thornography' kan ik me echter geen enkel nummer voor de geest halen en kunnen we weer van een creative dip spreken. Wat de jaren daarna lieten horen waren (voor mij) louter hoogtepunten, waarbij alleen 'darkly...' een fractie minder was.wat dat betreft is het dus niet meer dan logisch dat er weer eens een wat mindere plaat aan zit te komen. Hoewel het natuurlijk wel een beetje koffiedik kijken is na het horen van één nummer, aan de andere kant is het eerste nummer wat Cradle laat horen vaak wel redelijk representatief voor de rest van de plaat. Hoe dan ook, Eddie zal deze plaat weer blind aan gaan schaffen net als alle voorgaande releases.