Op voorhand had ik niet gedacht dat Hidria Spacefolk zo'n consistente band zou zijn. Dit is album nummer vier dat ik van ze ken, en ook deze is wéér allemachtig goed. Waar ik bij Balansia opmerkte dat het productioneel heel goed in elkaar zit, moet ik helaas constateren dat er op dit terrein een stapje terug genomen wordt. Ik wil hier niet mee zeggen dat het geluidstechnisch niet goed is, maar meer dat juist Balansia positief opviel wat betreft productie en ik had gehoopt dat die lijn op Symmetria doorgetrokken zou worden. Helaas.
Ik begin Hidria Spacefolk zo langzamerhand te kennen en echt bekend te worden met de composities en de manier van muziek maken, dus ik kan met zekerheid vaststellen dat de composities ook op Symmetria weer als een huis staan: de gelaagde synthesizers, de jazz-basis (die op dit album weer wat prominenter is!), de hypnotiserende bass, de verschillende funk en dance uitstapjes die gemaakt worden (de tweede helft van 322!) en alle overige instrumenten die een rol spelen in het totaalgeluid. Wel heb ik het idee bij dit Symmetria dat de gitaar / de rock nog wat prominenter is, een trend die voortvloeit uit voorafgaande albums. Luister bijvoorbeeld naar het tweede deel van Futur Ixiom, het intro van 322 (opvallend ook dat de gitaar door dat hele nummer heen vrij belangrijk wordt gemaakt) en het intro fan Flora & Fauna. Daarnaast neemt de band voor mijn gevoel ook vaker wat gas terug op Symmetria, wat zorgt voor meer dynamiek en grotere pay-offs binnen de songs. Daarnaast zorgt het er ook voor dat de composities wat meer ademen en wat levendiger worden. Hidria Spacefolk heeft er in ieder geval weer een fraai werkstuk van weten te maken.
Als ik zou moeten kiezen zou deze nu op plek twee komen in vergelijking met de andere albums uit het oeuvre van de band. Waar ik Balansia prees om de fantastische productie en goede composities, vind ik hier de composities van een nóg hoger niveau dan op het vorige album. De accenten die hier gelegd worden liggen me ook net wat meer, waarbij ik het idee heb dat hier qua genre-uitstapjes wat meer naar het debuut wordt geneigd, maar dat met een wat zwaardere (lees: rock en gitaar) insteek. Al met al is er dan sprake van de volgende volgorde:
1. HDRSF-01 - 5*
2. Symmetria - 4.5*
3. Balansia - 4*
4. Symbiosis - 4*