Gyzzz schreef:
Ik moet zeggen dat ik ook over dat gebrek aan emotie heen moest stappen voor ik de plaat echt waardeerde, John Doe. Ik kan me namelijk nog steeds goed in je stukje vinden, hoewel ik er zelf op een gegeven moment langs ben gaan kijken en dan openbaart zich het kwalitatieve toch ook sterk.
Ik snap wat je bedoelt nu ik 'm herluister en ik verhoog m'n waardering een klein beetje. Deze plaat heeft een bepaalde rust en delicaatheid die ik nog steeds in veel opzichten erg bij een film vind passen, niet een film waar ik heel erg naar op zoek ben alleen, maar zeker best een mooie. Zou een prachtige basis voor een soundtrack zijn voor een film met jongeren in de hoofdrollen. Daar passen de emoties vooral bij vind ik. Sprookjesachtig album. Erg mooi vind ik de eind piano passage van Stella. Vormt ook een goede overloop naar de jazzy tweede track.
''Write Once, Run Melos'' begint mooi los swingend, fijn contrasterend met de strakke glitch. Een sterke emotionele balans begint deze track ook mee, 'o zo belangrijk voor boeiende muziek wat mij betreft. De beat die na 5 minuten invalt doet voor mij af aan het geheel helaas, maar het wordt al snel weer mooier voor mij daarna. Ideale muziek voor een gevoelige jeugdfilm die ook voor volwassenen geschikt is.
Tot slot even gaan checken of hier iets over staat geschreven bij het label. Hier blijkt de eerste track het verhaal muzikaal van te vertellen:
Night on the Galactic Railroad
Tweede track muzikaliseert dit verhaal:
Run, Melos!.