menu

Kashiwa Daisuke - Program Music I (2007)

mijn stem
3,91 (70)
70 stemmen

Japan
Electronic / Neoklassiek
Label: Noble

  1. Stella (35:58)
  2. Write Once, Run Melos (25:58)
totale tijdsduur: 1:01:56
zoeken in:
tuktak
Cool, thanks

avatar van John Doe
3,0
Gyzzz schreef:
Ik moet zeggen dat ik ook over dat gebrek aan emotie heen moest stappen voor ik de plaat echt waardeerde, John Doe. Ik kan me namelijk nog steeds goed in je stukje vinden, hoewel ik er zelf op een gegeven moment langs ben gaan kijken en dan openbaart zich het kwalitatieve toch ook sterk.
Ik snap wat je bedoelt nu ik 'm herluister en ik verhoog m'n waardering een klein beetje. Deze plaat heeft een bepaalde rust en delicaatheid die ik nog steeds in veel opzichten erg bij een film vind passen, niet een film waar ik heel erg naar op zoek ben alleen, maar zeker best een mooie. Zou een prachtige basis voor een soundtrack zijn voor een film met jongeren in de hoofdrollen. Daar passen de emoties vooral bij vind ik. Sprookjesachtig album. Erg mooi vind ik de eind piano passage van Stella. Vormt ook een goede overloop naar de jazzy tweede track.

''Write Once, Run Melos'' begint mooi los swingend, fijn contrasterend met de strakke glitch. Een sterke emotionele balans begint deze track ook mee, 'o zo belangrijk voor boeiende muziek wat mij betreft. De beat die na 5 minuten invalt doet voor mij af aan het geheel helaas, maar het wordt al snel weer mooier voor mij daarna. Ideale muziek voor een gevoelige jeugdfilm die ook voor volwassenen geschikt is.

Tot slot even gaan checken of hier iets over staat geschreven bij het label. Hier blijkt de eerste track het verhaal muzikaal van te vertellen: Night on the Galactic Railroad

Tweede track muzikaliseert dit verhaal: Run, Melos!.

Misterfool
Dit is een verdomd intrigerend album. Daisuke combineert een neo-klassiek klankenpallet met glitchy elektronica. Op Stella neemt klassieke muziek het voortouw op, Write Once, Run Melos de glitchy elektronica. Erg tragische, duistere dan weer onschuldige en levendige, muziek. Heel emotioneel en overweldigend. Ik hield op momenten echt mijn adem in tijdens het luisteren. Dit kan zo maar eens een 5* plaat voor mij worden.

avatar van -SprayIt-
5,0
Zou op zich terecht zijn
Superplaat!

avatar van Bardt1980
5,0
Ik kwam nog een knap gemonteerde videoclip tegen van de eerste passage van Stella (maniaki's remix):

Kashiwa Daisuke - Stella - Maniaki - Paranoia Drift - YouTube

Vooral de 'zucht' sample op 2:15 blijft zalig

Misterfool
Program Music was een echte MuMe-ontdekking. Ik ontdekte het via de avant-garde top 50. Het bewijst weer eens dat je door deze site albums ontdekt waar je anders nooit aan zou denken. Eigenlijk weet ik op dit album na weinig van deze Japanner af. Dat is op zich geen probleem! De twee nummers op dit album spreken voor zichzelf.
-
Stella is een compositie die gebruikt maakt van glitch, elektronica en klassieke muziek. Dat is de feitelijke informatie, maar het doet het haast voorkomen alsof dit een enorm experimenteel en zwaar op de hand liggend werk is. Niets is minder waar! Ik verbaas me enorm over de vanzelfsprekendheid waarmee de combinatie tussen verschillende genres wordt gebracht. De glitch elementen zijn speelvol, de klassieke muziek warm en persoonlijk, en de elektronische muziek behoorlijk emotioneel.
-
De sfeer van het nummer is liefdevol en frivool. Dit merk je ook duidelijk aan de gelaagdheid : hier is echt aandacht aan besteedt! Het is een van de nummers die bij mij een soort nostalgie te weeg brengt. Een soort gevoel van perfecte onbezorgdheid die men normaal enkel verbindt aan de vroegste kindertijd. Al schuwt de muziek ook geen dreiging, getuige de opbouw rond minuut 23.30. Een half uur durend prachtstuk. Na afloop ben ik echter wel voldaan.
-
Het is haast een misrekening van Daisuke om nog een nummer op deze plaat te zetten. Het belangrijkste woord hier is: “haast”. Write Once, Run Melos is namelijk op zichzelf een enorm sterke compositie. Het nummer begint een stuk chaotischer en duisterder dan bij Stella, maar als de jazzy groove opduikt, is de lijn al snel weer gevonden. Wat ik bij dit nummer ook erg grappig vind, is dat de glitchy elektronica nadrukkelijker aanwezig is. Halverwege lijkt het haast of Daisuke een naald van de LP-speler opbeurt, om de volgende opbouw in te starten. Een bijzonder gaaf effect! De manier waarop het nummer aan het eind wordt afgebroken, is tevens indrukwekkend.
-
Kort gezegd,Programn Music is; groots, breekbaar, emotioneel en ambitieus. De welhaast kinderlijk enthousiaste wisselwerking tussen klassieke, (op Write Once, Run Melos zelfs wat jazz) en elektronische muziek, pakt mij als luisteraar helemaal in. Wees niet al te bang voor het genre-label avant-garde. Ja, je moet er even voor gaan zitten, maar dan voelt de muziek ook aan als een warm bad. Ik kan dit album met hartenlust aanbevelen!
-
4.5*

avatar van Bardt1980
5,0
Misterfool schreef:
Program Music was ... met hartenlust aanbevelen!
-
4.5*


Mooi verwoordt


avatar van Bardt1980
5,0
Program Music II komt binnenkort uit
Dit keer geen muzikaal epos van twee nummers maar acht tracks van totaal bijna 60 minuten. Ben erg benieuwd! Het nummer Meteor klinkt in ieder geval al niet verkeerd:

2016/4/26?? KASHIWA Daisuke - meteor(MUSIC VIDEO) from "program music ?" - YouTube

En hier alvast een preview van het album: KASHIWA Daisuke - program music ?(preview) 2016?4?23??? - YouTube


avatar van popstranger
4,5
Ik moet me volledig aansluiten bij de mooie bespreking van dit album van Misterfool. Een uur lang genieten. Hier zit enorm veel in, variatie en tegelijkertijd een eenheid. Ook leren kennen dankzij MuMe en kan ook al niet anders dan hoog inzetten met 4,5*.

avatar van Cellulord
4,0
Verrassend veel stemmen bij dit plaatje.

Kashiwa Daisuke's "Program Music I" zat al een heel tijdje in mijn collectie en ik was dus total vergeten wat ik te horen zou krijgen. Oh, 2 lange tracks (35min. + 25min), daar moet ik me even bij neerleggen. Bij de eerste Pianogeluiden denk ik nog van, aha "klasiek", misschien wordt het wel iets "avantgarde". Maar al vrij vlug horen we ander geluiden binnen sluipen, de gebruikelijke ruisjes, kraakjes, water, stemmetjes, glitchjes en word het allemaal heel wat experimenteeler. Even later komt er ook nog een gitaar en krijgen we een post-rock sfeertje. Het pianomelodietje word steeds melancholischer en vormd het thema dat zich door de gehele track varieêrend blijft herhalen. Dit word ovegoten met een grote variatie aan muziekale stijlen, waarvan bij mij het post-rock sfeertje het meest blijft hangen, moest soms even aan "Godspeed You! Black Emperor" denken. Het 2de gedeelte (track 2), ook vrij melancholisch, is eerder wat jazzy (?) en heel wat speelser en word zelfs uiters danbaar in het laatere gedeelte.

Moet wel zeggen dat het ietsjes minder word na enkelle luisterbeurten.

avatar van herman
4,0
Interessante plaat, ontdekt via dit topic dat nu loopt:
Het MuMe Top 1000 Project #2 - Uitslag

Helemaal in het begin dacht ik even dat de combinatie tussen glitch en neoklassiek hier mij teveel zou botsen, maar gaandeweg valt alles in de plooi en weet met name Stella zeer te overtuigen. De tweede helft (grofweg vanaf minuut 20) is erg fraai.

Of het album voor mij echt een blijvertje is zal de toekomst uit moeten wijzen, de elektronica klinkt ook alweer een beetje gedateerd (een typische 00's naam als Lapsed kwam weer omhoog). Maar het algehele gevoel bij de plaat is zeker prettig.

avatar van aerobag
4,0
Uniek album. Zeer geslaagde mix van het klassieke met het elektronische. lappen muziek van 30 minuten die gewoonweg maar niet willen vervelen. Ik verhoog mijn stem bij deze ook van 4.0 naar 4,5

avatar van Bardt1980
5,0
Program Music III is uit. Wederom twee tracks waarbij het nummer Sons ruim 50 minuten duurt. Benieuwd of we hier een Stella 2.0 te pakken hebben Eerste luisterbeurt is positief. Zeker beter dan Program Music II.

avatar van 123poetertjes
Oei ik sta hier nu voor een groot dilemma. Prachtig album maarrrrrr het bezorgt me dus wel letterlijk hoofdpijn, en dan doel ik op die achterlijk schelle bliepjes tegen het eind van WORM. Met als resultaat dat ik me nu dus telkens moet gaan afvragen of ik die korte maar wel hypervenijnige pijniging (en de wetenschap vantevoren dat ie komt) ervoor over heb om van de rest te kunnen genieten, want die is best wel epic. Desnoods hou ik het in de toekomst wel alleen bij Stella, eigenlijk al een album op zich.

Wordt vast ooit vervolgd, zodra ik het weer aandurf.

Gast
geplaatst: vandaag om 02:43 uur

geplaatst: vandaag om 02:43 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.