menu

Thin Lizzy - Jailbreak (1976)

mijn stem
3,90 (227)
227 stemmen

Ierland
Rock
Label: Vertigo

  1. Jailbreak (4:04)
  2. Angel from the Coast (3:07)
  3. Running Back (3:17)
  4. Romeo and the Lonely Girl (3:58)
  5. Warriors (4:12)
  6. The Boys Are Back in Town (4:30)
  7. Fight Or Fall (3:48)
  8. Cowboy Song (5:18)
  9. Emerald (4:04)
totale tijdsduur: 36:18
zoeken in:
avatar van Metal-D78
4,0
De remaster valt tegen..... 2 cd's. cd1 is gewoon de reguliere versie van Jailbreak, niets aan veranderd. cd2 is een tikkie interessanter. Jailbreak, The Boys are back in town en Emerald zijn gerimed door Joe Elliot (Def Leppard) en Scot Gorham. Klinken prima en lekker fris. Helaas blijft het daarbij. Voor het overige staan er een aantal BBC recordings op die al langer beschikbaar zijn en weinig aan de originele versies toevoegen. Helemaal nieuw, maar weinig bijzonder is Blues Boy, een wat matte slowblues. Derby Blues is een aantal jaren geleden al eens verschenen op Live at Derby. Niet spannend, want slechts een live probeersel van The Cowboy Song. De tracklist van cd2 klopt overigens ook niet (slordig!): de cd begint met The Boys are back in town die op cd2 2 keer staat en geremixte versie waarvan 1 keer met hier en daar andere teksten. Net als bij Live and Dangerous: hier had veel meer in gezeten...

PriestMaiden
Mooi hardrock album met een bluesy-sfeer.
Thin Lizzy - een sterke band die lang niet zo bekend is als Led Zeppelin en Deep Purple, maar ook heel wat memorabel materiaal heeft gemaakt.
Romeo and Lonely Girl is een mooi nummer
Titeltrack Jailbreak rockt hard.
The Boys Are Back in Town: erg bekende track, hoewel de meeste veelal niet weten welke band dit schreef.

avatar van uffing
4,0
Wat had ik die Lynott graag eens live gezien, zeg. Eén van mijn absolute helden met een geweldig charisma.

Wat een topband is dit toch!

avatar van vielip
4,5
Hou erover op Uffing! Hier zit er nog één die Lynott ontzettend graag eens live aan het werk had gezien

Stijn_Slayer
Ik heb Thin Lizzy in 2007 gezien met John Sykes als frontman. Geweldig hoor. Lynott vrijwel niet gemist, hoezeer ik hem ook waardeer.

avatar van vielip
4,5
Ik heb ze onlangs nog gezien met Ricky Warwick op zang. Was tot m'n grote verrassing nóg beter dan de line-up met Sykes een aantal jaren terug! Beide waren zeer goed maar je mist Lynott dus echt wel vind ik! Zeker als je je gaat bedenken dat hij degene is die al dit moois ooit heeft geschreven...

avatar van uffing
4,0
Ik heb ze gezien met zowel Sykes als Warwick. Beiden waren erg goed, maar ja. Lynott is Lynott en Lynott is Lizzy. Althans voor een zeer substantieel deel.

Het is toch een beetje wat ik het Queen-syndroom zou willen noemen: een onvervangbare of onmisbare frontman.

Niettemin heeft Jailbreak wel een speciaal plekje in mijn hart. Het was mijn eerst kennismaking met Thin Lizzy (buiten een paar 'losse' nummers) en een van de eerste albums dit ik ooit kocht. Geen enkel slecht nummer.

avatar van Edwynn
4,5
Deze maand een mooi stuk in Aardschoks 'De Klassieker' serie. Over de druk die de band opgelegd kreeg voor het schrijven. 'Dit wordt de doorbraak of anders trappen we je van het label'
Die superhit kwam er in de vorm van The Boys Are Back In Town. Maar net zoals alle andere superhits, ontstond het door toeval en werd in eerste instantie de potentie niet herkend.

En een zure Brian Robertson die nog altijd wrok koestert over het feit dat Phil Lynott hem nooit credits gaf voor zijn, naar eigen zeggen, grote bijdragen aan Jailbreak en ook het andere werk van Lizzy. En hoe hij zichzelf voor de kop kan slaan dat hij daar destijds niet harder voor opgekomen was.

Leuk leesvoer over een belangrijke aflevering uit de Thin Lizzy kronieken.

avatar van Metal-D78
4,0
KLopt, alleen redelijk oud nieuws. In de documentaire op de VPRO een aantal jaar geleden uit de serie Lolopoloeza of zo vertelde Robertson exact hetzelfde verhaal (zal dan wel kloppen). Het blad Classic Rock had in de januari editie nog een goed artikel staan over de laatste jaren van Lynott. Daar stond veel nieuws in.
Overigens vond ik de recensie van de Aardschok over de heruitgaven niet echt recht dan aan de werkelijkheid. Ik heb hier al eerder aangegeven dat ook deze heruitgaven weer gemiste kansen zijn...

avatar van Edwynn
4,5
Ja, het verhaal was mij ook bekend. Maar ik doelde meer dat hij het nog eens onder de neus wrijft. Het zit hem hoog.

Die heruitgaven ken ik nog niet. Daar heb ik overigens sowieso nooit veel mee. Het mooist is het als het zo dicht mogelijk bij het oorspronkelijke blijft.

avatar van Von Helsing
5,0
Ik heb niks tegen een heruitgave, mits het trouw blijft aan het originele geluid. Als Joe Elliott zich gaat bemoeien met een mix van een klassiek Thin Lizzy album dan is het einde zoek natuurlijk. Als ik het artikel van Classic Rock mag geloven zijn zo'n beetje alle slagpartijen opnieuw opgenomen (waaronder ook een bijdrage van de zanger van Def Leppard).

avatar van Edwynn
4,5
Partijen die opnieuw opgenomen worden is voor mij een doorslaggevend argument om die heruitgaven níet te kopen. Not in a million years.

avatar van Metal-D78
4,0
Edwynn schreef:
Partijen die opnieuw opgenomen worden is voor mij een doorslaggevend argument om die heruitgaven níet te kopen. Not in a million years.


volgens mij is dat niet aan de orde, maar gaat het met name om een nieuwe mix van de originele partijen. het resultaat van de remix is overigens erg prima en een aanvulling op het oude werk. zo hoor je bepaalde details beter.

toch zijn deze remasters een behoorlijke naaierij waarbij de versie van Live and Dangerous de kroon spant. Daar staat geen seconde nieuw geluid of beeldmateriaal op. Heel jammer.

avatar van Brutus
4,0
Uitstekend album van Thin Lizzy

Ik ben alleen niet kapot van"
Running back en Fight or Fall

avatar van herman
Wat reacties op een inmiddels verwijderd bericht weggehaald.

avatar van Jacksp
5,0
Fantastisch album met 4 absolute topsongs (Jailbreak, The Boys Are Back in Town, Cowboy Song en Emerald). Ook Warriors vind ik geweldig. Running Back en Fight or Fall zijn de twee minste nummers, maar het zijn nog altijd leuke songs.
Kortom, dit is een topalbum: 5*!

avatar van pintjebier
4,5
Complimentje voor de drummer ook, wat een losse polsen heeft die man.

Prachtig album, stevige rockers afgewisseld met pareltjes als Running Back (dat toetsenintro'tje ), zo uit de mouw geschud, verder nooit live gehoord. Voor Lizzy dus kennelijk een vullertje.
Of wat dacht je van deze rijmelarij: Romeo sitting out on his owneo, haha.

avatar van aarrtentonny
4,5
Mijn favouriete Thin lizzy nummer staat hiet op: EMERALD

avatar van Ernie
4,0
Vandaag gekocht + 1x geluisterd op de terugweg = een Thin Lizzy liefhebber erbij

Wat een schitterende, energieke en heerlijk rockende songs staan hierop!
De sound van deze plaat gaat met alle eervermeldingen lopen maar de stem viel ook direct erg goed
en dat zorgt ervoor dat Ernie dit als een potentiele 4,5* kandidaat beschouwd

Huisfavorieten tot nu : Jailbreak, Romeo and the Lonely Girl, The boys are back in town en de sterke afsluiter Emerald.

buizen
Tonight there's gonna be a jailbreak
Somewhere in the town
Tonight there's gonna be a jailbreak
So don't you be around
Don't you be around


Wat een legendarische song! Spreekt nog elke dag elke hardrocker tot de verbeelding. Phill Lynott is veel te vroeg gestorven. Wat had die man wat in zijn mars als het gaat om liedjes componeren.
Stevig stampende hardrocksongs maar ook tranenvloeiende ballads of meer poppy uitstapjes.
The Cowboy Song, Emerald en The Boys Are Back In Town zijn altijd live-krakers geweest.
R.I.P.
3,5 sterren (de songs op een live-album zijn mooier).

avatar van SirPsychoSexy
4,5
Thin Lizzy's bekendste en meest verkochte studio-album is een luistergenot van begin tot einde.

Vijf van de negen nummers komen ook voor op het sublieme Live & Dangerous, en daarbij vergeleken zijn deze versies iets braver en meer gepolijst, maar dat kan de pret niet drukken, en ook de andere nummers zijn zeker de moeite waard.

De spits mag worden afgebeten door het titelnummer, een simpel maar effectief nummer dat de spanning van een ontsnappingspoging van een groep rusteloze gevangenen in beeld weet te brengen.

Angel from the Coast en Romeo and the Lonely Girl zijn aanstekelijke, funky nummers met die heerlijke melodieuze gitaarharmonieën en -solo's waar Thin Lizzy hun handelsmerk van wist te maken.

Running Back (met dat mijmerende orgelthema en die soulvolle saxofoonpartij) en Fight or Fall (mooi gebalanceerde wisselwerking tussen drums, bas en nostalgische gitaren) zijn intieme rustpuntjes, die mij doen wegdromen met Lynott's karakteristieke, hongerige croon die als een warm deken over je heen komt.

Warriors en The Boys Are Back in Town behoren tot de meest energieke, rockende songs van de plaat, die centraal op dit album een adrenaline-opwekkend één-tweetje vormen en de vingers doen jeuken om de luchtgitaar vast te pakken en volledig los te gaan, en op het einde van Warriors móet je gewoon luchtdrummen als een malloot.

Cowboy Song begint gezellig rustig, als ware je zelf een cowboy die zijn handen warmt aan het kampvuur in de wildernis onder een door sterren verlichte hemel. Geleidelijk bloeit het open tot een geweldige compositie, waarbij de eenzaamheid tastbaar wordt en je zowaar zelf heimwee krijgt naar een ver verwijderde liefde aan het thuisfront.

Tot slot krijgen we Emerald, ook voor mij dé kraker van deze plaat, die in de live-versie gewoon nog intenser voor de dag wordt gebracht. Je waant je middenin het slagveld middels Lynott's teksten, Downey geeft het beste van zichzelf met gepast robuust drumwerk, en de synergie tussen Gorham en Robertson's vingerwerk op de zessnaren (met afwisselende scheurende solo's die je om de oren vliegen) op dit nummer is zonder meer van het beste dat er ooit op plaat gezet is in de hardrock-wereld. Het is niet moeilijk om te zien waar bands als Iron Maiden vervolgens de mosterd hebben gehaald.

Alles bij elkaar beschouwd moet ik toch concluderen dat Thin Lizzy een ondergewaardeerd collectief is gebleven binnen de hardrock-scène. Ze hebben een imposante discografie bij elkaar geschreven, hun invloed op latere grote acts (Metallica, Iron Maiden, Judas Priest) is onmiskenbaar en de muziek, hoewel duidelijk te kaderen binnen de hardrock-scène van de jaren '70, blijft wat mij betreft nog steeds stevig overeind meer dan 40 jaar later. 4,5*

avatar van RuudC
4,5
De eerste plaat van Thin Lizzy die ik kocht en de enige die ik een beetje ken, voordat ik aan deze marathon begin. Toch is het alweer enkele jaren geleden dat ik Jailbreak voor het laatst geluisterd heb, maar alles valt snel weer op z'n plaats. Zo'n tien jaar geleden was ik dus nog wel wat teleurgesteld door het rustige karakter van de meeste songs, maar inmiddels kan ik daar goed mee omgaan. Wellicht dat de plaat daarom wat op me gerijpt is.

Toch vind ik de hardere songs het leukst. The Boys Are Back In Town verveelt me nooit met de heerlijke drive en prachtige harmonieuze solo's. Warriors valt daarom ook goed in de smaak. Grappig dat het rustigste nummer, Fight Or Fall, hier niet echt gewaardeerd wordt. Zelf vind ik het een schitterend rustpunt vinden. Lang zat ik op een dikke 4* te broeden, maar na het horen van het licht epische Emerald ga ik toch voor 4,5*. Nu is Thin Lizzy lekker op dreef!


Tussenstand:
1. Jailbreak
2. Fighting
3. Nightlife
4. Vagabonds Of The Western World
5. Thin Lizzy
6. Shades Of A Blue Orphanage

avatar van lennert
3,5
Toch iets minder dan Fighting, vanwege het feit dat het album wat meer hoogte- en dieptepunten heeft. Jailbreak, Warriors, The Boys Are Back In Town en Emerald zijn echt fantastische rocksongs, maar songs als Running Back, Fight Or Fall en helaas ook Cowboy Song doen het voor mij toch niet helemaal. Nergens echt slecht, maar ik vind het verschil tussen de echt goeie songs en de mindere songs toch dermate groot, dat dit het luisterplezier wat minder maakt. De eerder genoemde hoogtepunten maken echter een hoop goed, waardoor Jailbreak zeker goed uit te zitten is.

Voorlopige tussenstand:
1. Fighting
2. Jailbreak
3. Vagabonds Of The Western World
4. Nightlife
5. Thin Lizzy
6. Shades Of A Blue Orphanage

avatar van Kondoro0614
4,5
Eindelijk begint 'Thin Lizzy' voor mij een beetje te lopen, en begint het rock geluidje en gevoel meer naar boven te kruipen. 'Jailbreak' is ten opzichte van zijn voorgangers een heuse top plaat. Met de titelsong had ik persoonlijk niet veel, alleen wat daarna volgde was stuk voor stuk prachtig om te luisteren met heerlijke solo's, prima zang en een fijne productie. Voor mij begon het echt rockende gevoel pas te komen toen 'Warriors' bezig was en natuurlijk met de klassieke 'The Boys Are Back in Town' was het kikke. Voor mij hebben de nummers 'Emerald' en 'Cowboy Song' een stempel achter gelaten, en vooral met het laatste nummer 'Emerald' weet de band echt te overtuigen. Top plaat, hopelijk gaan ze zo door!

Voorlopige tussenstand:
01. Jailbreak
02. Vagabonds Of The Western World
03. Fighting
04. Nightlife
05. Thin Lizzy
06. Shades Of A Blue Orphanage

avatar van jorro
4,0
SirPsychoSexy schreef in 2017

Vijf van de negen nummers komen ook voor op het sublieme Live & Dangerous, en daarbij vergeleken zijn deze versies iets braver en meer gepolijst, maar dat kan de pret niet drukken, en ook de andere nummers zijn zeker de moeite waard.

En dat drukt mijn pret wel een beetje. Ik mis die extra energie wel in de studioversies. Er zijn een aantal bands die ik liever live hoor dan op een studioalbum. Daar hoort Thin Lizzy zeker bij.
Desondanks 4*. Maar er had dus meer ingezeten.
Ook terecht een plaatsje in de OOR jaarlijst 1976 (34e)

avatar van ZAP!
Door Gary Holt genoemd als grote invloed op twingitaarwerk van Exodus. Artikeltje. Tot mijn nog immer groeiende schande moet ik melden dat ik deze nog nooit gehoord had. Ga ik nu even doen - kan de lynch mob thuisblijven...

avatar van Dirkrocker
4,0
Denk dat ik 4 of 5 albums heb van thin lizzy, en veel gedraaid. Nu heb ik pas heel me mancave gerenoveerd , dus de helft van me muziek stond op zolder. Waaronder thin lizzy dus al en heel poosje niet meer gedraaid. Tot ik afgelopen weekend het project mancave afgerond had en alles op z’n plek moest, kwam ik ze tegen gelijk deze maar is gedraaid, en de conclusie was :te lang geleden. Prima plaat. Jailbreak, running back, The boys are back in town maar vooral the cowboy song, heerlijke nummers. Ook alweer en artiest die veel te vroeg is heen gegaan binnenkort de rest ook maar weer is draaien.

avatar van davevr
4,0
The boys are back in town met die heerlijk tegendraadse jazzakkoorden. Ja ja, dat zijn echt jazzakkoorden. Dat nummer is geniaal in elkaar gestoken. Ik ben maar een simpele gitarist, dat spelen is easy peasy maar zoiets maken dat is echt niet normaal. Het lijkt heel makkelijk, maar dat is het niet. Twee van die stops er in, dat refrein vol met zo een "feel good"- akkoordenprogressie, dat na zo een stop simpel overgaat in het refrein, en de sterkte zit net in die rustpunten. Het heeft zo een melancholische vibe.

Alleen daarvoor 5*, running back en zo halen de score omlaag naar 4*. Maar dit nummer is één van de allerbeste feelgood nummers ooit.

avatar van RonaldjK
4,0
De plaat waarmee het eindelijk ging lopen voor Thin Lizzy. Kan me herinneren rond 1985 te hebben gelezen dat de band met de release een prijsvraag organiseerde. De winnaar was een gedetineerde, die echter de prijs niet in ontvangst kon nemen omdat hij was ontsnapt. De band had het verhaal uit de duim gezogen, maar de media trapten er gretig in: gratis reclame. Of het verhaal van deze promotietruc werkelijk klopte, betwijfel ik; ben het sindsdien nooit tegengekomen.

Laat de muziek voor zichzelf spreken: eindelijk vallen de stukjes op hun plek. Sterke songs, goed geproduceerd, met een ietwat duistere maar spannende hoes van Jim Fitzpatrick. Hij bestaat ook als klaphoes, maar in Nederland ben ik die volgens mij nooit tegengekomen.
Naast de (over?)bekende nummers die twee jaar later op Live and Dangerous zouden belanden, heb ik tegenwoordig veel met de minder bekende liedjes. Na de titelsong en het eveneens rockende Angel from the Coast volgt Running Back, waarvan Graeme Thomson in 'Cowboy Song' (2016) vertelt dat het de breuk met Gale beschrijft, de vrouw met wie frontman Phil Lynott jarenlang een relatie had.
Op Romeo and the Lonely Girl klinkt net als op de eerste twee nummers Lynotts voorliefde voor de cinema door, terwijl drummer Brian Downey zich van zijn meest swingende kant laat horen. Op de B-kant staat het vrij onbekende Fight or Fall met een poëtische tekst over volwassen worden.

Geproduceerd door John Alcock, die zijn studio in een voormalig kerkgebouw had. Het vierde album alweer in de legendarische viermansbezetting en eindelijk was het succes daar. Vertigo had veel geduld gehad, maar Jailbreak "totally changed the band's life" vertelt gitarist Scott Gorham in zijn boek 'Thin Lizzy: The Boys are Back in Town.'
Een Amerikaanse tournee in het voorprogramma van Rainbow verliep op rolletjes, totdat Lynott geelzucht kreeg en de band in juni 1976 noodgedwongen huiswaarts keerde, vertelt Mark Putterford in 'Philip Lynott: The Rocker' (1994). De zanger moest naar het hospitaal en alcohol was verboden. Maar toen de band in juli in de Londense Hammersmith Odeon stond, wisten ze niet wat hen overkwam, zo enthousiast was een afgeladen zaal. Na afloop keerde een zieke Lynott terug naar het ziekenhuis in Manchester; alhoewel nog verre van genezen had hij deze thuiswedstrijd niet willen afzeggen. In het ziekenhuis schreef hij de muziek voor de volgende elpee, Johnny the Fox.

In 1990 was ik in de Verenigde Staten. Het waren de maanden van de Golfoorlog en in een supermarkt hing een fotobord met daarop de portretten van de lokale soldaten die in Irak waren geweest. Daarboven stond in koeienletters: 'The boys are back in town.' Ik vond het mooi.

Het album verscheen in 2011 in Deluxe Edition als 2cd, de versie die ook op streaming staat. Niet iedereen is even blij met deze uitgave, maar het onderstreepte weer eens dat op Jailbreak eindelijk alles klopte. Een wonder dat ze daar maar liefst vier elpees de tijd voor kregen, onderstreept een nog altijd verwonderde Gorham in zijn boek.

avatar van Metal-D78
4,0
Derde album in de viermansbezetting...

avatar van RonaldjK
4,0
Ja, klopt uiteraard. Heb die UK Tour '75 meegeteld maar die is toch echt live.

avatar van Metal-D78
4,0
Ja, en die kwam pas jaren (lees: onlangs) uit.

avatar van RonaldjK
4,0
Helemaal waar, een kronkel in mijn hoofd!

Gast
geplaatst: vandaag om 10:33 uur

geplaatst: vandaag om 10:33 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.