Meneer Saunders, u gaat een hele grote worden. Inmiddels twee keer naar een concert geweest in Paradiso (1 keer voorprogramma Julia Stone en 1 keer zelf in de kleine zaal) en wat een energie gaat erin zitten. Wat een magnifieke stem met zoveel power als het om een live performance aankomt!

Er zit zoveel mysterie in de nummers die Paul schrijft. Fantastisch kryptisch, lange en vaak religieuze titels kunnen mij diep in de avond aan het denken zetten. Er is ontzettend veel meer ritme ingekomen in vergelijking met de EP's: veel meer brille van de andere bandleden en daarmee veel meer rock&roll. Maar wat de boventoon blijft voeren is de emotie die in soms ronduit trieste nummers gaat zitten. Mijn favoriete nummer, the Trail Remains Unseen, staat niet eens op deze plaat, maar kan mij zo weer in gedachte terugbrengen naar enkele van mijn meest emotionele herinneringen.

In vergelijking met de EP zijn er hier wat meer echte knallers bijgekomen, die buitengewoon verslavend zijn. Good Women is daar het meest prominente voorbeeld van, zeker gezien Paul's uithalen over Good Women zelf gaat. Een ander, in mijn ogen nog beter, voorbeeld hiervan is In High Heels Burn It Down; ronduit verslavend!
Live was de absolute afsluiter natuurlijk A Lunar Veteran's Guide to Re-entry. Ik stond daar tussen 20 man, maar ik zag in mijn verbeelding al een volle Alpha-tent op Lowlands enthousiast meeklappen. Het zal er uiteindelijk misschien niet van komen, maar voor mij is Paul Thomas Saunders het grootste muzikale talent dat ik ken.

PS: de toetseniste (ik weet helaas haar naam niet) is werkelijk wonderschoon. In alle opzichten dus de moeite waard om naar een optreden te gaan.