Toch vreemd, zo'n ++. Wat velen bij In Sides van Orbital hebben, heb ik bij deze. Leuk hoor, maar zo'n Anvil Vapre doet mij toch meer op zichzelf staand dan gecombineerd. En Garbage vond ik wat minder Autechre werk. Voor de afzonderlijke releases heb ik respectievelijk 4.5* en 3.5* staan. Tri Repetae zelf dan maar.
Aardige Autechre plaat, die degelijk maar redelijk ongeïnspireerd opent met "Dael". Duurt te lang voor de track openbreekt, of ten minste aanstalte maakt, want echt openbreken komt er niet van. Verder is het ritmisch te flauw om echt te kunnen overtuigen. Doorsnee IDM. Clipper is iets beter, wat meer sfeer, maar weet ook nergens echt uit te breken, mooi te worden of uniek te zijn. Tracks als deze heb ik intussen met honderden liggen. Met "Leterel" gaat het weer een stapje in de goeie richting. Begint wat beter te vloeien, heeft wel weer iets te lang nodig om echt uit te breken, maar verder een zeer mooi nummertje. Tijdelijk hoogtepunt, want Rotar is weer wat matiger. Doet me denken aan een ongeïnspireerde Quench track (welke dan wel 8 jaar later uitgebracht zou zijn, maar muziek hoort tijdloos te zijn). "Stud" is dan weer wat aardiger, vooral die glitchy klanken. Brengt wat variatie in het iets-te-saai-geratel met aardig-tot-mooi-melodietje-achter gedoe.
"Eutow" is een geweldige sprong voorwaarts. Hier komt plots wel Autechre's talent piepen. Erg mooie, volle klanken en een erg lekker melodietje. Zacht geroffel in de achtergrond, wat wavegeklooi en het zit wel goed. Ook "C/Pach" klinkt wel lekker, al treedt ook hier weer een beetje IDM moeheid op. Met de overdosis die er beschikbaar is, is dit gewoon niet goed genoeg meer. Gelukkig brengen de laatste 3 tracks nog wat variatie, of ten minste minder conventioneel geratel. "Gnit" als eerste, met wat duisterder gepiep en gekraak. Minimalistisch melodietje, erg subtiele waves en zeer mooi geratel. Topper. "Overand" is te saai om echt te bekoren. Puur melodieuze track, maar verre van het betoverende resultaat dat een Gridlock of Proem daarmee boventoveren. Aardig rustpuntje (wel een beetje vreemd, zo ver naar het einde), meer niet. "Rsdio" sluit aardig af, al kan het soms wat droog klinken.
Overgewaardeerd album als je het mij vraagt. Vooral Tri Repetae zelf is nogal een droge brok met te weinig hoogtepunten, en veel tracks die hopeloos verouderd zijn. De extras maken nog wel wat goed, vooral zo'n Anvil Vapre dan. 3* en 4* maken 3.5*