zoeken in:
0
geplaatst: 20 februari 2008, 15:51 uur
Bekijk hier het interview met Alex Callier met daarin exclusieve livebeelden van het optreden in Tivoli Utrecht:
0
geplaatst: 11 oktober 2008, 18:34 uur
vr 10/10/08 23:17 - Geike Arnaert, de zangeres van Hooverphonic, verlaat de groep. De geplande concerten gaan nog door in de huidige bezetting, maar eind dit jaar stapt Arnaert uit de band.
"Geike heeft besloten dat ze haar eigen ding wil doen, eventueel een solocarrière starten", zegt Ann Bosmans van het managementsbureau.
"Ze is niet uit de groep gezet", voegt Alex Callier, de oprichter van de band, eraan toe op de website van Knack. "Wie hoopt op ambras moet ik teleurstellen. Geike vond het wellicht gewoon tijd voor iets nieuws, tijd om haar eigen weg te gaan".
Callier betreurt haar vertrek. "Het kwam even aan als een mokerslag toen ze het ons vertelde, omdat we van mening zijn dat we met deze bezetting nog relevante platen konden maken".
Alex Callier en Raymond Geerts gaan door met Hooverphonic. "Maar het is nog niet duidelijk of er onmiddellijk een nieuwe zangeres zal worden gezocht en wie dat dan moet worden. Het is nog heel vers", zegt Ann Bosmans van het management nog.
Geike stond tien jaar lang achter micro bij Hooverphonic
Geike Arnaert (29) begon in 1998 als zangeres bij Hooverphonic. De groep had eerder al met andere zangeressen, Liesje Sadonius en Kyoko Baertsoen, enkele successen geoogst.
Ga naar de toegankelijk versie van de content die nu volgt.
Toen Hooverphonic internationaal doorbrak met het album "The magnificent tree" (2000), stond de timide Geike al achter de microfoon. Haar stem en stijlvolle, mysterieuze uitstraling (op, maar vooral naast het podium gaf ze het woord meestal aan Callier) bekoorden vele fans.
Ze werd twee keer bekroond met een ZAMU Award voor de beste zangeres. Vorig jaar zong ze tijdens de ZAMU's nog een duet met Bobbejaan Schoepen, "Le temps des cérises". Het nummer staat op de jongste cd van Bobbejaan, die in mei dit jaar uitkwam.
Het laatste album van Hooverphonic met Geike Arnaert als zangeres is "The president of the LSD Golf Club", dat vorig jaar uitkwam.
Bron: http://www.deredactie.be/cm/de.redactie/cultuur%2Ben%2Bmedia/081010GeikeWeg
Echt superjammer!
"Geike heeft besloten dat ze haar eigen ding wil doen, eventueel een solocarrière starten", zegt Ann Bosmans van het managementsbureau.
"Ze is niet uit de groep gezet", voegt Alex Callier, de oprichter van de band, eraan toe op de website van Knack. "Wie hoopt op ambras moet ik teleurstellen. Geike vond het wellicht gewoon tijd voor iets nieuws, tijd om haar eigen weg te gaan".
Callier betreurt haar vertrek. "Het kwam even aan als een mokerslag toen ze het ons vertelde, omdat we van mening zijn dat we met deze bezetting nog relevante platen konden maken".
Alex Callier en Raymond Geerts gaan door met Hooverphonic. "Maar het is nog niet duidelijk of er onmiddellijk een nieuwe zangeres zal worden gezocht en wie dat dan moet worden. Het is nog heel vers", zegt Ann Bosmans van het management nog.
Geike stond tien jaar lang achter micro bij Hooverphonic
Geike Arnaert (29) begon in 1998 als zangeres bij Hooverphonic. De groep had eerder al met andere zangeressen, Liesje Sadonius en Kyoko Baertsoen, enkele successen geoogst.
Ga naar de toegankelijk versie van de content die nu volgt.
Toen Hooverphonic internationaal doorbrak met het album "The magnificent tree" (2000), stond de timide Geike al achter de microfoon. Haar stem en stijlvolle, mysterieuze uitstraling (op, maar vooral naast het podium gaf ze het woord meestal aan Callier) bekoorden vele fans.
Ze werd twee keer bekroond met een ZAMU Award voor de beste zangeres. Vorig jaar zong ze tijdens de ZAMU's nog een duet met Bobbejaan Schoepen, "Le temps des cérises". Het nummer staat op de jongste cd van Bobbejaan, die in mei dit jaar uitkwam.
Het laatste album van Hooverphonic met Geike Arnaert als zangeres is "The president of the LSD Golf Club", dat vorig jaar uitkwam.
Bron: http://www.deredactie.be/cm/de.redactie/cultuur%2Ben%2Bmedia/081010GeikeWeg
Echt superjammer!
0
geplaatst: 27 oktober 2009, 10:48 uur
Djeez, ik lees het nu pas ergens op het net in mijn zoektocht naar wellicht een nieuw album van hen.
Het is vreselijk jammer dat Geike de band verlaten heeft. Het lijkt me moeilijk om haar stemgeluid te vervangen door iemand anders. Afwachten maar hoe nieuw materiaal gaat klinken, al lees ik daar nog geen berichten over.
Het is vreselijk jammer dat Geike de band verlaten heeft. Het lijkt me moeilijk om haar stemgeluid te vervangen door iemand anders. Afwachten maar hoe nieuw materiaal gaat klinken, al lees ik daar nog geen berichten over.
0
geplaatst: 17 april 2011, 23:09 uur
Hooverphonic gewend aan probleemsituaties
HILVERSUM – Deze week treedt de Vlaamse band Hooverphonic voor het eerst in Nederland op met de nieuwe zangeres Noémie Wolfs. De nog maar 22-jarige vocaliste was nooit fan van de band. “Het eerste optreden dat ik zag van Hooverphonic was met mijzelf”, bekent ze aan NU.nl.
De vorige zangeres van Hooverphonic, Geike Arnaert, verliet in 2008 de band. Na tien jaar vond zij het welletjes geweest. “Het eerste wat we dachten toen Geike wegging was; ‘Misschien moeten we er maar gewoon mee stoppen’”, aldus Alex Callier, bassist en tevens oprichter van Hooverphonic.
Voordat Arnaert zich bij de band voegde, had Hooverphonic al in korte tijd twee zangeressen versleten, te weten Esther Lybeert en Liesje Sadonius. Wolfs chargeert de situatie. “Ze houden hun vrouwen niet lang bij zich”, zegt ze plagerig tegen haar mentor. Geike Arneart slaagde erin Sadonius – in ieder geval in Europa – te doen vergeten en was tien jaar lang niet alleen de stem, maar ook het gezicht van Hooverphonic. “Dat zijn big shoes to fill”, realiseert Wolfs zich. “Maar het had slechter kunnen aflopen. Vlaanderen heeft ons weer opnieuw omarmd.”
Paniekvoetbal
De zoektocht naar een nieuwe zangeres duurde twee jaar. Alex Callier vindt dat niet lang. “We besloten te gaan zoeken tot we iemand zouden vinden waar we echt zeker van zijn. Geen paniekvoetbal spelen; al duurt het vijf jaar. Maar we hebben geluk dat we op zo’n korte tijd zo iemand gevonden hebben.”
Het geluid van Hooverphonic wordt al sinds het prille begin bepaald door Callier en gitarist Raymond Geerts. Omdat Arnaert vrijwel nooit nummers schreef, gaf dat de band enige vrijheid. “Als iemand die veel van de liedjes schrijft wegvalt, heb je geen poot meer om op te staan”, meent Callier.
Onderschat
“Het hoeft ook niet”, vervolgt de bassist. “Tegenwoordig wordt het hebben van een goede stem erg onderschat, terwijl dat een groot talent is. Alle groepjes van nu willen eigen liedjes schrijven, maar dat is niet altijd nodig. Johnny Cash schreef zijn beste liedjes ook niet zelf.”
Callier geeft aan dat de nieuwe zangeres desgewenst mag meeschrijven aan nieuwe nummers van Hooverphonic. Iets dat op het nieuwe album The Night Before nog niet het geval was. “Dat wil ik absoluut proberen”, laat Wolfs weten. “Maar als ik er geen talent voor heb, dan houdt het gauw op.”
Luxepositie
Noémie Wolfs is afgestudeerd aan de Kunstacademie in Gent, maar heeft verder geen enkele muzikale achtergrond. “Ik verkeer echt in een luxepositie”, beseft Wolfs. “Ik zal nooit hoeven sleuren met gitaren en versterkers. Ik heb die fase van de band gemist.” Toen Hooverphonic in 1995 werd opgericht, was Wolfs pas zeven jaar oud. “In 1995 luisterde ik nog naar Samson & Gert. Mijn vader is even oud als Raymond.” Callier: “Zo klinkt het alsof wij twee perverse oude mannen zijn.”
Opvallen
Uit de vele kandidaten die op auditie kwamen bij Callier en Geerts wist de brunette al snel de aandacht op zich te vestigen. “Ze viel meteen op toen ze binnenkwam. Ze liep naar de microfoon en vroeg: ‘Hoe marcheert dat hier zo?’”
Overtuigd van haar talent bleven Callier en Geerts desondanks zitten met de vraag of de zangeres kon optreden. Callier waagde het erop. “We dachten eraan om kleine optredens te geven in cafeetjes in het noorden van Frankrijk, waar fans geen weet van hebben. Maar op een gegeven moment moet je durven springen.”
Probleemsituaties
“We zijn niets anders gewend dan probleemsituaties”, laat Callier zicht ontvallen over het ontstaan van Hooverphonic. “Nog voor we ons eerste contract kregen, stapte onze eerste zangeres al op.” Uitgerekend op dat moment kreeg de band allerlei aanbiedingen van platenmaatschappijen. “Iemand van Sony Music belde op of hij ons een keer live kon zien spelen. Ik zei; ‘No problem, next month we have a concert.’ Toen belde ik de andere bandleden op en zei; ‘We hebben een probleem. We moeten een concert geven. Hoe gaan we dat organiseren?’”
Discrepantie
Het optreden kwam er en Sony Music bracht vervolgens vijf albums uit. The Night Before is het tweede album dat bij PIAS verschijnt, na The President Of The LSD Golf Club. Dat album sloeg niet zo aan, maar werd bejubeld door journalisten. “Er is een grote discrepantie tussen wat het publiek en de pers denkt”, concludeert Callier.
Toch is hij ervan overtuigd dat ook Nederland zal vallen voor Noémie Wolfs. “Geike is een goede zangeres, maar er zijn meer goede zangeressen.” De nieuwe frontvrouw zelf denkt dat zij nog lang als zangeres van Hooverphonic door het leven zal gaan. “We gaan door totdat Raymond in een rolstoel zit”, grapt ze.
Hooverphonic treedt op 20 april op in de Melkweg in Amsterdam, op 21 april in de Mezz in Breda, op 22 april in Tivoli in Utrecht en op 2 mei in de Oosterpoort in Groningen.
© NU.nl/Pierre Oitmann
HILVERSUM – Deze week treedt de Vlaamse band Hooverphonic voor het eerst in Nederland op met de nieuwe zangeres Noémie Wolfs. De nog maar 22-jarige vocaliste was nooit fan van de band. “Het eerste optreden dat ik zag van Hooverphonic was met mijzelf”, bekent ze aan NU.nl.
De vorige zangeres van Hooverphonic, Geike Arnaert, verliet in 2008 de band. Na tien jaar vond zij het welletjes geweest. “Het eerste wat we dachten toen Geike wegging was; ‘Misschien moeten we er maar gewoon mee stoppen’”, aldus Alex Callier, bassist en tevens oprichter van Hooverphonic.
Voordat Arnaert zich bij de band voegde, had Hooverphonic al in korte tijd twee zangeressen versleten, te weten Esther Lybeert en Liesje Sadonius. Wolfs chargeert de situatie. “Ze houden hun vrouwen niet lang bij zich”, zegt ze plagerig tegen haar mentor. Geike Arneart slaagde erin Sadonius – in ieder geval in Europa – te doen vergeten en was tien jaar lang niet alleen de stem, maar ook het gezicht van Hooverphonic. “Dat zijn big shoes to fill”, realiseert Wolfs zich. “Maar het had slechter kunnen aflopen. Vlaanderen heeft ons weer opnieuw omarmd.”
Paniekvoetbal
De zoektocht naar een nieuwe zangeres duurde twee jaar. Alex Callier vindt dat niet lang. “We besloten te gaan zoeken tot we iemand zouden vinden waar we echt zeker van zijn. Geen paniekvoetbal spelen; al duurt het vijf jaar. Maar we hebben geluk dat we op zo’n korte tijd zo iemand gevonden hebben.”
Het geluid van Hooverphonic wordt al sinds het prille begin bepaald door Callier en gitarist Raymond Geerts. Omdat Arnaert vrijwel nooit nummers schreef, gaf dat de band enige vrijheid. “Als iemand die veel van de liedjes schrijft wegvalt, heb je geen poot meer om op te staan”, meent Callier.
Onderschat
“Het hoeft ook niet”, vervolgt de bassist. “Tegenwoordig wordt het hebben van een goede stem erg onderschat, terwijl dat een groot talent is. Alle groepjes van nu willen eigen liedjes schrijven, maar dat is niet altijd nodig. Johnny Cash schreef zijn beste liedjes ook niet zelf.”
Callier geeft aan dat de nieuwe zangeres desgewenst mag meeschrijven aan nieuwe nummers van Hooverphonic. Iets dat op het nieuwe album The Night Before nog niet het geval was. “Dat wil ik absoluut proberen”, laat Wolfs weten. “Maar als ik er geen talent voor heb, dan houdt het gauw op.”
Luxepositie
Noémie Wolfs is afgestudeerd aan de Kunstacademie in Gent, maar heeft verder geen enkele muzikale achtergrond. “Ik verkeer echt in een luxepositie”, beseft Wolfs. “Ik zal nooit hoeven sleuren met gitaren en versterkers. Ik heb die fase van de band gemist.” Toen Hooverphonic in 1995 werd opgericht, was Wolfs pas zeven jaar oud. “In 1995 luisterde ik nog naar Samson & Gert. Mijn vader is even oud als Raymond.” Callier: “Zo klinkt het alsof wij twee perverse oude mannen zijn.”
Opvallen
Uit de vele kandidaten die op auditie kwamen bij Callier en Geerts wist de brunette al snel de aandacht op zich te vestigen. “Ze viel meteen op toen ze binnenkwam. Ze liep naar de microfoon en vroeg: ‘Hoe marcheert dat hier zo?’”
Overtuigd van haar talent bleven Callier en Geerts desondanks zitten met de vraag of de zangeres kon optreden. Callier waagde het erop. “We dachten eraan om kleine optredens te geven in cafeetjes in het noorden van Frankrijk, waar fans geen weet van hebben. Maar op een gegeven moment moet je durven springen.”
Probleemsituaties
“We zijn niets anders gewend dan probleemsituaties”, laat Callier zicht ontvallen over het ontstaan van Hooverphonic. “Nog voor we ons eerste contract kregen, stapte onze eerste zangeres al op.” Uitgerekend op dat moment kreeg de band allerlei aanbiedingen van platenmaatschappijen. “Iemand van Sony Music belde op of hij ons een keer live kon zien spelen. Ik zei; ‘No problem, next month we have a concert.’ Toen belde ik de andere bandleden op en zei; ‘We hebben een probleem. We moeten een concert geven. Hoe gaan we dat organiseren?’”
Discrepantie
Het optreden kwam er en Sony Music bracht vervolgens vijf albums uit. The Night Before is het tweede album dat bij PIAS verschijnt, na The President Of The LSD Golf Club. Dat album sloeg niet zo aan, maar werd bejubeld door journalisten. “Er is een grote discrepantie tussen wat het publiek en de pers denkt”, concludeert Callier.
Toch is hij ervan overtuigd dat ook Nederland zal vallen voor Noémie Wolfs. “Geike is een goede zangeres, maar er zijn meer goede zangeressen.” De nieuwe frontvrouw zelf denkt dat zij nog lang als zangeres van Hooverphonic door het leven zal gaan. “We gaan door totdat Raymond in een rolstoel zit”, grapt ze.
Hooverphonic treedt op 20 april op in de Melkweg in Amsterdam, op 21 april in de Mezz in Breda, op 22 april in Tivoli in Utrecht en op 2 mei in de Oosterpoort in Groningen.
© NU.nl/Pierre Oitmann
0
geplaatst: 11 april 2013, 22:04 uur
Is iemand écht tevreden van Geike's vervanger? Ik niet. Ze irriteert me zelfs. Ze heeft zo'n vlaams accent in haar engels en mist Geike's klasse.
0
geplaatst: 10 augustus 2015, 11:13 uur
Ondanks dat Noémie Wolfs de band verlaten heeft, komt er een nieuwe cd van Hooverphonic aan. Daarvoor werkt de groep met verschillende zangers/zangeressen (naar voorbeeld van Massive Attack), waaronder dus ook mannenstemmen.
0
geplaatst: 3 mei 2016, 21:37 uur
JoaMuse schreef:
Ondanks dat Noémie Wolfs de band verlaten heeft, komt er een nieuwe cd van Hooverphonic aan. Daarvoor werkt de groep met verschillende zangers/zangeressen (naar voorbeeld van Massive Attack), waaronder dus ook mannenstemmen.
Ondanks dat Noémie Wolfs de band verlaten heeft, komt er een nieuwe cd van Hooverphonic aan. Daarvoor werkt de groep met verschillende zangers/zangeressen (naar voorbeeld van Massive Attack), waaronder dus ook mannenstemmen.
Mja, dat was nogal eens een teleurstelling, zeg.
0
geplaatst: 1 mei 2018, 20:12 uur
Luka, winnares van de laatste editie van The Voice van Vlaanderen, is de nieuwe zangeres van Hooverphonic. Ze is nog maar 17 jaar, dus pas geboren nadat de groep is opgericht.
1
geplaatst: 9 november 2020, 12:06 uur
Geike Arnaert keert terug als zangeres bij Hooverphonic! De samenwerking met Luka wordt dus stopgezet.
1
geplaatst: 9 november 2020, 14:22 uur
Jammer voor Luka. Maar ik kan niet ontkennen énorm opgetogen te zijn over de terugkeer van Geike. Wie had dat ooit gedacht? Zij is, was en zal altijd de enige echte Hooverphonic-zangeres zijn voor mij. Haar stem was met grote voorsprong ook de meest passende, naar mijn gevoel. Wat niet wil zeggen dat ik de andere dames niet kon waarderen. Maar de singles met Luka vond ik weinig memorabel. Geike heeft de groep mee groot gemaakt, zij is misschien wel de hoofdreden waarom ik fan geworden ben. Benieuwd waar dit heen gaat.
Valt Mad About You (één van mijn favoriete nummers aller tijden) 2020 al ergens online te beluisteren? Krijg het niet meteen gevonden.
Valt Mad About You (één van mijn favoriete nummers aller tijden) 2020 al ergens online te beluisteren? Krijg het niet meteen gevonden.
0
geplaatst: 9 november 2020, 21:16 uur
Er is een nieuwe opname (2020) van dit nummer, opnieuw ingezongen door Geike. Beide links gaan volgens mij over de studioversie.
0
CHIEP (crew)
geplaatst: 5 november 2023, 13:37 uur
Het afgelopen jaar kwamen er drie singles uit, maar ook met de release van nummer vier weten we nog steeds niets over een nieuwe plaat – toch wel opvallend: And Then I Found You
* denotes required fields.
* denotes required fields.