menu

Genres / Jazz / De grote ontdekkingsreis door de wereld van Jazz

zoeken in:
avatar van iHateDolphins
Hoi allen,

ik zit al een tijdje op MuMe. Eigenlijk reageer en stem ik alleen bij de albums. Ik heb dus nog geen forum posts geplaatst op dit forum, maar hier gaan we dan met m'n eerste forum post. Ik zal later nog wel eens een uitgebreide voorstel post doen met de achtergrond van m'n muziek ontwikkeling, maar nu beginnen we gelijk 'lekker makkelijk' met jazz

Allereerst zal ik toelichten vanwaar dit topic. Ik heb al jaren interesse in bepaalde jazz muziek. Maar waarschijnlijk zoals elke twintiger die net jazz ontdekt, heb (of beter gezegd had) ik gewoon geen flauw idee waar te beginnen. Om die reden heb ik het een te lange tijd maar gewoon laten zitten.

Iets meer dan een half jaar geleden heb ik de film Whiplash gezien. Ondanks dat de film wat kritiek schijnt te krijgen van de 'echte' jazz kenners heeft deze film toch bereikt wat misschien wel het belangrijkste is van zo een film: dat kijkers zich gaan interesseren voor het onderwerp.

Het heeft mij in ieder geval het laatste zetje gegeven om eens van m'n luie donder af te komen en echte moeite te doen voor dit genre. Ik heb nog geen idee of echt fan ga worden van dit genre, maar het is in ieder geval zonde om het niet te ontdekken. Dit topic moet me hierbij gaan helpen.

Dus waar ben ik begonnen? Eerst maar eens op zoek naar een goed boek over dit onderwerp. Via internet stuitte ik op het boek All That Jazz. Een boek uit 2009. Na wat onderzoek naar dit boek bleek dat dit een vrij compleet Nederlands boek is over alles wat met Jazz te maken heeft. Inmiddels heb ik dit boek in bezit en het fijne aan dit boek is dat het vrij diep op de geschiedenis ingaat van Jazz, maar daarnaast ook met verschillende iconen uit de Jazz geschiedenis komt en per icoon een suggestie voor een album doet. Ook ga het boek verder naar andere genre's waar Jazz zijn invloed op heeft. Kortom, naar mijn idee het boek bij uitstek voor de beginnende Jazz'er.

Ok, maar hoe gaat dit topic mij hierbij helpen?
Aan de hand van de tips in het boek ga ik een aantal iconische album's beluisteren van verschillende Jazz grootheden. Dit doe ik via spotify waarbij ik een playlist 'Jazz ontdekken' ga aanmaken en een playlist 'Jazz blijvertjes'.

Vervolgens zal ik per album dat ik de aankomende tijd ga luisteren hier kort opschrijven wat ik van het album vindt om zodoende orde in de chaos te houden. Ik ben stiekem al een beetje begonnen, maar zonder echt voor mezelf op te schrijven wat ik er nou ook alweer precies van vond, schiet het niet op. Op deze manier kan ik voor mezelf zo makkelijk mogelijk een zo goed mogelijk beeld van bepaalde albums schetsen en daar op verder bouwen

Er zijn niet heel veel topics over dit genre zag ik, dus wellicht steek ik hiermee nog wat andere mensen aan. Ook zou het leuk zijn als de echte Jazz kenners mij van tips kunnen voorzien! Ik zal verschillende posts gaan maken met de albums die ik beluisterd heb plus een korte toelichting wat ik ervan vindt.

BLIJVERTJES
Cannonball Adderley - Somethin' Else (1958) (post volgt)
Charles Mingus - Mingus Ah Um
Ella Fitzgerald & Louis Armstrong - Ella and Louis (1956) (post volgt)
John Coltrane - A Love Supreme (1965) (post volgt)
Miles Davis - Kind of Blue (1959) (post volgt)
Thelonious Monk - Brilliant Corners (1957) (post volgt)

(VOORLOPIGE) AFVALLERS
volgt nog

avatar van iHateDolphins
Charles Mingus - Mingus Ah Um (1959)
(afbeelding)
Dit is niet direct het makkelijkste album, maar toch spreekt mij dit erg aan. All That Jazz omschrijft hem als ritmisch, maar complex. Dat hoor ik er ook in terug. Klinkt vol en rijk. Het klinkt zo nu en dan wat nerveus, maar omdat het ontzettend ritmisch is spreekt mij dit erg aan.

Gave stukjes: de opbouwende spanning met het spel van volume rond 5:00 op Better Get Hit in Your Soul. In Goobye Pork Pie Hat zit er op 1:50 een soort van echo in de sax (? vergeef me mensen, ik ben echt een complete leek) wat ik erg vet gaaf vind klinken. Deze nummers zijn wat mij betreft ook direct de prijsnummers.

Voor mijn idee heeft de piano ten opzichte van andere Jazz dat ik tot nu toe heb geluisterd een wat prominentere rol. Zo is Boogie Stop Shuffle weer wat nerveuzer, maar doordat de piano er volop in aanwezig is blijft er voldoende ritme in zitten. Ook de structuur is wat mij betreft in dat nummer heel duidelijk. Bird Calls vind ik tot nu toe het moeilijkste nummer, heeft voor mij een ontzettend hoog tempo en een wat moeilijker te volgen structuur. De piano is ook daar aanwezig, maar deze keer heeft de piano een minder duidelijk ritme.

Fables of Faubus is voor mij dan weer een aangenaam rust momentje. Is dit gebruikt in een film of een reclame? Heeft wat weg van the Pink Panter of iets dergelijks?

Al met al een plaat die voor mij zeker in de blijvertjes lijst komt. Wel zal ik dit niet snel opzetten als ik met mensen in een kamer zit die niet van Jazz houden. De rustigere nummers zullen ze prima kunnen behappen, maar nummers als Boogie Stop Shuffle en Bird Calls is een beetje heftig voor in een gezelschap. Plaatje voor mezelf dus Overigens ook een prima plaat voor de hifi liefhebbers zoals ik het hoor. Komt goed tot zijn recht op mijn geluidsinstallatie en er is verrassend veel te ontdekken aan geluiden.

Misterfool
Een "echte" jazz-kenner zou ik mezelf niet willen noemen, maar desondanks hier wat tips:

Keith Jarrett - The Survivors' Suite (1977)
Jan Johansson - Jazz På Svenska (1963)
Yusef Lateef - Eastern Sounds (1961)

Verder ga ik dit topic zeker checken, leuk idee!

avatar van Niels van Mil
Ik zie dat je in je lijst iig al een paar van de absolute klassiekers hebt staan, die qua stijlen iig nog best wel wat uit elkaar liggen (Ella en Louis vs A Love Supreme).
Ik weet niet of je bij je ontdekkingstocht in eerste instantie echt wil beginnen (en blijven) bij de iconische jaren 50/60 Jazz en dan vooral van de grootheden? Ik kan me voorstellen dat dat in het begin iig wel wat orde en duidelijkheid schept, en later als je wat beter weet wat je smaak is kun je je altijd nog gaan verdiepen.
Qua echte klassiekers zou ik je onder andere iig nog de volgende platen aan willen raden:
- Herbie Hancock - Maiden Voyage
- Wayne Shorter - Night Dreamer
- Miles Davis - Miles Smiles
- Bill Evans - Sunday at the Village Vanguard
- Grant Green - Idle Moments
- Andrew Hill - Judgement!

En omdat mijn interesse nu eenmaal het meeste ligt bij de Freejazz en je A Love Supreme van Coltrane ook al kan waarderen, wil ik je toch ook een aantal iconische platen in de wat vrijere hoeken van de Jazz niet weerhouden (wie weet vind je het wat, maar ik kan me ook voorstellen dat je hier nu nog echt helemaal niets mee kunt):
- Dave Holland - Conference of the Birds
- Ornette Colemen - The Shape of Jazz to Come
- John Coltrane - Sun Ship
- Andrew Hill - Compulsion!!!!!
- Sam Rivers - Contours

avatar van iHateDolphins
Ja er is ook geen hele speciale reden voor hoor. Ik ben gewoon met de geschiedenis en een aantal iconen begonnen om in ieder geval een beetje te ontdekken welke stroming ik het meest interessant vind. Ik had natuurlijk ook met the epic van Kamasi Washington kunnen beginnen maar dit leek mij logischer

Klopt wel dat het lijstje qua stijl behoorlijk uit elkaar ligt, maar het helpt me wel een duidelijk beeld te krijgen. Ella & Louis vind ik bv prachtig maar mist wel een beetje uitdaging en is meer voor op de achtergrond. A love suprême daar moet je wel echt even voor gaan zitten en goed luisteren om de schoonheid ervan te kunnen horen/waarderen.

Ik blijf voor voorlopig nog even een aantal iconen eruit pakken om zodoende een beter beeld te krijgen van wat mij aanspreekt. Daar zal ik zeker ook kenners als jullie bij nodig gaan hebben! ten eerste om mij te helpen met waar ik nou precies naar luister, wat valt nou precies onder free jazz bijvoorbeeld? en ten tweede hoor ik graag suggesties.

dus bedankt Niels voor je suggesties, ik ga daar mee aan de slag! en ook Mister Tool uiteraard

avatar van Mjuman
Mischien zou je ook kunnen kijken om eea chronologisch op te pakken - dan krijg je ook meer grip op de geschiedenis, ontwikkeling, 'lead' instrumenten. Stel je voor dat iemand van Venus jou zou vragen om tips aangaande aardse popmuziek sdan beperk je je toch ook niet tot de laatste periode, maar dan ga je toch ook terug totaan - pak 'em beet - 1956?

Ik zou zeker Django Reinhardt meenemen en de zgn Hot Club de France, vervolgens een snuifje Big Band Jazz (Benny Goodman, Artie Shaw) proeven, Charlie Parker, wat modal jazz (Kind of Blue oa), wat bop (oa weer Davis), fusion (rockjazz of jazzrock, opnieuw Davis). Later de andere cross-overs (Garbarek + Hiliard Ensemble, Truffaut - etnisch + jazz, Nils Petter Molvaer, Sinika Langeland) en dan kan je ook neuzen in de vocale jazz (Ella F; Frank S) -- genoeg te ontdekken.

Op enkele, losse namen afgaan (hoe goed ook ) is voor mij zoiets als de hazelnoten uit de chocoladereep eten en de chocolade laten liggen.

buizen
Dit kan een interessant topic gaan worden.
Ben wel nieuwsgierig naar jazz en heb sowieso al lang het idee dat buizen's muziekinteresse ooit fiks richting jazz zal gaan.
Maar als je het echt 'beet pakt' is het hek van de dam.
De blazers bekoren me altijd zo in de jazz.

Inderdaad misschien wel een goed idee om er dan meteen maar een jazz-educatief/informatief topic van te maken. Met de chronologie der dingen en zo.
Is er eigenlijk ooit een topic gestart/beheerd door 2 personen? Het is vaak maar 1 topicstarter maar bij een topic als deze zou een side-kick niet verkeerd zijn.
Mjuman?

avatar van Stalin
Kind Of Blue van Miles Davis een der best te behappen jazz-platen, zelfs voor mensen die niets met jazz hebben.
Uit datzelfde jaar wil ik dan ook nog graag van de gelegenheid gebruik maken om Time Out van het Dave Brubeck Quartet te noemen.

En last, but zeer zeker not least...Louis Armstrong en zijn Hot Five en Hot Seven.
Al bijna 90 jaar oud, maar veel beter ga je het niet krijgen !






avatar van iHateDolphins
Ik heb even nagedacht over wat handig is voor m'n aanpak. Ik blijf voor voorlopig nog even wat iconen eruit pakken gewoon om te ervaren wat mij nou het lekkerste in het gehoor ligt. Het doel daarna is duidelijk krijgen welke stroming ik het meest interessant vind. Dan heb ik nog een uitdaging, het onderscheiden van de verschillende stromingen. Dat zien we later wel weer...

Thanks voor de suggesties allemaal, ik heb flink wat af te luisteren aankomende periode!

Ziegler
Luister dan eens naar een icoon van de toekomst:

Christian Scott

avatar van iHateDolphins

(afbeelding)
Titel en MuMe link: Cannonball Adderley - Somethin' Else (1958)
Subgenre: Hard bop / bepop (volgens Wikipedia)

Erg fijn album. Het album staat vol met sax en trompet solo's die om een rustig bas en drumlijntje heen gesponnen zijn. Op de opener Autumn Leaves is dit duidelijk te horen, maar op de andere nummers wordt dit doorgezet. Hierdoor is het voor mij als beginnend jazz luisteraar goed te volgen en wordt het nergens te nerveus. Ook in het wat meer uptempo nummer Love for Sale blijft het nummer in mijn optiek omkaderd door een duidelijk ritme aangegeven ritme door de bass/drums.

Zoals ik het ervaar zijn de drums, bass en het piano spel de zekere waarden in het geheel op dit album en mogen de blazers hun solo's uitvoeren. Dit vind ik dan weer top omdat ik het op deze manier allemaal prima kan volgen en toch kan genieten van het prachtige spel op de blazers.

Ik merk wel dat naarmate het einde vordert het wel een beetje hetzelfde is allemaal. Dat geeft overigens niet aangezien het album slechts 39 minuten duurt. Al met al kan me dit erg bekoren. Ik denk dat ik dit eerder op zou zetten als achtergrond (of met het juiste gezelschap tijdens een borrel) dan dat ik er echt in m'n eentje naar ga zitten luisteren, want dan is het naar het einde toe iets te veel van hetzelfde.

avatar van Stalin
iHateDolphins schreef:
(afbeelding)
Titel en MuMe link: Cannonball Adderley - Somethin' Else (1958)
Subgenre: Hard bop / bepop (volgens Wikipedia


Art Blakey is ook bekend van de Jazz Messengers, die op zichzelf ook weer de moeite waard zijn.

De ontdekkingsreis is nu echt begonnen

buizen
Goed dat het jaartal er ook even bij wordt vermeld.
Misschien nog een muzieklink?

avatar van iHateDolphins

(afbeelding)
Titel en MuMe link: John Coltrane - A Love Supreme (1965)
Subgenre: Modal Jazz / Post Bop (Wikipedia)

Afgelopen week luisterde ik dit album. Toen ik naar de titels van de tracks keek en hoe dit album is opgebouwd qua tracks vond ik dat deze plaat overeenkomsten vertoont met To Pimp a Butterfly van Kendrick Lamar. Of beter gezegd: To Pimp A Butterfly vertoont overeenkomsten met A Love Supreme.

Wellicht verklaar je me nu voor gek, maar ik ga het proberen uit te leggen. Wellicht zit ik er compleet naast, maar dit is hoe ik het ervaar

Laten we beginnen met A Love Supreme en een uiteenzetting van de tracks zoals ik ze nu interpreteer. Nogmaals, wellicht zit ik er compleet naast, maar dat boeit me niet, ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden

Pt. I - Acknowledgement
Alles in dit nummer is opgebouwd uit het rifje van 'A Love Supreme', wat zijn het? 4 noten? Die gedurende het hele nummer terug komen. In de baslijn, in de sax en op het laatste ook in dus de gezongen tekst 'a love supreme' die de bass lijn een soort van overneemt. Om die rif heen gebeurt er weer van alles op de blazers.

Het is dat ik dit ook aan de hand van de titel van dit nummer op deze manier interpreteer, maar de constante herhaling van dezelfde rif en het herhaaldelijk zingen van de tekst 'A Love Supreme' komen over alsof Coltrane op zich zelf aan het inpraten is hoe het zit. Hij zit ergens mee en heeft moeite dit te erkennen, oftewel acknowledgement..

Pt. II - Resolution
Het tweede nummer van dit album begint met een sax. Het klinkt vastberaden en opgewekt. Opzoek naar een oplossing voor de problemen waar hij mee struggelt. Dit nummer klinkt opgewekter dan het eerste nummer. Die piano dartelt door het nummer heen, halverwege komt de sax weer meer naar voren.

Pt. III - Pursuance
Tijd om de oplossingen daadwerkelijk toe te passen en dat is niet makkelijk. Het begint met een super vette drum solo, alsof hij opstart moeilijkheden heeft. Daarna komt de sax er weer met veel overtuiging in en lijkt het te lopen. Iets voorbij de helft komt de drum solo weer terug samen met de bassriff uit het eerste nummer. Ik noem het even de 'A Love Supreme' riff voor het gemak. Het nummer eindigt heel klein met enkel de bass. Is het hem nou gelukt zijn struggles op te lossen of niet?

Pt. IV - Psalm
Hier klinkt het alsof Coltrane eindelijk genoegdoening met zichzelf heeft. De sax klinkt kalm, de basslijn is er weer door heen geweven. Het klinkt vrij. Het klinkt alsof hij vrede met de situatie en zichzelf heeft. Coltrane heeft eindelijk de rust waar hij naar opzoek was.

Zoals ik het ervaar, en ook aan de hand van wat Google werk, weerspiegelt dit album een soort van spirituele zoektocht naar zichzelf en oplossingen voor de problemen die Coltrane had. Aan het einde van het album vindt hij zijn rust.

Ok ok, maar dan nu de link naar Kendrick's To Pimp a Butterfly...
Dit album heb ik aan het eind van vorig jaar pas echt ontdekt. Toen ik me er in verdiepte en de teksten erbij las blies het me echt omver.

Voor een complete uitleg van dit album zie deze link: A Narrative Guide To To Pim...
Kort samen gevat neemt Kendrick je gedurende dit album mee in verschillende fases van een zoektocht naar zichzelf en de problemen waarmee hij kampt of heeft gekampt. De verschillende fases zijn aan de hand van de verschillende stadia van een vlinder weergeven. Dit heeft naar mijn idee veel overeenkomsten met het album van Coltrane. Eerst consumeert Kendrick alles en komt hij erachter dat hij niet juist bezig is. Vervolgens keert hij in zichzelf en gaat hij opzoek naar antwoorden. Maar hoe moet hij de antwoorden dan in praktijk brengen in de wereld zoals die nu voor hem is? Hier gaat hij mee aan de slag en past de dingen die hij geleerd heeft toe. Dit lukt en uiteindelijk is Kendrick vrij als een vlinder.

Toen ik deze link legde ging ik opzoek op Google om te controleren of er daadwerkelijk een verband tussen dit album en To Pimp A Butterfly is.

Wat blijkt? Artiesten die meegewerkt hebben aan het Album van Kendrick (waaronder Kamasi Washington) hebben verschillende Jazz albums aan Kendrick geintroduceerd, waaronder inderdaad, je raad het al: A Love Supreme. Zie deze link: How Kendrick Lamar Transformed into ‘The John Coltrane of Hip-Hop’ on ‘To Pimp a Butterfly

Zegt u het maar...

Anyway, dit vind ik met mijn beperkte kennis van Jazz op dit moment ook het beste Jazz album dat ik tot nu toe beluisterd heb. Dit ligt mij wel! Ik schiet wel behoorlijk heen en weer met jaartallen. Ik ga proberen eerst wat meer achteraan te beginnen om zodoende de ontwikkeling van de Jazz ook beter te kunnen horen.

avatar van Stalin
De link tussen jazz en hiphop is er al veel langer natuurlijk.
Hiphopperts zijn gek op jazz-samples...
Daarnaast hiphop-muzikanten die jazz maken/produceren of andersom.

Check bijvoorbeeld A Tribe Called Quest, Guru met zijn Jazzmatazz, Robert Glasper met bijvoorbeeld de plaat Black Radio, BadBadNotGood.
En niet te vergeten Madlib, 1 van de beste producers die er is mijn inziens.
Draait zijn draaitafel niet om voor een bak jazz door zijn eigenzinnige blender.







Misterfool
En vervolgens beïnvloed hiphop dan weer Jazz-artiesten.
Jazz en Hiphop: twee communicerende vaten, zoals wij juristen zouden zeggen.



avatar van Stalin
Met de legendarische Ron Carter op bas...


avatar van Mjuman
Verdomd interessant, maar gaat u gewoon verder ...

Als we toch links gaan leggen, zou ik zeker de link leggen met Acid Jazz/Jazz Dance; dat gaat in chronologie nog vooraf aan zowel Guru als Miles. Aanvankelijk een Brits verschijnsel; bands als Young Disciples, Brand New Heavies - ook Jamiroquai werd op een bepaald moment erbij gerekend.

Acid jazz - Wikipedia, the free encyclopedia - en.wikipedia.org

In zekere zin anticipeerde een band als Working Week hier weer op; die band toont helemaal een cross-over (melting pot) van invloeden te zijn: van Gayaanse soul (Inner City Blues) tot Brazil-samba (Venceremos).

Paste overigens mooi in de Acid Jazz stroming.

Velen vonden via Acid Jazz en de compilaties die er toen kwamen, zoals Blue Brazil Vol. 1 - Blue Note in a Latin Groove (1994) de weg naar jazz

avatar van Stalin
Onze dolfijnenhater kan voorlopig wel even verder met zijn zoektocht heb ik zo het idee...

avatar van Stalin
Nog eentje dan, namelijk Sun Ra.
De man heeft zoveel muziek uitgepoept, dat het moeilijk kiezen is.

Hierbij link naar 10 van zijn beste...

Sun Ra ook weer van invloed op in elk geval 1 grote hiphoppert meneer, namelijk de al eerder genoemde Madlib.


avatar van Niels van Mil
iHateDolphins schreef:
(afbeelding)
Titel en MuMe link: John Coltrane - A Love Supreme (1965)
Subgenre: Modal Jazz / Post Bop (Wikipedia)

Afgelopen week luisterde ik dit album. Toen ik naar de titels van de tracks keek en hoe dit album is opgebouwd qua tracks vond ik dat deze plaat overeenkomsten vertoont met To Pimp a Butterfly van Kendrick Lamar. Of beter gezegd: To Pimp A Butterfly vertoont overeenkomsten met A Love Supreme.

Wellicht verklaar je me nu voor gek, maar ik ga het proberen uit te leggen. Wellicht zit ik er compleet naast, maar dit is hoe ik het ervaar

Laten we beginnen met A Love Supreme en een uiteenzetting van de tracks zoals ik ze nu interpreteer. Nogmaals, wellicht zit ik er compleet naast, maar dat boeit me niet, ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden

Pt. I - Acknowledgement
Alles in dit nummer is opgebouwd uit het rifje van 'A Love Supreme', wat zijn het? 4 noten? Die gedurende het hele nummer terug komen. In de baslijn, in de sax en op het laatste ook in dus de gezongen tekst 'a love supreme' die de bass lijn een soort van overneemt. Om die rif heen gebeurt er weer van alles op de blazers.

Het is dat ik dit ook aan de hand van de titel van dit nummer op deze manier interpreteer, maar de constante herhaling van dezelfde rif en het herhaaldelijk zingen van de tekst 'A Love Supreme' komen over alsof Coltrane op zich zelf aan het inpraten is hoe het zit. Hij zit ergens mee en heeft moeite dit te erkennen, oftewel acknowledgement..

Pt. II - Resolution
Het tweede nummer van dit album begint met een sax. Het klinkt vastberaden en opgewekt. Opzoek naar een oplossing voor de problemen waar hij mee struggelt. Dit nummer klinkt opgewekter dan het eerste nummer. Die piano dartelt door het nummer heen, halverwege komt de sax weer meer naar voren.

Pt. III - Pursuance
Tijd om de oplossingen daadwerkelijk toe te passen en dat is niet makkelijk. Het begint met een super vette drum solo, alsof hij opstart moeilijkheden heeft. Daarna komt de sax er weer met veel overtuiging in en lijkt het te lopen. Iets voorbij de helft komt de drum solo weer terug samen met de bassriff uit het eerste nummer. Ik noem het even de 'A Love Supreme' riff voor het gemak. Het nummer eindigt heel klein met enkel de bass. Is het hem nou gelukt zijn struggles op te lossen of niet?

Pt. IV - Psalm
Hier klinkt het alsof Coltrane eindelijk genoegdoening met zichzelf heeft. De sax klinkt kalm, de basslijn is er weer door heen geweven. Het klinkt vrij. Het klinkt alsof hij vrede met de situatie en zichzelf heeft. Coltrane heeft eindelijk de rust waar hij naar opzoek was.

Zoals ik het ervaar, en ook aan de hand van wat Google werk, weerspiegelt dit album een soort van spirituele zoektocht naar zichzelf en oplossingen voor de problemen die Coltrane had. Aan het einde van het album vindt hij zijn rust.

Ok ok, maar dan nu de link naar Kendrick's To Pimp a Butterfly...
Dit album heb ik aan het eind van vorig jaar pas echt ontdekt. Toen ik me er in verdiepte en de teksten erbij las blies het me echt omver.

Voor een complete uitleg van dit album zie deze link: A Narrative Guide To To Pim...
Kort samen gevat neemt Kendrick je gedurende dit album mee in verschillende fases van een zoektocht naar zichzelf en de problemen waarmee hij kampt of heeft gekampt. De verschillende fases zijn aan de hand van de verschillende stadia van een vlinder weergeven. Dit heeft naar mijn idee veel overeenkomsten met het album van Coltrane. Eerst consumeert Kendrick alles en komt hij erachter dat hij niet juist bezig is. Vervolgens keert hij in zichzelf en gaat hij opzoek naar antwoorden. Maar hoe moet hij de antwoorden dan in praktijk brengen in de wereld zoals die nu voor hem is? Hier gaat hij mee aan de slag en past de dingen die hij geleerd heeft toe. Dit lukt en uiteindelijk is Kendrick vrij als een vlinder.

Toen ik deze link legde ging ik opzoek op Google om te controleren of er daadwerkelijk een verband tussen dit album en To Pimp A Butterfly is.

Wat blijkt? Artiesten die meegewerkt hebben aan het Album van Kendrick (waaronder Kamasi Washington) hebben verschillende Jazz albums aan Kendrick geintroduceerd, waaronder inderdaad, je raad het al: A Love Supreme. Zie deze link: How Kendrick Lamar Transformed into ‘The John Coltrane of Hip-Hop’ on ‘To Pimp a Butterfly

Zegt u het maar...

Anyway, dit vind ik met mijn beperkte kennis van Jazz op dit moment ook het beste Jazz album dat ik tot nu toe beluisterd heb. Dit ligt mij wel! Ik schiet wel behoorlijk heen en weer met jaartallen. Ik ga proberen eerst wat meer achteraan te beginnen om zodoende de ontwikkeling van de Jazz ook beter te kunnen horen.


Mooie recensie, en een mooi dwarsverband dat je laat zien. Volgens mij werk Kendrick Lamar ook veel met Flying Lotus toch? Dat is weer het achterneefje van Alice Coltrane, de vrouw van John Coltrane.


avatar van oolong
Leuk topic! Ik ga het bijhouden. Zelf heb ik jazz zo rond een jaar geleden serieus ontdekt als genre. Ik ben dus ook nog maar een beginner (voor als dat begrip überhaupt iets betekenen mag). De sleutel was voor mij echt om veel dingen uit te proberen, veruit de meeste jazz bekoorde me namelijk niet bij de eerste beluistering, zeker in het begin. Dat heeft me eerst een tijdje weerhouden. Maar heb je eenmaal een aanknopingspunt, een artiest die je raakt, dan ben je vertrokken. Het leuke aan jazz is immers ook dat iedereen het met elkaar doet, dus via via ontdek je steeds nieuwe artiesten.

Misschien een goeie tip nog om je niet teveel te focussen op al die geweldige artiesten en albums uit de gloriejaren zo rond 1960. Want ook de laatste jaren wordt er veel spannende en vernieuwende jazz gemaakt. En die moderne jazz heeft als voordeel dat je hem ook nog 'in het echt' kunt horen. En ik kan je zeggen dat het bijwonen van concerten juist aan jazz een hoop toevoegt. Het is immers bij uitstek muziek die helemaal gericht is op 'het moment' en op chemie tussen mensen, en het is bijzonder om erbij te zijn op het moment zelf waarop dat ontstaat.

buizen
oolong schreef:
Leuk topic!

Het leuke aan jazz is immers ook dat iedereen het met elkaar doet, dus via via ontdek je steeds nieuwe artiesten.

Misschien een goeie tip nog om je niet teveel te focussen op al die geweldige artiesten en albums uit de gloriejaren zo rond 1960. Want ook de laatste jaren wordt er veel spannende en vernieuwende jazz gemaakt. En die moderne jazz heeft als voordeel dat je hem ook nog 'in het echt' kunt horen. En ik kan je zeggen dat het bijwonen van concerten juist aan jazz een hoop toevoegt. Het is immers bij uitstek muziek die helemaal gericht is op 'het moment' en op chemie tussen mensen, en het is bijzonder om erbij te zijn op het moment zelf waarop dat ontstaat.

Mooi geschreven. Dat trekt mij ook mede aan in jazz: die liveconcerten juist (indien eenmaal de goede aansprekende jazz gevonden in het oerwoud aan bomen en bossen).
Dat iedereen het met elkaar doet en je viavia zo steeds wat nieuws ontdekt geldt bijvoorbeeld ook voor de kick-ass-rock 'n roll punky touch scene in met name New York. Allemaal gedreven muzikanten die niets liever doen dan live-optredens en derhalve in meerdere bands spelen of spontaan gastoptredens verzorgen bij elkaars optredens. Dat element zit ook in live-jazz.

avatar van Reijersen
Erg leuk topic dit. Ik speel zelf ook al een tijdje met het idee en soort van "Reijersen ontdekt Jazz" topic te maken. Voor mij is er namelijk ook nog heel veel te ontdekken in het genre. De hoogste tijd om erg echt eens tijd in te stoppen.

Ziegler
iHateDolphins

Als je van Mingus houdt moet je hier eens naar luisteren.

porkie

Soledad
Leuk dat je op ontdekking bent! Jazz is zo breed in variatie, dat het moeilijk is ergens te beginnen. Ik heb een klein overzicht voor je gemaakt van periodes in jazz en de subgenres van jazz. Onder elke periode/subgenres vier klassiekers/aanraders. Dan mis nog steeds 1000 albums maar het is een begin. Het is handig albums en deze stijlen af te struinen door van alles samples te luisteren via bijvoorbeeld YouTube. Dan kun je gelijk dingen afstrepen of juist verder verkennen.

Jaren 20/30 new orleans/traditional/ragtime:

Louis Armstrong - Hot Fives and Seven
Jelly Roll Morton - Birth of the Hot
Django Reinhardt - Djangology
Sidney Bechet - The Victor Sessions

Jaren 30/40 swing:
Lester Young - Pres and Teddy
Coleman Hawkins - Body and Soul
Ben Webster - King of the Tenors
Art Tatum - Tatum Group Masterpieces

Jaren 40 bebop:
Charlie Parker - Birds best bop on Verve
Wardell Gray - One for Prez
Bud Powell - The Amazing Bud Powell vol. 1
Fats Navarro - Complete blue note and Capitol recordings

Jaren 40/50 Cooljazz:
Chet Baker - Sings
Miles Davis - Birth of the Cool
Gerry Mulligan - Quartet with Chet Baker
Stan Getz - Complete Roost Records

Jaren 50: mainstream
Ahmad Jamal - Awakening
Oscar Peterson - Sound of the Trio
Coleman Hawkins - Genius of
Wes Montgomery - Incredible jazz Guitar of

Jaren 50/60: hardbop
Lee Morgan - The Sidewinder
Art Blakey - Moanin
Freddie Hubbard - Ready for Freddie
Charles Mingus - Blues and Roots

Jaren 50/60: modal jazz
Miles Davis - Kind of Blue
John Coltrane - Olé

Jaren 50/60: souljazz
Cannonball Adderley - Know What i Mean
Yusef Lateef - Live at Peps
Charles Earland - Blacktalk
Jimmy Smith - Organs Grinder Swing

Jaren 60: Bossa nova
Stan Getz/Charlie Byrd: Jazz Samba
Antonio Carlos Jobim: Composer plays
Stan Getz/Jao Gilberto: Getz/Gilberto

Jaren 60: postbop
Andrew Hill - Dance with Death
Grachan Moncur III - Evolution
Eric Dolphy - Out to Lunch
Sam Rivers - Dimensions and Extensions

Jaren 60: Freejazz
Ornette Coleman - Shape of Jazz to Come
Albert Ayler - Live at Greenwich Village
Pharoah Sanders - Karma
Archie Shepp - Four For Trane
Charles Mingus - Black Saint and the Inner Lady

Jaren 60: John Coltrane
Live at the Village Vanguard
Meditations
Ascension
Sun Ship

Jaren 70: Freejazz
Keith Jarrett - The Survivors Suite
Dave Holland - Conference of the Birds
David Murray - Octet Plays Trane

Jazz/Joodse roots:
Cracow Klezmer Band - The Profundis
Masada String Trio - Book of Angels Vol. 2
Bar Kohkba Sextet - Book of Angels vol. 10
Mark Feldman - Secrets

Jazz/Arabische roots:
Rabih Abou Khalil - Roots and Sprouts
Anouar Brahem - Le Pas du Chat Noir
Amir ElSaffar - Inana

Jazz/Afrikaanse roots:
Kora Jazz Trio - Kora Jazz Trio
Abdullah Ibrahim - Yarona
Dollar Brand - Echoes of Africa
Johnny Dyani - Song for Biko

Vocaal:
Ella Fitzgerald & Louis Armstrong - Porgy and Bess
Billie Holiday - Commodore Master Takes
Billie Holiday - Lady in Satin
Sarah Vaughan - With Clifford Brown

Big-Band
Count Basie - The Atomic Basis
Charles Mingus - Let My Children Hear Music
Duke Ellington - At Fargo
Duke Ellington - At Newport

avatar van Mjuman
Soledad schreef:
Leuk dat je op ontdekking bent! Jazz is zo breed in variatie, dat het moeilijk is ergens te beginnen. Ik heb een klein overzicht voor je gemaakt van periodes in jazz en de subgenres van jazz.


Je hebt er veel werk in gestoken Tollie En ondanks dat ik bepaalde namen mis in sommige subgenres, en wat cross-overs heb ik hier toch een aantal namen om nog eens te checken. Goed werk!

avatar van Holden
Prima keuzes, Soledad. Mag ik aanvullen met enkele muzikanten van eigen bodem?
Tulpen jazz:
Pia Beck
Han Bennink
Michiel Borstlap
Willem Breuker
Hans Dulfer
Boy Edgar
Rein de Graaff
The Houdinini's
Saskia Laroo
Mischa Mengelberg
New Cool Collective
Piet Noordijk
Rita Reys

avatar van iHateDolphins
Wauw, thanks Soledad! Ik ga eens proberen jouw lijstje chronologisch af te werken!

avatar van Snoeperd
Niels van Mil schreef:
(quote)


Mooie recensie, en een mooi dwarsverband dat je laat zien. Volgens mij werk Kendrick Lamar ook veel met Flying Lotus toch? Dat is weer het achterneefje van Alice Coltrane, de vrouw van John Coltrane.


En veel samengewerkt met Kamasi Washington natuurlijk, de grote jazzhype van 2015.

Gast
geplaatst: vandaag om 21:23 uur

geplaatst: vandaag om 21:23 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.