menu

Saga - House of Cards (2001)

mijn stem
3,51 (34)
34 stemmen

Canada
Rock
Label: Steamhammer

  1. God Knows (5:30)
  2. The Runaway (5:36)
  3. Always There (3:51)
  4. Ashes to Ashes (Chapter 11) (5:04)
  5. Once in a Lifetime (4:20)
  6. So Good So Far * (5:02)
  7. Only Human (4:20)
  8. That's How We Like It! (4:50)
  9. Watching the Clock (1:38)
  10. We'll Meet Again (Chapter 15) (5:57)
  11. Money Talks (4:07)
  12. House of Cards (4:23)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 49:36 (54:38)
zoeken in:
avatar van vin13
4,0
Symfo/prog uit Canada waar veel goede muziek wordt gemaakt. Hun platen zijn wisselend van kwaliteit.
Deze plaat straalt optimisme, kracht en hoop uit. Veel melodie in zang en gitaar. 2009 wordt een omslagjaar omdat Mr. Saddler er mee stopt en de band doorgaat met een andere zanger.
De concerten die ik in de loop van de tijd van Saga heb meegemaakt waren zeker de moeite waard en dan is het steviger en minder toetsengericht.

avatar van bikkel2
3,5
Zonder meer een goede plaat van Saga .
Continueert weer een beetje de vertrouwde stijl met stevige frisse rockers en wat slower spul , waar vooral Once In A Lifetime er poitief uitspringt .
Verrassend is het allerminst , maar wel degelijk en muzikaal absoluut in orde .
Die kenmerkende sound is nog altijd heel herkenbaar en nergens kakt de plaat in .
Zonde inderdaad dat Micheal Sadler er mee stopt . Die stem is wel heel bepalend geworden voor de groep Saga .

Kingsnake
De tweede van drie platen die Saga rond de milleniumwisseling maakte, waarin ze het concept van de chapters weer oppikten.
En de meest frisse en geinspireerde plaat van de drie.

Goed muzikantenschap en lekkere catchy pop/rock songs.
Een aanbevelertje.

Ozric Spacefolk
Een flinke stap voorwaarts, met vergelijking tot Full Circle...

Het enthousiasme en de songwriting, alsmede de knisperige productie zijn sterker dan ooit...

De gitaar en synths staan perfect in de mix, en het geheel klinkt lekker vol maar niet lawaaiig...

Een aantal zeer mooie progrockers staat hier op, evenals de gebruikelijke dosis progpop...

Een zeer mooi vervolg op Full Circle, met name kudo's richting Ian Crichton en Jim Gilmour, die de tijden van Heads or Tales en Silent Knight doen herleven...

Ozric Spacefolk
That's How We Like It spat wel erg lekker hard van de plaat af... Zo ook We'll Meet again... Ik zal overigens eens een correctie insturen voor wat betreft de Chapters...

MindRuler
Ik vond Full Circle toch wel beter dan deze, hoewel hier wel geweldige nummers opstaan zoals Ashes To Ashes en We'll Meet Again. Enige weken terug bijna alles van Saga weer beluisterd en deze eindigt toch wel ergens onder de middenmoot.

Ozric Spacefolk
Dankzij Mindruler, ook weer aan de Saga gegaan...

Heerlijk... Ik las dat ze touren met Marillion (in Duitsland), als dat ook in Nederland gebeurd, komt er een droom voor me uit..

Ik vind House of Cards speelser dan Full Circle... Terwijl Full Circle ook wel heel mooie songs kent, vind ik het tempo te laag...

MindRuler
Ozric Spacefolk schreef:
Dankzij Mindruler, ook weer aan de Saga gegaan...

Heerlijk... Ik las dat ze touren met Marillion (in Duitsland), als dat ook in Nederland gebeurd, komt er een droom voor me uit..

Ik vind House of Cards speelser dan Full Circle... Terwijl Full Circle ook wel heel mooie songs kent, vind ik het tempo te laag...


Saga en Marillion op 1 bill!
Voeg daar nog Rush aan toe en ik ga van mijn stokje.

avatar van notsub
3,5
Dit is een keurige en degelijke CD van Saga. Qua sound bevalt me deze prima. God Knows ademt een heerlijke rustige beleving uit en Ashes to Ashes is dan weer wat directer. Wat missertjes als The Runaway en Money Talks zijn wel echt te zoet. We'll Meet Again bevalt me wel weer goed.

avatar van Mssr Renard
4,0
Een veel betere en veel overtuigender plaat dan de voorganger. Deze Full Circle blijft een sterke plaat van de Saga rond deze tijd.

Weer een aantal chapters op deze plaat, maar ook een aantal songs die sowieso erg sterk zijn. Veel verscheidenheid aan type songs, een volle, gezellige sound en zowel Jim als Michael zijn goed bij stem.

Deze plaat klinkt alsof Heads or Tales en Security of Illusion samen een kindje hebben gekregen. Knappe plaat en helaas lukt het de band niet om dit niveau vast te houden, getuige het tegenvallende Marathon.

5,0
Beregoede Saga plaat. Laat je niet op het verkeerde been zetten door de lage beoordeling hier, vind dit een ijzersterk album met overtuigende songs, classic Saga. 5 sterren

avatar van Mssr Renard
4,0
EARmusic is speciaal voor de band flink aan het heruitgeven geslagen, en ook al is dat in het verleden meerdere keren gebeurd (2003, 2015), ging dat vak gepaard met desinteresse en een slechte organisatie.

Ook is dit de eerste heruitgave-exercitie waarbij alles op vinyl wordt uitgebracht (ook op cd). Deze lp's zijn erg interessant, want het betreft albums die niet eerder op lp zij verschenen, zoals bijvoorbeeld Steel Umbrellas, Generation 13, Security of Illusion.

House of Cards heeft om één of andere reden (Plattenwoche 2011) in 2011 wel een lp-reissue gehad, maar die heb ik niet te pakken weten te krijgen. Maar ik was in 2011 ook niet geïnteresseerd in vinyl.

Nu in 2021/2022 heb ik toch de keuze gemaakt in elk geval drie van de 'modernere' platen van Saga op lp erbij te nemen (House of Cards, Full Circle en Security).

Deze klinkt fantastisch op lp. Een mooie, open sound, warm en duidelijk. Her artwork is goed verzorgd (een mooie gatefold, met een grote Alien op de hoes) en flink wat oude foto's. Leuk weetje: de sleeve notes op de binnenkant van de gatefold-hoes zijn van freelance journalist Matthias Mineur, die ook de gitarist van de Duitse metalband Mob Rules (leuke band ook).

5,0
Dit album is toch zeer, zeer sterk qua songwriting! Positivisme, kracht, hoop, de songs stralen en schitteren, geweldig opgenomen symforock met geen zwakke momenten. Absoluut een topper in het Saga oeuvre met een schandalig lage waardering hier, dit is een 5 sterren plaat!

avatar van Mssr Renard
4,0
Ik heb hier eigenlijk ook meer dan genoeg verteld inmiddels.

Wel valt me (weer) op hoe Always There leentjebuur speelt bij Solsbury Hill (welke de band coverde rond 1991, voor de verzamelplaat The Works).

Toevallig staat als b-kant op de single Money Talks het nummer Don't Give Up (Gabriel en Bush). Hier zingt Michael een duet met Allanah Myles. Een samenwerking die verder erg onbekend is gebleven. En behalve als b-kant is dit nummer nergens anders verkrijgbaar. Wat best jammer is.

Speciaal voor deze plaat haalt Ian trouwens zijn slide ook weer uit de kast voor het outtro van Only Human, welke ik echt een fantastisch gaaf nummer vind. De rest van de songs trouwens ook, op Always There en Once In a Lifetime na.

That's How We Like It is ook wel een erg overtuigende song, vol dynamiek een belachelijk catchy refrein en die typische Jim Crichton-basloopjes, cymbalstops van Negus en palmmuted riffs van Ian. De waanzinnig chaotische solo is hier een icing on the cake. Geweldig.

Van de drie platen van deze periode (Full Circle, House of Cards en Marathon) steekt deze er met hoofd en schouders boven uit. Jammer dat dit niveau niet drie platen volgehouden kon worden.

Na deze periode breekt er een periode aan waarin de band zichzelf zou blijven herhalen met hier en daar een aangename verrassing. Maar geen enkele plaat zou mij meer in de volle lengte boeien.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:36 uur

geplaatst: vandaag om 10:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.