menu

Muziek / Algemeen / Vinyl heruitgaven; Goud of Bagger?

zoeken in:
avatar van bawimeko
Vinyl is weer redelijk "hot" aan het worden; net als slowcooking en digitale retro-foto-apps lijkt er een beetje een hang te zijn naar het ouderwetse en tastbare versus de downloads en de plastic verpakkingen van de cd's
Ik ben weer 'terug' in vinyl omdat ik naast een licht-sentimentele inslag ook overtuigd ben van de betere geluidskwaliteit van LP's, zelfs ondanks de wat extra ruis en hier en daar een tik.
Het gros van m'n nieuwe aanwinsten komt van Marktplaats, da's een kwestie van geluk hebben. Ongeveer in de helft van de gevallen heb je voor een paar euro iets heel leuks, redelijk onbeschadigd en de goeie persing!

Verder ben ik in forums aan heet bijhouden welke nieuwe heruitgaven nou echt de moeite waard zijn. Inmiddels weet ik dat er een paar labels zijn waarbij je nauwelijks een buil kan vallen:
MFSL/Mobile Fidelity Sound Lab-sinds jaar en dag één van de beste vinyl-labels; analoge mastertapes worden met eerbied overgebracht op fraai en doodstil vinyl.
Speaker's Corner-idem dito; vooral van wat oudere opnames uit de jaren '50 en '60
Classic Records-vooral hun The Who-serie is fraai.

Veel van de rest is wat je noemt 'maar afwachten'...sommige labels lijken vinyl vooral als een leuk modisch bijprodukt te beschouwen en knallen de digitale cd-master met een paar aanpassingen op een plak vinyl.
Het "Back to Black"-label is hierin berucht; soms wel goed, maar in de regel van digitale masters (in plaats van de originele analoge tapes).en soms zonde van het geld (Breakfast in America van Supertramp, Original Soundtrack van 10CC)
Een andere boosdoener; ons eigen Hollandsche Music On Vinyl. Adverteert met "audiofiel", maar werkt ook in de regel met digitale masters en is daar vervolgens erg vaag over. De resultaten klinken aardig, maar meestal niet.
Meer bevindingen of meningen over labels en masteraars?


avatar van bawimeko


...en soms bagger
Mooiste voorbeeld van Goud: Fleetwood Mac's Rumours, 180grams 45 rpm. USA herpersing (niet de europese!); gemastered door Steve Hoffman van de originele albummasters. Voor mij het schoolvoorbeeld van hoe een goeie heruitgave eruit kan zien; zelfs nog beter dan de originele '70s-persingen!!


avatar van bawimeko
Tjonge, ik ben enorm onder de indruk van jullie argumentatie tot op heden...

avatar van Masimo
Ja, onze argumentatie is vrij bagger, ja.

avatar van bawimeko
In het engels heet dat "thread crapping" en is m.i. een jammere bezigheid..

avatar van gaucho
Nou , toch maar een serieuze poging dan...

Ik volg het wel, die ontwikkelingen rond vinyl. Heb nu zo'n 1500 LPs, waarvan ik de meeste vóór het CD-tijdperk heb aangeschaft. Maar met enige regelmaat komt er toch wel eens wat nieuws bij. Want ik vind het wel mooi, zo'n grote (klap-)hoes en het ritueel van zo'n zwarte plak die je op de platenspeler legt.
Maar ik koop ze tot dusver voornamelijk uit de 1 euro-bakken bij de kringloopwinkels hier in de buurt, waar ik af en toe toch wel eens wat 'goud' aantref tussen alle koren, klassieke platen en Boney M-achtigen. En verder in tweedehands platenzaken, maar ook dan mogen ze niet veel duurder zijn dan 10 euro. Marktplaats en eBay zijn bij mij in hoogst uitzonderlijke gevallen een optie vanwege de hoge verzendprijzen.

Voorwaarde is wel dat ze minimaal in excellente staat moeten zijn; ik erger me toch wel enigszins aan hinderlijke tikken en andere bijgeluiden. Ik ben nog steeds meer een cd-mannetje, maar ik erger me de laatste jaren toch wel aan de beroerde mastering van veel recente cd's. Eigenlijk ben ik zo goed als gestopt met de aanschaf van 'nieuwe' muziek, omdat ik er bij voorbaar van uitga dat de mastering k*t is. Heel af en toe zijn er gunstige uitzonderingen, zoals de laatste twee Elbow-albums.

Aan 'nieuw', recent uitgebracht vinyl heb ik me nog niet gewaagd, voornamelijk omdat het véél te duur is. Toegegeven, ik ben verwend door de huidige internetprijzen, waarbij een CD, inclusief verzenden, gemiddeld niet meer dan 5 à 6 euro hoeft te kosten, maar dan nog: € 19,99 of meer voor een LP, die - hoe je het ook bekijkt - uiterst kwetsbaar is en per saldo toch bij elke draaibeurt een klein beetje slijt.

Bovendien heb ik weinig vertrouwen in de mastering van die nieuwe LP's. Ik wil best geloven dat de gemiddelde LP met nieuwe muziek beter klinkt dan de CD, want zoals ik al zei, de CD-mastering van nieuwe muziek is over het algemeen bagger. Maar bij heruitgaven - waar ik me dan vooral op zou concentreren, denk ik - maak je het in het slechtste geval mee dat ze gewoon de CD-mastering op LP overzetten. Er zal best prima klinkend vinyl zijn, maar hoe kom je daar achter? Ik vind de huidige LP-prijzen te hoog om dat zomaar op de gok te proberen.

Volgens mij is er rond nieuw vinyl momenteel net zo'n cultus aan het ontstaan als in de begindagen van de CD. Prijzen worden kunstmatig hoog gehouden. Zo bezien is het vooralsnog voornamelijk 'goud' voor de platenmaatschappijen die het uitbrengen.

avatar van gaucho
bawimeko schreef:
Het "Back to Black"-label is hierin berucht; soms wel goed, maar in de regel van digitale masters (in plaats van de originele analoge tapes).en soms zonde van het geld (Breakfast in America van Supertramp, Original Soundtrack van 10CC)
Een andere boosdoener; ons eigen Hollandsche Music On Vinyl. Adverteert met "audiofiel", maar werkt ook in de regel met digitale masters en is daar vervolgens erg vaag over. De resultaten klinken aardig, maar meestal niet.

Breakfast in America is toevallig het enige voorbeeld waar ik over kan meepraten. Een vriendin van een vriend van een vriend (een vage kennis dus) kocht dat album een jaar ofzo geleden voor iets van 19,95 bij de MediaMarkt. Toen ze erover vertelde, wilde ik hem wel eens vergelijken met mijn eigen originele vinyl uit 1979 en de originele CD die ik heb.
Mijn conclusie - waar overigens niet iedereen van het vriendengroepje het mee eens was - is dat het originele album, dat je voor een euro uit de kringloopbakken vist, beter klonk. Minder 'boost' van bas en treble en gewoon een natuurlijker geluid, al kenmerkt deze opname zich sowieso door een vrij schel geluid, vooral in de hoge tonen.

Over Music on vinyl heb ik ook gelezen. Daarvan kun je, met alle respect, op je vingers natellen dat er iets niet klopt. Je gelooft toch niet dat ze uit Amerika de originele mastertape van pakweg Thriller naar Nederland opsturen? Dat moeten dus wel digitale kopieën zijn. En ik heb ook gelezen dat kritische vragen over de herkomst van het bronmateriaal van hun website worden verwijderd. Dan weet ik al genoeg. En zoals gezegd, ik vind de prijs van nieuw vinyl te hoog om er maar lukraak mee te experimenteren en maar af te wachten wat je krijgt. Dan kan ik mijn geld beter besteden.

avatar van bawimeko
Da's het grappige van ''oud'' vinyl; ik viste laatst een bijna hagelnieuwe "Spirit of Eden" bij ons uit de kringloopbakken voor 2,50! Voor zo'n kwaliteit betaal je op eBay makkelijk 30-40 euri!
Ook is het vaak zo dat de originele mastertapes kwijt of vernietigd zijn...dus je kan beter een plaat van Manfred Mann's Earth Band kopen uit 1975 dan een herpersing; de albummasters zijn een paar jaar geleden bij een brand vernietigd...

Wat me frustreert bij Music On Vinyl is dat ze niet alleen CBS/Sony (digitale) masters gebruiken, maar ook dezelfde vaagheid hanteren bij hun Nederlandse producties! Dus ze hebben laatstleden de debuutplaat van Spin opnieuw uitgebracht, maar ik ga toch maar op zoek naar het originele vinyl (en voor een fractie van de prijs).

Bovendien heb ik weinig vertrouwen in de mastering van die nieuwe LP's. Ik wil best geloven dat de gemiddelde LP met nieuwe muziek beter klinkt dan de CD, want zoals ik al zei, de CD-mastering van nieuwe muziek is over het algemeen bagger. Maar bij heruitgaven - waar ik me dan vooral op zou concentreren, denk ik - maak je het in het slechtste geval mee dat ze gewoon de CD-mastering op LP overzetten. Er zal best prima klinkend vinyl zijn, maar hoe kom je daar achter? Ik vind de huidige LP-prijzen te hoog om dat zomaar op de gok te proberen.

Ik 'gebruik' de Steve Hoffman internetfora als naslagwerk in het geval van nieuwe uitgaves. Een vinyl-mastering is namelijk totaal iets anders dan een cd-mastering en het vereist (ouderwets) vakmanschap om e.e.a. goed op de plaat te zetten. Een paar labels doen dat heel netjes (Linn, MFSL), bij veel anderen is het afwachten, inderdaad.

avatar van gaucho
bawimeko schreef:
Ook is het vaak zo dat de originele mastertapes kwijt of vernietigd zijn...dus je kan beter een plaat van Manfred Mann's Earth Band kopen uit 1975 dan een herpersing; de albummasters zijn een paar jaar geleden bij een brand vernietigd...

Het gebeurt vaker dan je denkt dat de originele mastertapes verloren zijn gegaan of niet voorhanden zijn en niet gebruikt worden voor CD of LP. Of ze zijn in de loop der jaren in kwaliteit achteruit gegaan. Dat is lang niet altijd hoorbaar, maar gevoelsmatig staan oude LP's - de originele uitgaven dus - dichter bij het oorspronkelijke geluid omdat ze gebaseerd zijn op de mastertape in een uitstekende conditie.
bawimeko schreef:
Wat me frustreert bij Music On Vinyl is dat ze niet alleen CBS/Sony (digitale) masters gebruiken, maar ook dezelfde vaagheid hanteren bij hun Nederlandse producties! Dus ze hebben laatstleden de debuutplaat van Spin opnieuw uitgebracht, maar ik ga toch maar op zoek naar het originele vinyl (en voor een fractie van de prijs).

Oww...Spin - die wil ik wel erg graag hebben zeg. Beide albums trouwens, het liefst op CD als het even kan. Gek eigenlijk dat we nu in een fase terecht lijken te komen waarin sommige albums wél op LP en niet op CD verkrijgbaar zijn - dat is jarenlang precies andersom geweest.

Maar ook voor Spin geldt dat ik, als het om LP's gaat, beter op zoek kan gaan naar de originele LP. Het ding heeft destijds in de LP top 50 gestaan en is in de jaren zeventig redelijk goed verkocht. Daar moet met wat geduld dus wel een originele persing in uitstekende staat van te achterhalen zijn.
Al weet ik niet of dat zo heel veel goedkoper kan. Ik schrik soms van de prijzen van originele LP's van de Golden Earring, met name de titels uit de jaren zestig en zeventig. Maar ook hiervoor geldt dat ik ervan overtuigd ben dat die originelen beter klinken dan de Music on Vinyl-herpersingen.
bawimeko schreef:
Ik 'gebruik' de Steve Hoffman internetfora als naslagwerk in het geval van nieuwe uitgaves. Een vinyl-mastering is namelijk totaal iets anders dan een cd-mastering en het vereist (ouderwets) vakmanschap om e.e.a. goed op de plaat te zetten. Een paar labels doen dat heel netjes (Linn, MFSL), bij veel anderen is het afwachten, inderdaad.

Die site heb ik een paar jaar geleden ontdekt en staat sindsdien ook bij mij bij de favorieten op mijn computer. Zéér informatieve site waarop veel informatie te vinden is over allerlei persingen en uitgaves van albums. Zeker als je gebruik maakt van de zoekfunctie kun je veel gegevens heel gericht terugvinden. Dan moet je wel aangemeld zijn en dat ben ik dan ook. Ik 'post' er zelfs af en toe, met een bescheiden frequentie overigens.

avatar van bawimeko
Hee, een mede SHforum-ist! "Dankzij" deze site heb ik goeie keuzes kunnen maken in de her-aanschaf van het nodige Beatles-vinyl!

avatar van gaucho
Ja, The Beatles zijn - op zijn zachtst gezegd - nogal alomtegenwoordig op dat forum. Ik mag wel zeggen dat ik ze mede door de SH-forums een beetje heb herontdekt, evenals de solo-albums van de groepsleden.
Sowieso zijn de SH-forums erg 'classic rock'- georiënteerd; voor nieuw werk is relatief weinig aandacht. Het ledenbestand bestaat vooral uit 'male white americans' van middelbare leeftijd. Al stoort dat mij persoonlijk niet echt. ik kan me redelijk tot goed vinden in de gemiddelde smaak van het SH-forumlid. Het forum is in de loop der jaren fors uitgedijd, met meer dan 10.000 leden over de gehele wereld.

Het enige frustrerende vind ik dat de 'beste' versies van veel albums vaak vroege Japanse of anderszins exotische persingen zijn die allang niet meer leverbaar zijn of alleen tegen exorbitant hoge prijzen. Enig snobisme is sommige forumleden niet vreemd, maar vermoedelijk is dat maar al te vaak de realiteit.
Tocj zijn de Steve Hoffman-forums voor mij een goede leidraad om uit te vogelen welke heruitgaven - zowel op CD als op LP - de moeite waard zijn en welke niet. Eigenlijk is het zo'n beetje de enige serieuze informatiebron op dat gebied. Bovendien bieden ze ook in andere opzichten - qua muziek, qua apparatuur - een schat aan informatie.

avatar van Jonestown
Spin is nooit op CD verschenen. Wel zijn er via het inmiddels niet meer bestaande Fonos (door het Instituut voor Beeld en Geluid opgericht) gedigitaliseerde versies van beide albums verschenen, maar daarvan was het bronmateriaal het vinyl. Overigens zijn deze CD's ondanks dat het vinylrips redelijk te pruimen, ideaal is het natuurlijk niet, maar altijd beter dan je zelf gaat kloten met rippen van vinyl. Fonos bracht enkel gedigitaliseerd materiaal uit dat nooit op CD is verschenen, dat was van de meewerkende platenmaatschappijen de voorwaarde om de muziek uit te brengen. Helaas is de site en de service door financiële problemen niet meer actief. Fonos was trouwens een samentrekking van Fonotheek en NOS. Veel van de door Fonos uitgebrachte titels zijn overigens na al die jaren nog steeds niet op CD verschenen. En ook niet te vinden op al die streamingdiensten.

avatar van Jonestown
Die SH forums zijn leuk om even te lezen, maar als ze weer beginnen te raaskallen over niet meer te krijgen persingen en te leuteren hoe goed die zijn, dan heb je daar als lezer natuurlijk helemaal niks aan, want het zijn onbereikbare versies. En als ze al te krijgen zijn dan betaal je er weer debiele prijzen voor. Bovendien is het forum erg zwaar gemodereerd en zijn pittige discussies bij voorbaat al uitgesloten.

avatar van Jonestown
En hoe goed een persing of uitgave wel mag zijn, als ze op een prut geluidssysteem worden afgespeeld dan merk je daar helemaal niks van. Of in elk geval wordt niet datgene eruit gehaald wat erin zit.

Soledad
In de jazzwereld zijn er een paar positieve uitzonderingen (Music Matters, Pure Pleasure, Everland) die werken met originele tapes, origineel artwork en die daarmee prachtige uitgaves uitbrengen.

Helaas wordt de vinyljazzmarkt gedomineerd door publieke domeinlabels uit Rusland en Spanje. Ergste in zijn soort is de klerezooi van Waxtime en Jazzwax. Zij betalen geen auteursrechten, gebruiken ander artwork en gebruiken een cd ripje voor een nieuwe persing. Ik ben niet zeer audiofiel maar lieve help wat een kutkwaliteit. En met marktdominantie bedoel ik dat het jazz vinyl aanbod voor ongeveer 80% bestaat uit deze rotzooi. Erg jammer.

Tot slot zijn er nog de vrienden van Blue Note die voor de honderdste keer een reissue persen die al in veertig andere uitgaves verkrijgbaar is. Die dingen kosten nieuw 40 euro... moet niet gekker worden.

avatar van Kronos
Soledad schreef:
Tot slot zijn er nog de vrienden van Blue Note die voor de honderdste keer een reissue persen die al in veertig andere uitgaves verkrijgbaar is. Die dingen kosten nieuw 40 euro... moet niet gekker worden.

Je kiest toch gewoon zelf of je zo'n dure reissue al dan niet koopt. De gewone heruitgaven van Blue Note zijn kwalitatief prima en kosten misschien 12 á 14 euro. Ik heb daarvan in mijn collectie:
Blue Mitchell - Collision In Black
The Horace Silver Quintet - Song For My Father
Lou Donaldson - Everything I Play Is Funky
Lou Donaldson - Alligator Bogaloo
John Coltrane - Blue Train
Donald Byrd - Mustang!

Van Waxtime heb ik drie lp's. T-Bone Walker - Sings The Blues, Illinois Jacquet - Swing's The Thing, Don Byrd - Modern Jazz Perspective. Elk met het originele artwork. De geluidskwaliteit kan ik niet vergelijken maar in ieder geval zijn het verzorgde uitgaven. Mooi drukwerk, goede binnenhoes, stevig vinyl.

Het is inderdaad een gangbare praktijk om muziek op vinyl te zetten vanaf een rip of cd. En dan mensen maar lyrisch doen over hoeveel beter vinyl klinkt. Ik heb zelfs ooit een gast ontmoet die vertelde dat hij cd's van de bibliotheek op cassette opnam, omdat hij analoog beter vond klinken.

avatar van dix
dix
Kronos schreef:

Het is inderdaad een gangbare praktijk om muziek op vinyl te zetten vanaf een rip of cd. En dan mensen maar lyrisch doen over hoeveel beter vinyl klinkt. Ik heb zelfs ooit een gast ontmoet die vertelde dat hij cd's van de bibliotheek op cassette opnam, omdat hij analoog beter vond klinken.

Er wordt zelfs vinyl geperst op basis van CD rips waarbij die CD weer een jaren 90 rip was van een langspeelplaat. Je krijgt dan wel dat heerlijke analoge geluid, alleen is het niet jóuw plaat die je hoort kraken.

Soledad
Kronos schreef:
(quote)

Je kiest toch gewoon zelf of je zo'n dure reissue al dan niet koopt. De gewone heruitgaven van Blue Note zijn kwalitatief prima en kosten misschien 12 á 14 euro.


Eh ja gelukkig beslis ik dat zelf. Ik vind het alleen een gemiste kans. Waarom zo duur? Uit de Music matters serie zijn ze zelfs 60 euro per stuk. Ik vind het belachelijke prijzen die niet in verhouding staan tot het product. Liever had ik een uitbreiding gezien van de 75th anniversary serie waar jij denk ik ook aan refereert. Voor de door jou genoemde prijzen heb ik ze zelden gezien maar de twintig euro die ik er voor betaalde vond ik wel redelijk. Blijft wel staan dat ik het heel jammer vind dat het altijd dezelfde uitgaves zijn die heruitgebracht worden.

En wat betreft Waxtime: bij dat label is het verschil in hoes vaak minimaal (alleen label). Back is trouwens wel volledig anders. Er zijn labels die het erger maken. Het karton is stevig inderdaad maar dat is toch een vrij minimale eis. Ik vind vooral het geluid bijzonder slecht. Het verdringt in ieder geval de mooie uitgaves van echte originele labels en maakt dat ik tussen het nieuwe vinyl nog zelden iets vind.

bawimeko schreef:
Vinyl is weer redelijk "hot" aan het worden; net als slowcooking en digitale retro-foto-apps lijkt er een beetje een hang te zijn naar het ouderwetse en tastbare versus de downloads en de plastic verpakkingen van de cd's
Ik ben weer 'terug' in vinyl omdat ik naast een licht-sentimentele inslag ook overtuigd ben van de betere geluidskwaliteit van LP's, zelfs ondanks de wat extra ruis en hier en daar een tik.
Het gros van m'n nieuwe aanwinsten komt van Marktplaats, da's een kwestie van geluk hebben. Ongeveer in de helft van de gevallen heb je voor een paar euro iets heel leuks, redelijk onbeschadigd en de goeie persing!

Verder ben ik in forums aan heet bijhouden welke nieuwe heruitgaven nou echt de moeite waard zijn. Inmiddels weet ik dat er een paar labels zijn waarbij je nauwelijks een buil kan vallen:
MFSL/Mobile Fidelity Sound Lab-sinds jaar en dag één van de beste vinyl-labels; analoge mastertapes worden met eerbied overgebracht op fraai en doodstil vinyl.
Speaker's Corner-idem dito; vooral van wat oudere opnames uit de jaren '50 en '60
Classic Records-vooral hun The Who-serie is fraai.

Veel van de rest is wat je noemt 'maar afwachten'...sommige labels lijken vinyl vooral als een leuk modisch bijprodukt te beschouwen en knallen de digitale cd-master met een paar aanpassingen op een plak vinyl.
Het "Back to Black"-label is hierin berucht; soms wel goed, maar in de regel van digitale masters (in plaats van de originele analoge tapes).en soms zonde van het geld (Breakfast in America van Supertramp, Original Soundtrack van 10CC)
Een andere boosdoener; ons eigen Hollandsche Music On Vinyl. Adverteert met "audiofiel", maar werkt ook in de regel met digitale masters en is daar vervolgens erg vaag over. De resultaten klinken aardig, maar meestal niet.
Meer bevindingen of meningen over labels en masteraars?
ik heb nu 2x een album gekocht van platenperser music on vinyl. Beide platen klinken NIET

avatar van Manuzzi
Ik heb een nieuw vinyl album van Cat Stevens - Teaser and the Firecat gekocht. Blijkt een remastered versie van Back to Black te zijn.
Waar mijn oude album sprankelt, klinkt deze doods. Ik ga hem niet eens verkopen; zou iemand anders zo geen kennis met dit album willen laten maken.
Gaat rechtstreeks de prullenbak in.

Dan maar weer mijn oude vinyl met kraken en tikken. Altijd beter dan die remastered versie.

avatar van Kronos
In de meeste gevallen tegenwoordig zal het enige wat analoog is je platendraaier zijn.

Lang leve de cd.

Gast
geplaatst: vandaag om 20:45 uur

geplaatst: vandaag om 20:45 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.