sinterklaas schreef:
Bij elk nummer droom je weg, associaties met het infrastructuur komt hier vaak te boven... eindeloze snelwegen, een lange treinrit , bruggen en vaak met een zomerse zonsondergang. Je hoeft amper op play te drukken en je word meteen in een bad van nostalgie en rust gegoten. Een klassieker. Tijdloos, creatief en wonderschoon.
Tijdloos, creatief en wonderschoon zeker. Na amper een halfjaar geleden dit album te hebben ontdekt en voor het eerst te hebben beluisterd, heb ik dit album zeker minstens tien keer vaker gedraaid. Op sommige dagen zelfs twee keer. Dit album is vanaf het begin tot het einde prachtig, levendig en arteristiek, en slaat daarnaast een brug naar de latere trance-genre/rage. Deze muziek doet mij ook denken aan de Franse synthesizerpionier Jean Michel Jarre (geb. 1948; bekend van
Oxygene (1977) en
Equinoxe (1979), ook daar heb ik bij enkele van zijn albums recensies gezet over zijn invloed op latere trance-artiesten.
Iig; Dit wonderschone album krijgt een halve ster extra (nu dus 4,5*).