Elk jaar een nieuw album met hits vanaf 1969: marketingtechnisch gezien was David Bowie wel toe aan een overzicht van zijn grootste successen.
En dan eigenlijk met name in het Verenigd Koninkrijk. Daar haalde hij een tiental top 10 hits tussen 1969 en 1976. In Nederland was dat aantal nog slechts 4. Dat viel me na het korte tellen ook een beetje tegen maar het is niet anders.
Tegelijkertijd functioneert zo'n album dan ook zo'n beetje als kennismaking met zijn werk, voor hen die wat later waren geboren.
Verrassend de keuze voor Suffragette city van Ziggy Stardust. Gelijk ook als single uitgebracht maar brak verder geen potten.
Meegenomen wordt automatisch ook de progressie in het werk van Bowie, tot en met dus zijn laatste Station to Station album, met Golden Years.
Met de wetenschap van nu, zou ik voor een enkel album een andere cut, met een andere tijdsperiode hebben genomen.
Dus een album inclusief Moonage daydream, The man who sold the world, Starman, Rock and roll suicide, Drive in Saturday, Life on Mars en Sorrow. Naast het niet zo interessante epos Diamond dogs, zou ik ook tracks van Young Americans en Station to Station niet kiezen. Die kunnen prachtig samen met Low en Heroes (beiden 1977).
Maar dan op zijn eerste verzamelaar wel een prima overzicht van zijn, noem het zo maar, glamrock periode.