The Tragically Hip - Day for Night (1994)

Ik kan eigenlijk nooit beslissen of ik nu DAY FOR NIGHT of TROUBLE AT THE HENHOUSE de beste Hip-plaat vind.. Ik kwoteer ze dus allebei maar met een vette 5

DAY FOR NIGHT. Een nogal donkere plaat van zeer hoge kwaliteit, niveau... weerom brilliante teksten, Gordon Downie in topform... en alles klopt aan de plaaat...

Absoluut topalbum!

Zal nooit vergeten hoe toen THE HIP in Werchter het voorprogramma voor The Rollng Stones speelde en vele Stones fans er verveeld naar stonden te kijken terwijl ik hun optreden eigenlijk véél beter dan dat van The Stones vond!
haha!

Werkelijk een fantastich album van de heren (alweer!). Ze blijven met gemak mooie platen maken.

Wordt altijd een beetje melancholisch van ze, behoefte aan lege snelwegen bij nacht en een miezerig buitje. Is mijn favoriete plaat van ze. Live errug goed!!

Inderdaad een fantastisch album van the Tragically Hip.
Er hadden wat mij betreft alleen wel twee nummers minder op gemogen. Met name de laatste drie halen niet helemaal het niveau van de meeste nummers ervoor, waardoor het album een beetje als een nachtkaars uitgaat.

Absolute topsongs als Grace too, So hard done by, Nautical Disasteren het sublieme Scared zorgen echter voor een duidelijk positief oordeel.

Naar het einde toe verslapt de plaat inderdaad, maar dat weegt niet op tegen het ijzersterke 1ste deel.

Sluit me bij beruk aan en helaas live nooit gezien, wil ze wel zien in een blues/rock club maar niet op een festival. Beste plaat van de platen die ik ken van ze, beter dan Road apples en Trouble at the henhouse. Pluspunt het mooie hoesje en ik kreeg destijds een gratis VHSband erbij met 3 videoclips van dit album.

persoonlijk vind ik dit ook de beste van the hip , het is gewoon een meesterwerk dus 5

Kaboem!!! En daar is ie het 2e meesterwerk van The Hip.Na Fully Completley een iets meer donkere sound,maar absoluut niet minder.De teksten sluiten prima aan op de soms onheilspellende muziek.Hoogtepunten zijn in mijn ogen het dreinerige Yawning or Snarling en S o Hard Done By,waarvan ik overigens op de cd -single van Scared nog een up tempo versie heb staan die ook zeer zeker het beluisteren waard is.

Buiten Nautical Disaster en Grace, too staan hier weinig nummers op die ik echt de moeite waard vind. In tegenstelling tot velen vind ik dit dus een van de minste platen van The Hip! Veel "zeur" liedjes en slecht geproduceerd. Alleen Nautical Disaster is keer op keer weer kippevel! Alleen daarom 3.5*.

Na Fully Completely opnieuw een album dat een goede score krijgt, maar niet de volle mep. Fully Completely was beter, al is dit wellicht een beter geheel. Desondanks een lagere score, omdat ik niet alle nummers even geweldig vind.

Doet mij regelmatig denken aan R.E.M. Iets meer up tempo.
Half punt erbij.

The Tragically Hip is een band die ik wel kende maar waarin ik mij nooit in had verdiept. Ten onrechte want deze band bewijst met dit album veel in zijn mars te hebben. Er wordt met veel passie gezongen en gemusiceerd, de teksten zijn subliem en de (donkere) sfeer is steeds aanwezig. Het is moeilijk om uitschieters op te noemen, het hele albums staat op een hoog peil en verveelt niet snel, integendeel. De voorganger had ik onlangs ook aangeschaft en vind ik even goed.

Inmiddels live gezien Metropool Hengelo, was zeker de moeite waard. Hengelo wordt ook in hun songtekst vernoemd.De zanger is wel een aparte gast met een gave zangstem.

Lekkere zwelgplaat van The Hip, doet me een stuk meer dan de voorganger. Maar ik ben een slechte maatstaf, Nautical disaster en Grace, too zijn voor mij dieptepunten die ik niet kan uitzitten. Laten dat nou hier de meest gewaardeerde tracks van dit album zijn...