Talking Heads - Remain in Light (1980)
mijn stem
873 stemmen
Verenigde Staten
Rock
Label: Sire
-
Born Under Punches (The Heat Goes On) (5:49)
-
Crosseyed and Painless (4:47)
-
The Great Curve (6:27)
-
Once in a Lifetime (4:22)
-
Houses in Motion (4:33)
-
Seen and Not Seen (3:24)
-
Listening Wind (4:43)
-
The Overload (6:00)
-
Fela's Riff (Unfinished Outtake) * (5:15)
-
Unison (Unfinished Outtake) * (4:58)
-
Double Groove (Unfinished Outtake) * (4:28)
-
Right Start (Unfinished Outtake) * (4:07)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur:
40:05
(58:53)
- nummer 68 in de top 250
0
geplaatst: 25 november 2019, 09:07 uur
Thekillers87327 schreef:
Ik vind zn stemgebruik niet prettig en de songs hebben voor mij een nogal aparte opbouw. De stijlen die hij gebruikt spreken mij ook niet echt aan.
Zo iets beter?
Ik vind zn stemgebruik niet prettig en de songs hebben voor mij een nogal aparte opbouw. De stijlen die hij gebruikt spreken mij ook niet echt aan.
Zo iets beter?
Vind ik in elk geval een aardige poging. Ik kan me ook wel een beetje voorstellen dat Byrne's vocalen niet ieders kopje thee zijn. Het klinkt wat maniakaal, zeker, en vooral op dit album. En de muziek is natuurlijk ook vaak druk, funky en nerveus. Ik vind het een intellectuele feestplaat van jewelste, enig in z'n soort. Maar ik snap ook wel dat het hele volksstammen afschrikt. Mijn vrouw vindt dit bijvoorbeeld ook vreselijk, heb ik wel gemerkt...
Ik vraag me nog wel af of je de wat meer gestroomlijnde pop van de Talking Heads uit de latere jaren zou kunnen waarderen. Een vindingrijk popnummer als Road to nowhere, vrij bekend en een grote hit ook nog, kun je daar wat mee? Of zit die stem van Byrne je ook dan in de weg?
1
geplaatst: 25 november 2019, 09:45 uur
Ik ben het er mee eens. Byrne komt natuurlijk wat neurotisch over. Ik vind 'm tamelijk briljant. Moeilijke eigenzinnige man die het zijn overige collega's in de band ook niet altijd even makkelijk maakte.
Dat Brian Eno ook nog eens een grote rol speelt op dit album en een soort partnerschap aanging met Byrne, maakte het wellicht nog wat gecompliceerder.
Het 2tal maakte dan ook een jaar later het eveneens voortreffelijke en vooruitstrevende My Life In The Bush Of Ghosts.
Na "Remain" worden de albums inderdaad een stukje toegankelijker.
Dat Brian Eno ook nog eens een grote rol speelt op dit album en een soort partnerschap aanging met Byrne, maakte het wellicht nog wat gecompliceerder.
Het 2tal maakte dan ook een jaar later het eveneens voortreffelijke en vooruitstrevende My Life In The Bush Of Ghosts.
Na "Remain" worden de albums inderdaad een stukje toegankelijker.
1
geplaatst: 25 november 2019, 10:10 uur
gaucho schreef:
Vind ik in elk geval een aardige poging. Ik kan me ook wel een beetje voorstellen dat Byrne's vocalen niet ieders kopje thee zijn. Het klinkt wat maniakaal, zeker, en vooral op dit album. En de muziek is natuurlijk ook vaak druk, funky en nerveus. Ik vind het een intellectuele feestplaat van jewelste, enig in z'n soort. Maar ik snap ook wel dat het hele volksstammen afschrikt. Mijn vrouw vindt dit bijvoorbeeld ook vreselijk, heb ik wel gemerkt...
Ik vraag me nog wel af of je de wat meer gestroomlijnde pop van de Talking Head uit de latere jaren zou kunnen waarderen. Een vindingrijk popnummer als Road to nowhere, vrij bekend en een grote hit ook nog, kun je daar wat mee? Of zit die stem van Byrne je ook dan in de weg?
(quote)
Vind ik in elk geval een aardige poging. Ik kan me ook wel een beetje voorstellen dat Byrne's vocalen niet ieders kopje thee zijn. Het klinkt wat maniakaal, zeker, en vooral op dit album. En de muziek is natuurlijk ook vaak druk, funky en nerveus. Ik vind het een intellectuele feestplaat van jewelste, enig in z'n soort. Maar ik snap ook wel dat het hele volksstammen afschrikt. Mijn vrouw vindt dit bijvoorbeeld ook vreselijk, heb ik wel gemerkt...
Ik vraag me nog wel af of je de wat meer gestroomlijnde pop van de Talking Head uit de latere jaren zou kunnen waarderen. Een vindingrijk popnummer als Road to nowhere, vrij bekend en een grote hit ook nog, kun je daar wat mee? Of zit die stem van Byrne je ook dan in de weg?
Ik heb net road to nowhere geluisterd! Moet zeggen dat dit me veel beter klinkt, zeker geen slecht nummer. Ook niet eentje die ik zo 123 zou opzetten maar ik ben verrast haha.
Ik hou best van aparte, eigenzinnige muziek. De hele new wave scène vind ik geweldig. Dit gaat mn petje wel te boven. Ach, liever dat mensen hier naar luisteren dan naar de troep die nu gemaakt word en populair is. Dit is tenminste nog orgineel en muzikaal.
0
geplaatst: 28 december 2019, 22:17 uur
Johnny Marr schreef:
Geniaal meesterwerk.
Geniaal meesterwerk.
Nogal dubbeloppe formulering.
* denotes required fields.
* denotes required fields.